Craobh na hÉireann sa Pheil 2013

Craobh na hÉireann sa Pheil 2013

Peadar Bairéad

Iomarbhá lucht leanúna…….

Thíos i dTeach Ósta an Smugairle Róin ‘sea bhíomar, an oíche faoi dheireadh, mé fhéin, Séimí a’ Droichid, agus Mártan Shéamais, agus tar éis dúinn tamall a chaitheamh ag moladh na haimsire, rud nach dtarlaíonn go ró-mhinic! rinne mo bheirt leath-bhádóir comhbhrón liom fhéin as díomua Mhaigh Eo i gCraobh na hÉireann sa Pheil, rud a tharlaíonn go ró-mhinic, faraoir géar! dár liomsa.

“Tharlaíonn níos measa ná sin ar toinn”, arsa mé fhéin, ag gabháil buíochais leo, agus ”go maire na hÁthcliathaigh a nuacht, nó ba iad a bhuaigh Craobh na hÉireann sa Pheil, don bhliain reatha seo 2013.”

“Céard a tharla in aon chor d’fhoireann Mhaigh Eo, foireann a chruthaigh chomh sciliúil, cleachtaithe, sin sa pheil, le cupla bliain anuas anois?” arsa Mártan Shéamais. Nár bhuaigh siad rompu agus ina ndiaidh go dtí sin i mbliana?

“Bhail”, arsa Séimí a’ Droichid, níor deineadh iad a robáil sa Chraobhchluiche sin, cé go gceapfainn fhéin go raibh moltóir an lae úd, ag taobhú leo.”

Sa Chéad Leath

“Fan ort nóiméad anois” arsa Mártan Shéamais, “Nach bhfaca chuile dhuine an chaoi ar imir foireann Mhaigh Eo sa chéad leath den chluiche sin. B’iad a sciob an chraobh imeartha leo, sa leath sin, agus léirigh Clár na Scór sin freisin, ach ba scéal eile ar fad é sa dara leath. D’athraigh na hÁthcliathaigh a stíl imeartha, agus d’éirigh leo stop a chur le rás Mhaigh Eo, trí mhódhanna imeartha Rugbaí a úsáid le stop a chur le himreoirí Mhaigh Eo teacht i raon scórála dá mbáire.”

Caithfidh gur ar chluiche eile ar fad ar a bhí tusa ag faire” a Mhártain, arsa Séimí a’ Droichid, “nó nár léir don dall fhéin go raibh an moltóir ar thaobh Mhaigh Eo, sa dara leath sin, agus é ar a dhícheall le deiseanna scórála a chur ar fáil dóibh, chuile bhabhta. Modhanna Rugbaí! adeir tú! Ní féidir gur i ndáiríre atá tú? Chaill Maigh Eo an cluiche sin toisc nach raibh ar a gcumas coinneáil suas le gaiscigh Átha Cliath. Nár thug chuile dhuine faoi deara, go raibh cic saor i ndiaidh chic saor á thabhairt ag an moltóir d’fhoireann Mhaigh Eo, le deiseanna scórála a thabhairt dóibh.”

Deiseanna Scórála

“Go dtuga Dia ciall dhuit, a Shéimí na mbréag! nó déarfainn gur chóir dhuit smaoineamh ar chuairt a thabhairt, gan aon ró-mhoill, ar na ‘Specsavers’ úd a mbíonn chuile dhuine ag caint fúthu, na laethe seo! Aontaím leat áfach, gur thug an moltóir cic saor i ndiaidh chic saor d’fhoireann Mhaigh Eo, ach thug sé na ciceanna saora sin dóibh, toisc go raibh na hÁthchliathaigh ag déanamh calaois i ndiaidh calaoise orthu, le stop a chur lena rás, lena scileanna, agus lena ndúthracht imeartha. Theip orthu scóráil toisc gur deineadh bunús na gcalaoisí sin ró-fhada amach ón gcúl len iad a iompó ina scóranna.”

“Fan oraibh anois nóiméad amháin” arsa mise, agus mé ag cur isteach orthu beirt agus a gcuid argóna.”Tá an cluiche sin thart, níor maraíodh éinne sa chluiche sin, agus, chomh luath is a bhí an cluiche thart, bhí sé thart, agus bíodh gur Maigh Eoach mise, glacaim go huile le breitheanna an mholtóra. ‘Fair Play’ do na hÁthcliathaigh. Rinneadar an beart ar an lá spriocailte, agus go maire siad a mbua, ach, faoi mar adúirt leantóirí na Mí liomsa, dhá bhliain is seasca ó shoin, ar an Long Stand i bPáirc an Chrócaigh, tá mé ag súil go dtabharfaidh siad aire na haire don Chorn, idir seo agus Meán Fómhair na bliana seo chugainn, nó beidh foireann eicínt eile chucu ansin, leis an gCorn sin a thabhairt abhaile leosan.”

Bhail, chuir sin an gobán im’ bheirt chara. agus b’in críoch leis an argóint agus d’fhág mo bheirt leathbhadóir slán agam go gairid ina dhiaidh sin……….