.

I mBéal an Phobail

Peadar Bairéad

.

Nuair a bhí mé ag iarraidh cloch a chaitheamh ar charn Dháithí Uí Ógáin, cupla seachtain ó shoin, scríobh mé véarsí in onóir don ócáid sin, ach ceal spáis, fágadh ar lár iad an tráth sin, bhuel, shocraigh mé ar iad a chur isteach mar rubaillín le píosa na seachtaine seo. Mar sin, seo chugaibh iad……………… Cloch ar a Charn

Rinne mé iarracht ar chupla véarsa a shnadhmadh le chéile mar chloch ar a charn, agus le mo mheas ar ár Scoláire Gaelach fhéin a chur in iúl. Seo chugaibh anois é………………

.

Laoch eile ar lár

.

Trom anocht croí éigeas Osraí,

Millteach mór a chaill,

Fear dána eile sínte, caillte,

Fleasc a cheirde sciobtha ar fán.

.

Tobar eolais, Foinse eagna,

Crann taca Gael go hiomlán

Laoch sa bhearna in am an ghátair,

Ar gcosaint tréan gach aon tráth.

.

Cé sheasfaidh feasta sa bhearna bhaoil dúinn,

Nuair a thiocfaidh géar ar chine Gael?

Cé dhéanfaidh an taighde, lenar gcás a scaoileadh,

Nuair a dhéanfar ionsaí ar ár n-aos léinn.

.

Mothóidh muid uainn thú, anseo in Osraí

In aimsir álainn ár nDaonscoile glé

Nó ghlac tú chugat saorántacht ár Ríochta

Mar dhúthaigh ársa do chine ghil fhéin

Solas na Soilse ag soilsiú na slí dhuit,

Is leaba gan chnaipe id chomhairse gach tráth,

Scoláireacht is taighde dod mhealladh le héifeacht,

Anois agus choíche, go bruinne an bhrátha.

.

Solas na soilse agus leaba i measc Naoimh Éireann go raibh ag a amam uasal, anocht, agus i dtólamh.

.

.

.