Cúrsaí Reatha | I mBéal an Phobail

Lá an Altaithe

by mickgb | 2021/12/01 | Current Affairs, International News, Opinion

Bhí mé mearaithe ar fad le déanaí nuair a d’fhoghlaim mé go raibh an rialtas ag smaoineamh ar lá saoire bainc nua a chruthú, agus go raibh Lá an Altaithe san iomaíocht chomh maith le Lá Fhéile Bríde. Cén saghas substainte sa diabhal a bhí á chaitheamh ag lucht Fhine Gael, meas tú? Tá sé ina scéal reatha gur bhuaigh Naomh Bríd, buíochas le Dia! Ní bheadh bun ná barr le Lá an Altaithe a roghnú mar lá saoire bainc in Éirinn. Chuirfeadh sé teachtaireacht láidir amach a bheadh ag teacht salach ar na hidéil agus na mianta bunúsacha atá mar bhunchloch againn sa tír seo.

Ach nach deas an scéal é – an bhfuil mé as mo mheabhair, an ea? Bhuel, níl ach scéal amháin le hinsint faoi Lá an Altaithe, agus mar Éireannach caithfidh mé dóchas a chur i mionlaigh atá faoi leatrom. Seo an scéal coitianta ar dtús agus ansin an scéal atá ag treibh de chuid Indiach Mheiriceá darb ainm Wampanoag agus a peirspictíocht mar gheall ar an gcaidreamh leis na ‘Pilgrims’ sin a tháinig i dtír i 1620.

An Scéal Coitianta

Sheol grúpa Piúratánaigh ó Shasana go Meiriceá agus iad ag éalú ón ngéarleanúint reiligiúnach, agus chuir siad fúthu i bPlymouth Rock. Tar éis geimhreadh crua a bheith acu sa chéad bhliain, thug siad fómhar fairsing isteach i 1621. Bhí ceiliúradh mór acu lena gcomharsana nua, na hIndiaigh Mheiriceá. Ócáid iontach a bhí ann, agus ba é sin an chéad Lá an Altaithe!

An Scéal dar leis na ‘Wampanoag’

Dar leis na Wampanoag, ní Lá an Altaithe atá i gceist ach Lá Dobróin!

Tháinig grúpa oilithrigh i dtír agus chuir siad fúthu i bPatuxet. Thug Wampanoag darb ainm Tisquantum (a raibh leasainm Squanto air) cúnamh dóibh leis an bhfeirmeoireacht, le cead ó Massasoit – taoiseach na Wampanoag. Bhí Béarla ag Squanto mar chaith sé roinnt blianta mar sclábhaí ag na Sasanaigh. Thug na hoilithrigh fómhar fairsing isteach a bhuí leis an gcabhair a fuair siad ó Squanto agus a threibh, agus bhí ceiliúradh mór acu. Níor thug siad cuireadh do Squanto nó a threibh freastal ar an bhféile mhór. Ach nuair a chuala siad na muscaeid á chaitheamh ag na hoilithrigh, bhí siad scanraithe agus chuir siad a laochra isteach go tapa chun a fháil amach cad a bhí ar siúl. Nuair a chonaiceadar gur féile a bhí ar siúl, thug siad cúig fia agus thosaigh siad ag ceiliúradh leis na hoilithrigh. Ach eisceacht ba é an lá sin, agus botún mór freisin.

Dearcadh na Wampanoag

Dar le gníomhaí ar son chearta na Wampanoag darb ainm Frank James, rinne na Wampanoag an botún is mó riamh nuair a chuir siad fáilte chroíúil roimh na hoilithrigh. “Chuireamar fáilte agus fiche roimh na daoine gile sin. Ach ní raibh a fhios againn gurb é sin tús an deiridh dúinn. Laistigh de 60 bliain, ní bheimis saor inár dtír féin,” a dúirt James i 1970, nuair a chruthaigh sé Lá Dobróin chun aird a tharraingt ar an scéal ó thaobh na nIndiach Mheiriceá faoi theacht na n-oilithreach agus cad a tharla ó shin i leith sna Stáit Aontaithe.

Tar éis tamaill, tháinig Sasanaigh eile go Sasana Nua agus mhéadaigh an daonra ó 3,000 sa bhliain 1630 suas go dtí 33,000 i 1660. Leis an bhfás sin, bhí tuilleadh talaimh ag teastáil uathu, agus diaidh ar ndiaidh brúdh na hIndiaigh Mheiriceá as a dtailte féin. Ansin, thosaigh na hIndiaigh Mheiriceá ag troid chun a dtailte a choimeád, agus i 1675 thosaigh cogadh fuilteach idir na Wampanoag (agus cuid treibheanna eile) agus na Sasanaigh. Cogadh fuilteach a bhí ann, ar a dtugtar Cogadh Rí Philip, agus chaill na hIndiaigh Mheiriceá an cogadh sin, cé gur baineadh caillteanais ollmhóra don dá thaobh. Ba mhac le Massasoit é Philip -Metacom a ainm ina theanga féin – agus cosúil lena athair, bhí sé ina thaoiseach.

Tar éis an chatha, crochadh, tarraingíodh, agus rinneadh ceathrúna de Philip. Ansin, bhí sé dícheaptha agus cuireadh a cheann ar taispeáint i bPlymouth ar feadh fiche bliain!

Dóchas?

Ach bhí bua beag ag na Wampanoag nuair a chuir an tUachtarán Obama fearann 300 acra i seilbh iontaobhaithe dóibh i 2015. Rinne an tUachtarán Trump damáiste don socrú sin, agus tá na Wampanoag ag fanacht fós le cinneadh nua ón Aire Gnóthaí Baile, Deb Haaland. Is í Deb an chéad Indiach Mheiriceá sa ról lárnach seo, agus tá dóchas mór ann go ndéanfaidh sí an rud ceart! B’fhéidir ansin go mbeidh na Wampanoag in ann Lá an Altaithe féin a bheith acu ar a dtailte féin (píosa beag de, i ndáiríre!) tar éis 400 bliain ag streachailt!

Léas Beag Dóchais?

by mickgb | 2021/11/24 | Current Affairs, Environment

Bhí sé beagnach dodhéanta go mbeadh beagnach 200 tír in ann aontú ar chéimeanna praiticiúla chun dul i ngleic leis an ngéarchéim aeráide atá ag luasghéarú go sciobtha. Comhaontaíodh ar aon téacs amháin (Glasgow Climate Pact), a bhfuil go leor gealltanais agus dualgais ann.

Bhí sé an-soiléir go raibh deighilt mhór idir na tíortha móra cumhachta agus na tíortha beaga, go háirithe iad a bhfuil ag fulaingt iarmhairtí tubaisteacha ón athrú aeráide cheana féin. Cé go raibh na tíortha beaga sin ag iarraidh orthu céimeanna éigeandála a ghlacadh, níor ghéill na tíortha móra ach beagán i dtreo an réitigh ar gá leis – is é sin críoch a chur leis ár spleáchas ar bhreosla iontaise go sciobtha.

Tá sé soiléir chomh deacair is a bheidh sé ardú na meánteochta domhanda a choimeád go 1.5°C níos airde ná mar a bhí sé sa ré réamhthionsclaíoch, nuair atá sé 1.1°C níos airde cheana féin – ach caithfimid ár seacht ndícheall a dhéanamh!

Mar sin féin rinneadh dul chun cinn suntasach i nGlaschú. Go minic, tháinig ionadaithe le chéile ar bhonn neamhoifigiúil, agus thug siad gealltanais dá chéile a laghdódh astaíochtaí gás ceaptha teasa.

Scríobh mé cúpla liosta dom féin chun na buaicphointí is tábhachtaí a áireamh.

Comhaontaithe COP26 – buaicphointí:

• Don chéad uair ar chruinniú COP i 26 bliain, ainmníodh na coirpigh – fóirdheontais ghuail agus ola! Faigheann siad $5.9 trilliún d’fhóirdheontais gach bliain, in ainneoin cé chomh dona is atá siad don timpeallacht! Bhí gach tír aontaithe ar chríoch a chur leis na fóirdheontais sin, ach tháinig an India i ndiaidh an ghnímh agus d’éalaigh siad na focail sa ghealltanas sin a athrú, agus in ionad críoch a chur leo, gealltanas chun na fóirdheontais a laghdú. Ní raibh an dara rogha ach an t-athrú sin a dhéanamh agus ‘glac a bhfaigheann tú’! Murach sin, seans mór go mbrisfeadh rudaí síos go hiomlán agus nach mbeadh aon ghealltanas maidir leis na fóirdheontais chonspóideacha.

• Cé gur gheall na tíortha saibhre ag COP15 (Cóbanhávan) airgead a thabhairt do thíortha bochta gach bliain, ag méadú go $100 billiún i 2020, níor chomhlíonadh an gealltanas sin go hiomlán. Ag COP26, gheall na tíortha saibhre $100 billiún a thabhairt amach ó 2023 go dtí 2025, agus ag an am sin, féachaint arís ar an gceist. D’fhulaing tíortha bochta de dheasca an damáiste a rinne na tíortha saibhre don timpeallacht, agus is den mhúineadh é cúnamh a thabhairt do na tíortha bochta anois chun dul I ngleic leis an ngéarchéim.

• D’aontaigh na páirtithe ar rialacha don mhargadh carbóin, chun iad a spreagadh a n-astúcháin dhíobhálacha a laghdú.

• Beidh ar gach tír spriocanna níos uaillmhianaí a bhaint amach chun a gcuid astaíochtaí gás ceaptha teasa a laghdú faoi 2030. Beidh orthu freisin tuarascáil ar dhul chun cinn a chur ar fáil ag COP27 san Éigipt an bhliain seo chugainn.

Gealltanais a tharla lasmuigh de chruinnithe COP26 agus ar ghlac Éire páirt iontu:

• Gheall beagnach 100 tír go laghdóidís a n-astaíochtaí meatáin (gás atá níos measa ná dé-ocsaíd charbóin mar thruailleáin aeir) 30 faoin gcéad roimh 2030.

• Gheall 120 tír, an Bhrasaíl san áireamh, go gcuirfidís stop roimh 2030 leis an dífhoraoisiú atá ar siúl ar fud an domhain.

• Shínigh comhghuaillíocht 22 tír agus 11 comhlacht mhór i dtionscal na gcarranna gealltanas chun deireadh a chur – roimh 2040 – le feithiclí a úsáideann breosla iontaise.

• Gheall níos mó ná 40 tír deireadh a chur le húsáid an ghuail roimh 2030.

• D’aontaigh níos mó ná 20 tír go n-oibreoidh siad i dtreo tionscal na loingseoireachta a bheith saor ó astaíochtaí roimh 2050.

Cúpla comhaontú eile a tharla:

• Tabharfaidh grúpa tíortha tionsclaithe (na Stáit Aontaithe, an Ríocht Aontaithe, an Fhrainc, an Ghearmáin agus an tAontas Eorpach) $8.5 billiún as seo go ceann cúig bliana, chun cabhrú leis an Afraic Theas aistriú ón ngual.

• D’eisigh na Stáit Aontaithe agus an tSín comhráiteas ag gealladh go gcomhoibreoidh siad le chéile chun a n-astú truailleán a laghdú chomh tapa agus is féidir.

Táthar ann den tuairim nach bhfuil sna comhaontuithe COP26 i nGlaschú ach sop in áit na scuaibe. Cé go bhfuil an ceart acu i slí amháin, i slí eile tá sé deacair teacht ar réiteach láidir nuair a bhíonn leasuithe dílsithe difriúla ag gach tír. In ainneoin sin, mothaím go bhfuil an fuadar is an furú ag méadú agus is gá anois an t-iarann a bhualadh nuair atá sé dearg! Mar sin, beidh sé an-tábhachtach do gach tír a ngealltanais agus a ndualgais a chomhlíonadh. Braitheann ár dtodhchaí air!

Mionteangacha i mBaol a Scriosta!

by mickgb | 2021/11/17 | Current Affairs, Language Affairs, Politics

Tá roinnt mhaith scéalta foilsithe agam faoin athbheochan mionteangacha atá ar siúl ar fud an domhain. Is scéalta spreagúla iad, a thaispeánann dúinn go bhfuil rogha againn mar gheall ar cén chinniúint atá i ndán dár dteanga féin. Tá an t-ádh dearg orainn, mar braitheann todhchaí na Gaeilge orainn amháin, agus níl cumhacht eile nó rialtas eile in ann a ladar a shá isteach sa cheist lárnach seo.

Ach níl an t-ádh dearg ar go leor mionlaigh, go háirithe iad atá faoi leatrom ina dtír féin. Mar is eol dúinn go léir, rinne impireacht na Breataine an-dochar do go leor teangacha. Cé go bhfuil seal na himpireachta brúidiúla sin beagnach tugtha, ar an drochuair tá cinn eile i mbarr a réime, go háirithe an tSín.

Tá timpeall is 300 teanga labhartha sa tSín! Ach as na teangacha sin, dar le UNESCO, tá 136 dóibh i mbaol a ndíothaithe agus 26 dóibh siúd i mbaol criticiúil. Ar an drochuair, tá cúrsaí ag dul in olcas agus tá na bagairtí ag méadú, mar tá rialtas na Síne ag cur polasaithe i bhfeidhm sna scoileanna, san ionad oibre agus sna meáin chun cosc a chur ar úsáid na mionteangacha iontu, agus chun Mandairínis a úsáid ina n-ionad.

Uigiúris

Tá cás na nUigiúrach go huafásach. Tá feachtas ag Páirtí Cumannach na Síne (CCP) in aghaidh foréigin sa tír agus a chuireann béim ar sceimhlitheoireacht, scarúnachas agus antoisceachas creidimh. Braitheann siad ar aon léiriú cultúrtha mar bhagairt, mionteangacha san áireamh. Tá níos mó ná milliún Uigiúrach faoi choinneáil i gcampaí géibhinn agus bíonn orthu freastal ar dhianchúrsaí Mandairínise. Níl sé ceadaithe Uigiúris a úsáid i go leor scoileanna i gcúige Xinjiang. Cuireadh 500,000 dalta chuig scoil chónaithe agus go minic rinneadh ionsaí fisiciúil ar aon dalta a labhair Uigiúris ann. Ar an drochuair, tá a leithéid feicthe i bhfad rómhinic againn i dtíortha eile, Éire san áireamh agus ní dea-scéal é.

Tibéidis

An bhliain seo caite, chuir rialtas na Síne cosc ar mhúinteoirí bunscoile Tibéidis a labhairt ar scoil. Dúirt an eagraíocht mhór idirnáisiúnta ‘Human Rights Watch’ gur sárú ar a mbunreacht féin a bhí ann – bunreacht a chosnaíonn cearta na mionteangacha. Tá múinteoirí nach bhfuil aon Tibéidis acu ag plódú isteach sa réigiún Tibéadach, faoi scéim atá á maoiniú ag an rialtas. De bharr sin, bíonn sé níos deacra do na páistí a bhfuil Tibéidis acu, í a labhairt ar scoil. Níl cead ag aon duine labhairt ar son cultúr nó teanga na dTibéadach. Sa bhliain 2018, gabhadh fear a bhí tiomanta don Tibéidis. Cúisíodh é as scarúnachas agus gearradh cúig bliana air!

Mongóilis

Mar bharr ar an donas, tá an Mhongóilis faoi ionsaí freisin, sa réigiún féinrialaitheach na hIon-Mhongóile, ina bhfuil cónaí ar 5 milliún Mongólaigh eitneacha. Tá níos mó Mongólaigh eitneacha sa réigiún sin ná mar atá sa Mhongóil (an tír)! Nuair a bhí sé ar tí don rialtas sa tSín leasú oideachais a dhéanamh a chuirfeadh deireadh le húsáid na Mongóilise sa scoil, bhí babhta léirsithe in aghaidh na bpolasaithe uafásaigh sin. Ach bhí an rialtas an-dian ar na Mongólaigh, agus ghabh na húdaráis triúr is fiche dóibh, agus ansin dúnadh go leor grúpaí Mongólach ar WeChat, agus ar na meáin sóisialta. Ansin, lean an rialtas ar aghaidh leis a pholasaithe, beag beann ar thoil na Mongólach! Chuir siad ainm ar an bhfeachtas sin: Foghlaim Mandairínis agus beidh tú ar dhuine den lucht sibhialta.

Cad is féidir linn a dhéanamh?

Scéalta uafásaigh iad go léir thuasluaite, ach cad é is féidir linn a dhéanamh chun cúrsaí a fheabhsú? Tá na litreacha cáinteacha ó na Náisiúin Aontaithe seolta cheana féin, agus ní dhearna siad difear ar bith. De réir tuairiscí, tá cúrsaí ag dul in olcas, agus i gcás na nUigiúrach, níl mórán dabht ach go bhfuil cinedhíothú ar siúl. Tá sé soiléir nach bhfuil ár bhfocail ag obair agus mar sin caithfimid gníomhú ina leith seo chomh luath agus is féidir. Caithfimid trádbhaic a chur i bhfeidhm ar an tSín, san Aontas Eorpach agus sna Stáit Aontaithe ar a laghad. Ach níl mórán dóchas agam go dtarlódh a leithéid, áfach – mar is fíric náireach é go bhfuil muid go léir ag brath go mór ar an tSín chun ár dtomhaltachas a chomhlíonadh ar an bpraghas is lú ar domhan. Gan athrú meoin a bheith againn faoi sin, ní athróidh an scéal, agus beimid comhpháirteach sa chinedhíothú uafásach seo, ina mbeidh grúpaí eitneacha agus a mionteangacha ag fáil bháis go rialta. Nach féidir linn déanamh i bhfad níos fearr ná sin?

Maorais, aon duine?

by mickgb | 2021/11/03 | Current Affairs, Language Affairs

Cé nach duine de shliocht Maorach í Lorde, ceoltóir a bhfuil cáil idirnáisiúnta uirthi, is Nua-Shéalannach bródúil í. Is léir di, gan dabht, an tábhacht ag baint le teanga agus cultúr dúchasach na tíre sin. Bhain sí clú idirnáisiúnta amach ar dtús sa bhliain 2013 nuair a bhí sí ach sé bliana déag d’aois, leis an amhrán ‘Royals’. Tá a tríú halbam eisithe aici le déanaí darb ainm ‘Solar Power’ agus tá díol maith air go dtí seo. Ach an rud is iontaí ar fad ná gur eisigh sí cúig amhrán ón albam sin as teanga na Maorach – Maorais. Is é an teideal den albam sin ná “Te Ao Mārama (‘Domhan Solais’).

“Tá mé mar ionadaí na Nua-Shéalainne, agus mar sin bhí sé tábhachtach dom go mbeadh baint dhomhain ag an albam leis an áit dúchais seo!” a dúirt sí, agus í ag míniú cén fáth ar eisigh sí albam as Maorais.

Stair na Coilíneachta

Bhí ar Lorde cabhair a fháil chun a hamhráin a aistriú go Maorais. Ceann de na daoine a thug cabhair di ab ea an seinnteoir/léiritheoir darb ainm Dame Hinewehi Mohi. Chan Mohi amhrán náisiúnta Nua Shéalainn as Maorais ag Corn an Domhain 1999 sa Rugbaí. Bhí sé an-tábhachtach di a bheith ábalta a teanga a léiriú ar stáitse an domhain mar sin, go háirithe nuair a thuigeann tú a stair agus stair na Maoraigh. Stair na coilíneachta atá i gceist anseo, agus cuireadh i bhfeidhm an t-acht millteanach, cruálach darb ainm ‘The Native Schools Act’ in 1867. Leis an Acht sin, ní raibh cead ag na daltaí Maorais a labhairt ar scoil, agus cuireadh pionós trom ar éinne a bhris an riail sin. Go minic, bualadh iadsan le slat nó strapa, nó bhí orthu a mbéil a ghlanadh amach le barra gallúnaí. Níor fhoghlaim Mohi Maorais go dtí go raibh sí deich mbliana d’aois. Ní raibh a seantuismitheoirí ceadaithe a dteanga dhúchais a labhairt de bharr an achta thuasluaite. Dúirt Mohi faoin gcomhoibriú le Lorde: “Chaith sí í féin isteach sa togra go hiomlán. Agus d’fhostaíomar saineolaithe le sárscileanna sa Mhaorais mar bhí sé an-deacair aistriúchán fiúntach a dhéanamh, mar ní aistriúchán litriúil atá i gceist, ach aistriúchán spioradálta a léireodh cruinneshamhail na Maorach.”

Borradh Suntasach

Tá daonra timpeall 5 milliún i Nua Shéalainn, cosúil le daonra na hÉireann. Is Maoraigh iad aon séú den daonra sin (855,000 duine). Rinne leithcheal orthu le fada agus cé go bhfuil rudaí ag feabhsú dóibh de réir a chéile, tá a lán obair fós le déanamh ionas go mbeidh cothromaíocht deiseanna acu. Tá dul chun cinn iontach déanta mar gheall ar Maorais, agus sin ábhar dóchais do gach Nua-Shéalannach gur féidir leo cultúr agus teanga na Maorach a athbhunú.

Sna seachtóidí sa chéad seo chaite, rinne an teangeolaí darb ainm Richard Benton taighde ar Mhaorais, chun measúnú a dhéanamh ar cé chomh hinmharthana agus a bhí an teanga ag an am sin. D’eascair reachtaíocht thábhachtach as an tuarascáil a scríobh Benton, agus i 1987, ritheadh an tAcht: ‘Māori Language Act of 1987’. Thug an tAcht sin aitheantas do Mhaorais mar theanga oifigiúil I Nua Shéalainn. Uaidh sin amach, dar leis an teangeolaí aitheanta Hemi Dale ón Ollscoil in Auckland, tá dul chun cinn iontach déanta ó thaobh athbheochan na teanga de.

“Bhí sé soiléir i dtuarascáil Benton go raibh Maorais i mbaol a dhíothaithe,” arsa Dale. “Tá a lán buntáistí ag baint le Maorais (nó ‘Te Reo’ as Maorais) – buntáistí cultúrtha, eacnamaíocha, sóisialta agus polaitiúla san áireamh. Mar sin, tá borradh suntasach le feiceáil in úsáid na teanga. Le déanaí, cloistear Maorais ar scoil, ar an teilifís agus an raidió, ar an eitleán agus san ionad oibre! Cé go bhfuil daoine ann nach n-aontaíonn leis an athbheochan, tá siad ag éirí níos sine agus níos ciúine! Níl ár dteanga as dainséar fós mar gheall ar líon na gcainteoirí, ach tá a lán ann a bheith dearfach faoi!”

Cé nach bhfuil gach duine sásta leis na taifid a rinne Lorde, nach ionadaí iontach í a bheith agat chun an teanga a scaipeadh ar fud na tíre agus ar fud an domhain? Agus b’fhéidir go bhfuil ceacht tábhachtach le foghlaim againn freisin! Tar éis an tsaoil, murab ionann agus na Maoraigh, níl Éireannaigh mar mhionlaigh sa tír seo. Mar sin, nach mbeadh sé éasca go leor dúinn ár dteanga féin a athbheochan, agus muid a bheith mar cheannródaithe i gceisteanna mar gheall ar athbheochan mionteangacha an domhain! Ar aghaidh linn!

Caimiléireacht Fhadbhunaithe FaceBook!

by mickgb | 2021/10/27 | Current Affairs, International News, Opinion

An bhfuil a fhios agat cé hí Frances Haugen? I mo thuairim, duine misniúil agus prionsabálta is ea í, mar is cás an leoin agus na luiche atá anseo againn. Bean nochta scéil is ea Frances, a sceith doiciméid inmheánacha Facebook leis na meáin. Scéal mór a bhí ann, inar cuireadh taighde an chomhlachta i láthair mar gheall ar an drochthionchar atá ag Instagram ar chailíní atá sna déaga. Mothaíonn 32 faoin gcéad den dream sin a úsáideann Instagram níos measa dóibh féin. Bíonn Instagram díríthe ar chorpíomhá fhoirfe seachas corpíomhá réalaíoch agus feictear do na déagóirí sin go bhfuil caighdeán dofhaighte ann dóibh féin. Cuireann sé sin drochmhisneach orthu, agus tagann dúlagar ar chuid acu dá bhrí sin.

Nochtadh cúpla rud eile suntasach freisin. Nuair a athraigh Facebook algartam lárnach sa bhliain 2018, in iarracht feabhsú a dhéanamh ó thaobh an chaidrimh shóisialta de, thit an tóin as an bplean agus chuaigh rudaí in olcas agus spreagadh postálacha deighilteacha agus bréagnuacht ina ionad. Ó – agus rud eile: ní dhéanann Facebook iarrachtaí ar bith ardán sábháilte a bheith ann ach amháin mar gheall ar ábhar as Béarla.

Dúirt Frances ar an gclár teilifíse ’60 Minutes’ gurb í féin a sceith na doiciméid thuasluaite. Thug Frances fianaise do Chomhdháil na Stát Aontaithe tar éis sin ar an 5 Deireadh Fómhair. Dúirt sí gur chruthaigh na doiciméid gur chuir Facebook an dallamullóg orainn d’aon ghnó faoi shábháilteacht na gcailíní, faoi éifeachtacht na hintleachta saorga (IS – nó ‘AI’ as Béarla), agus a ról ag scaipeadh teachtaireachtaí deighilteacha agus míchuibheasacha. D’inis sí do na Seanadóirí ansin go raibh nasc domhain idir na lochtanna go léir a nochtadh sna doiciméid, a léirigh an fhírinne lom faoi bhunphrionsabail an chomhlachta.

“Ní scéal é seo faoi úsáideoirí na meáin sóisialta ag éirí feargach nó neamhsheasmhach, nó faoi radacú déanta ar thaobh amháin in aghaidh an taoibh eile; is scéal é seo faoi Facebook ag déanamh an chinnidh go bhfásfaidís ar dhóigh amháin nó ar dhóigh eile, ag fás go comhlacht beagnach trilliún dollar, agus ag íoc as a brabús leis ár sábháilteacht,” ar sise leis na Seanadóirí. “Tá a fhios ag ceannasaíocht Facebook conas is féidir leo na fadhbanna sin a shocrú, ach ní dhéanfaidh siad na hathruithe atá ag teastáil, mar cuireann siad a mbrabús ollmhór chun tosaigh ar shláinte a n-úsáideoirí,” a chríochnaigh Frances.

Aontaím le Frances, agus go bhfuil Facebook, Instagram agus meáin sóisialta eile freisin tocsaineach dúinn. Cosúil le drugaí, cothaíonn siad andúil i go leor úsáideoirí, ach níos measa ná sin, déanann siad an-dochar dúinn agus dár sochaí i go leor slite.

Ach níl anseo ach an fhianaise is déanaí den dochar atá á dhéanamh acu. B’fhéidir gur chuimhin leat comhlacht eile darb ainm ‘Cambridge Analytica’ ach céard faoi ‘Global Science Research? Fuair an comhlacht sin sonraí pearsanta ar 87 milliún duine! Dhear an acadóir Aleksandr Kogan agus ‘Global Science Research’ aip ar Facebook darb ainm ‘thisisyourdigitallife’, agus íocadh airgead le daoine mar chúiteamh ar mheasúnú síceolaíoch a dhéanamh ar an aip. Bhí ‘Global Science Research’ in ann sonraí pearsanta a bhailiú ní amháin ar na daoine a ndearna an teastáil, ach ar a gcairde ar Facebook freisin. Lig Facebook dóibh a lán sonraí pearsanta a fháil, gan chead agus fiú gan fhios a n-úsáideoirí!

Roinn ‘Global Science Research’ na sonraí pearsanta sin le ‘Cambridge Analytica’. D’úsáid ‘Cambridge Analytica’ a sonraí chun proifiliú síceolaíoch a fhorbairt, agus ansin ábhar ar son Trump a scaipeadh ar líne dóibh sa tslí is éifeachtaí ó thaobh na síceolaíochta sóisialta de, eolas míchruinn ón Rúis, san áireamh. Ní de thimpiste a bhí Steve Bannon mar leasuachtarán agus rúnaí ‘Cambridge Analytica’ ó 2014 go dtí 2016. Níl aon bhonn ceart faoi rialtas na Stáit Aontaithe, ó shin i leith, agus ní bheadh a fhios agat cad a tharlódh as sin amach, go háirithe tar éis cad a tharla ar 6 Eanáir sa Chaipeatól i Washington DC i mbliana. Is Facebook amháin is ciontaí i ngach rud a tharla, i mo thuairim!

Sin ach sampla amháin eile don dochar atá déanta ag Facebook, agus tá go leor eile ann. Dúirt Uachtarán na Stáit Aontaithe, Joe Biden, le déanaí, faoi Facebook agus meáin sóisialta eile: “Tá daoine á marú acu!”

Cé go bhfuil an ceart aige gan dabht, níl sé éasca aon réiteach a fheiceáil, go háirithe nuair atáimid chomh spleách ar Facebook agus a leithéid nach raibh a fhios ag formhór dúinn cad eile ba cheart dúinn a dhéanamh nuair a chuaigh na hardáin sin as líne le déanaí!

Pobalbhreith!

by mickgb | 2021/09/10 | Current Affairs, Language Affairs

Rinne an comhlacht taighde margaíochta Kantar pobalbhreith do Chonradh na Gaeilge le déanaí, agus foilsíodh na príomhthorthaí ar líne ar an suíomh www.tuairisc.ie. Seo achoimre bheag ag baint le torthaí ón Deisceart agus ansin cúpla smaoineamh fúithi.

Roinnfidh mé na torthaí ina dhá chatagóir ar leith: úsáid agus foghlaim na teanga agus tacaíocht don teanga ón Stát. Bhí an suirbhé éasca go leor: tar éis gach ráiteas a léamh, bhí ar an bhfreagróir ceann amháin de na trí rogha seo a thiceáil: ag aontú, ag easaontú nó ní fios.

Catagóir: Úsáid agus foghlaim na teanga

Ráiteas: Tá mé muiníneach as mo chuid Gaeilge labhartha.

Toradh: D’aontaigh 21% leis. Sa bhliain 2017, d’aontaigh 31% leis. Is ábhar buartha an titim shuntasach sin ar líon na ndaoine a bheadh muiníneach an teanga a labhairt.

Ráiteas: Tá mé muiníneach gur féidir liom Gaeilge a thuiscint.

Toradh: D’aontaigh 30% leis. Sa bhliain 2017, d’aontaigh 40% leis. Tá an toradh seo cosúil leis an gceann thuas.

Ráiteas: I rith na dianghlasála thug mé faoi deara gur bhain mé úsáid as níos mó Gaeilge ar líne, ar na meáin shóisialta, i rang Gaeilge nó eile.

Toradh: Thug 15% de dhaoine faoi deara go raibh siad ag úsáid/foghlaim Gaeilge ar líne níos mó le linn na pandéime. Toradh tábhachtach é seo, a léiríonn go bhfuil suim ag daoine an Ghaeilge a úsáid nó a fhoghlaim, má tá an fhaill agus an acmhainn acu.

Ráiteas: Ba bhreá liom deis a fháil Gaeilge a labhairt níos minice.

Toradh: D’aontaigh 45% leis, nó dhá thrian má fhágann tú amach na daoine nach bhfuil tuairim acu faoin ráiteas sin. Tuar dóchais é an toradh seo, a léiríonn an méid spéise atá ag an bpobal Gaeilge a úsáid.

Catagóir: Tacaíocht ón Stát

Ráiteas: Ba chóir don Stát seirbhísí a sholáthar trí Ghaeilge dóibh siúd ar mian leo leas a bhaint astu.

Toradh: D’aontaigh 73% leis. Tá sé soiléir go bhfuil easpa seirbhísí Stáit ar fáil as Gaeilge, agus go bhfuil formhór an phobail ag iarraidh ón rialtas dul i mbun gnímh láithreach bonn.

Ráiteas: Ba chóir don Stát tacaíocht bhreise a thabhairt don Ghaeilge.

Toradh: D’aontaigh 65% leis. Dúirt Uachtarán Chonradh na Gaeilge, Niall Comer: “Léiríonn na figiúirí seo go soiléir go bhfuil gá seirbhísí a chur ar fáil don phobal atá ag iarraidh a saol a chaitheamh trí Ghaeilge agus beidh reachtaíocht láidir ag teastáil leis na seirbhísí sin a chinntiú.”

Ráiteas: Ba chóir don Rialtas córas tacaíochta a chur ar fáil chun a chinntiú go dtiocfaidh earnáil na gColáistí Samhraidh Gaeltachta trí ghéarchéim an Covid-19.

Toradh: D’aontaigh 67% leis. Dúirt Peadar Mac Fhlannchadha, bainisteoir abhcóideachta agus Leas-Ardrúnaí Chonradh na Gaeilge: “Chabhródh seo le todhchaí na teanga a chinntiú do na glúine atá le teacht. Anois an t-am leis na gníomhartha sin a dhéanamh.”

Ráiteas: Ba chóir go mbeadh tacaíocht ar fáil do theaghlaigh atá ag tógáil a bpáistí trí Ghaeilge, amhail tacaíocht airgeadais, oideachais nó seirbhísí sláinte.

Toradh: D’aontaigh 48% leis. Tá deacrachtaí ag baint le do theaghlach a thógáil trí Ghaeilge sa lá atá inniu ann, agus is fiú infheistíocht a dhíriú i dtreo na chéad ghlúine eile!

Ráiteas: Ba cheart don Rialtas córas pleanála tithíochta faoi leith a fheidhmiú sa Ghaeltacht chun tacú le hinmharthanacht na Gaeilge mar theanga phobail.

Toradh: D’aontaigh 58% leis. Dúirt Peadar Mac Fhlannchadha: “Tá a fhios ag an saol mór go bhfuil tacaíocht de dhíth ar an Ghaeltacht, ar phobal na Gaeltachta, má tá an teanga ag dul a’ leanstan ar aghaidh ann. Sin an fáth a bhfuil polasaí cuimsitheach don phleanáil teanga sa Ghaeltacht de dhíth a chinnteoidh todhchaí an phobail áitiúil ina gceantar féin trína dteanga féin.”

Cúpla Smaoineamh

Tá formhór na ndaoine sa tír i bhfábhar níos mó deiseanna a bheith ar fáil acu chun Gaeilge a fhoghlaim agus a labhairt. Tá géarghá le hinfheistíocht chiallmhar sa Ghaeilge sa tír ar fad, ach go háirithe sa Ghaeltacht, mar gan na Gaeltachtaí, ní teanga bheo í an Ghaeilge níos mó! Tá formhór na ndaoine ag éileamh go ndéanfaidh an rialtas an infheistíocht sin, chomh luath agus is féidir, chun ár dteanga a chaomhnú.

Tá toil an phobail ann agus ceapaim go bhfuil an toil pholaitiúil ann freisin maidir le caomhnú agus athbheochan na teanga. Ach tá an rud is tábhachtaí ar iarraidh fós agus is é sin infheistíocht sa Ghaeilge a dhéanamh go práinneach.

Is furasta a bheith ag caint, áfach, agus sin an áit ina bhfuilimid inniu. Caithfimid ár mbrú ar an rialtas a mhéadú, ag éileamh go ndéanfar an infheistíocht i gceist láithreach, sula mbeidh sé ródhéanach!

« Older Entries

Next Entries »