Solas sa Dorchadas

Solas sa Dorchadas.

Le linn na ngearróga dubha a thagann

I gcroílár ceart an Gheimhridh istigh,

Téann na sluaite Gael ar oilithreacht

Go Brugh geal draíochta na Bóinne thoir.

.

Ní le déithe a mhóradh a thagaid,

Nó le briocht a shníomh faoi rún,

Faoi mar a dhein a sinsir rompu

In Áras ársa Aonghus an Bhrugha.

.

Tagaid ‘na sluaite le breacadh lae ghil,

Roimh éirí gréine i Ríocht na Mí,

Is téid isteach go croí an Bhrugha,

Mar nár scal ga gréine cheana le bliain.

.

Is fanann leo go socair foighdeach,

Go bhfeiceann ga solais chucu aniar,

Ga nach stopann riamh nó choíche,

Go mbuann ar dhoirche na pluaise thiar.

.

Músclaíonn ga ghrianstad an Gheimhridh

Umar an ionaidh ina gcroí istigh,

Gur éirigh lena sinsear Gael.

An Brugh ildánach a thógáil cruinn.

Lena scil is lena ngliceas

Cheansaigh siad an ga gréine groí,

Is sheol faoi úim isteach san uaimh é

Le cumhacht na doirche go brách a chloí.

.

Le bua dá leithéid a fháil ar olc,

Níor mhór dóibh saothrú buan ar léann,

Is ga a dtaighde a scaladh siar

Trí phóirsí dorcha a n-aineolais fhéin.

.

Labhrann siad linne, trí Bhrugh an tsolais,

Is molann dúinn ár n-aineolas a chloí

Trí sholas a scaladh san áit ’tá dorcha,

Is seisreach ár mbeatha a scaoileadh saor.

.

***********************************

.

.

.

.