#SaoireSaBhaile!

#SaoireSaBhaile!

Nach bhfuil gach duine ag éirí corrthónach anois tar éis tamall fada sáinnithe sa bhaile, a bhuí leis an gcoróinvíreas gránna? Cé go bhfuil sé deacair agus dainséarach taisteal thar lear, ag an am céanna tá deis againn sult a bhaint as ár dtír féin. Níl aon ghá dul thar lear nuair atá an tír is áille faoinár gcosa anseo!  Úsáidtear an focal ‘Staycation’ agus an haischlib #staycation as Béarla nuair a chaitheann tú do laethanta saoire sa bhaile, agus baintear úsáid as an haischlib #saoiresabhaile as Gaeilge. Gúgláil air, agus feicfidh tú a lán torthaí ar Facebook agus Twitter, ag caint faoi áiteanna saoire ar fud na tíre, ach go háirithe sna Gaeltachtaí!

Tá tionscal an fháilteachais i dtrioblóid mhór in Éirinn, d’uireasa na turasóirí idirnáisiúnta a mbraitheann sé orthu. Níl aon dabht ach go rachaidh roinnt mhaith comhlachtaí san earnáil as gnó tar éis an laghdaithe uafásaigh a tharla i líon a gcustaiméirí.  Agus rachaidh roinnt eile as gnó mura dtagann feabhas ar chúrsaí turasóireachta an bhliain seo chugainn. Tá súil againn go léir go mbeidh vacsaín ar fáil a luaithe is féidir, ionas go mbeidh an saol níos fearr againn arís. Is dócha, faraor, nach mbeidh an saol ar ais mar a bhí, mar tá go leor athruithe tar éis tarlú a bheidh ann feasta. Beidh i bhfad níos mó daoine ag obair ó bhaile, agus ag úsáid an idirlín chun freastal ar chruinnithe agus chun obair a dhéanamh. Beidh daoine níos cúramaí mar gheall ar shláinteachas pearsanta, agus níos neirbhísí a bheith i dteagmháil le daoine go fisiciúil. Beidh maisc agus díghalrán lámh le feiceáil go ceann tamall fada, go dtí go ligfimid i ndearmad an paindéim seo. Ach ní mór dúinn bealach a fháil as an bprácás seo – níl an dara rogha againn faoi sin.

I mo thuairim, tá dualgas orainn atá ag déanamh maith go leor sa saol, cuidiú le daoine agus comhlachtaí atá buailte go holc leis an bpaindéim.  Ní gá athruithe suntasacha inár stíl mhaireachtála a dhéanamh, ach an oiread, chun dea-thorthaí a bhaint amach a bhfuil buntáiste ag gach taobh ann!  Nárbh é Einstein a dúirt “I measc gach géarchéim faightear deis iontach!”  Cloisim do cheist anois: “Tá sin maith go leor go teoiriciúil, ach nach caisleáin óir iad na smaointe neamhphraiticiúla seo?”  Ceist mhaith í sin, agus is é mo fhreagra ná “Is é tástáil na putóige a hithe!” Lig dom cúpla focal a rá faoi SaoireSaBhaile mar sin, chun mo phointe a léiriú.

Mar a dúirt mé cheana, níl sé éasca dul thar lear ar do laethanta saoire le linn na paindéime atá ar siúl. Ach tá sé éasca go leor do laethanta saoire a chaitheamh in Éirinn agus níl aon easpa cinn scríbe a bhfuil éileamh domhanda orthu ach an oiread. Toisc nach bhfuil mórán turasóirí ón gcoigríoch ag teacht, níl fadhb ar bith áirithintí taistil a dhéanamh don óstán, do bhialanna agus araile. Tá go leor tairiscintí speisialta ar fáil anois, agus beidh tú in ann fanacht in óstán iontach gan an banc a bhriseadh! Níl na bóithre róghnóthach faoi láthair, agus tá beagnach gach áit áisiúil le haghaidh páirceála. Más Gaeilgeoir tú, beidh am iontach agat ar saoire sa Ghaeltacht – agus cén áit eile a bheifeá in ann ár dteanga dhúchais a labhairt ar do laethanta saoire?  Caith do laethanta saoire in Éirinn i mbliana, agus b’fhéidir nach mbeidh an fonn céanna ort iad a chaitheamh thar lear as seo amach!  Cuideoidh sé an bhearna a líonadh freisin, ó thaobh thionscal na turasóireachta de! Tá ár spleáchas ar thurasóirí idirnáisiúnta le feiceáil go soiléir anois, agus bheadh sé i bhfad níos fearr dá laghdófaí an spleáchas sin go suntasach. Is é an tslí is fearr é sin a dhéanamh ná líon na dturasóirí náisiúnta a mhéadú.  Tá buntáistí eile ag baint leis sin freisin. Níl sé chomh dochrach don timpeallacht, mar shampla, nuair a fhanann tú in Éirinn, mar tá lorg carbóin uafásach ag eitleáin.  B’fhéidir, freisin, nach mbeidh sé chomh héasca a bheith ag siúl na gceithre hairde as seo amach ar aon nós, mar chomh maith le seiceálacha slándála, tá gach seans go mbeidh seiceálacha sláinte i bhfeidhm freisin sular ligeadh duit eitleán a bhordáil.  

Saol eile ar fad atá againn go léir anois, agus seans mór nach mbeidh an saol ar ais mar a bhí go deo. Ach má dhéanaimid na cinntí cearta anois, b’fhéidir go mbeidh saol agus domhan níos fearr againn sula i bhfad ná mar a bhí againn riamh!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

#SaoireSaBhaile!

Hong Cong!

Má bhíonn amhras ar bith ort faoi céard atá ar intinn ag an tSín, níl ort ach féachaint ar chúrsaí i Hong Cong.  Ná bí ag ceapadh gur saghas eisceacht é sin ach an oiread, mar tá stair fhada acu ag baint le sárú ceartingearach daonna. Ní gá dom a chur i gcuimhne duit go raibh Mao Zedong freagrach as líon uafásach básanna – meastar suas le 45 milliún duine – i bhfad níos mó ná Hitler nó Stalin!  Níos deireanaí i 1949, d’ionghabh an tSín réigiún Xinjiang.  Tá géarleanúint ar bun ag údaráis na Síne ar phobal Moslamach na nUigiúrach a bhfuil cónaí ar 12 milliún dóibh ann. Tuairiscítear go bhfuil ‘athoiliúint’ á cur ar idir milliún agus trí mhilliún Uigiúrach i gcampaí géibhinn.

Ba neamartach dom gan an sléacht i gCearnóg Tiananmen i Meitheamh 1989 a lua. Chuaigh na mic léinn amach sna sráideanna ag éileamh daonlathais. Mar fhreagairt ar an agóidíocht cuireadh tancanna agus saighdiúirí ag ceansú na n-agóideoirí, agus níl aon dabht ach go bhfuair na mílte bás de thoradh na cniogbheartaíochta seo.

Tar éis níos mó ná 150 bliain mar choilíneacht Shasana, cruthaíodh an Sainréigiún Riaracháin (SAR) Hong Cong, de réir idirbheartaíocht socraithe sna hochtóidí idir an Ríocht Aontaithe agus an tSín. Gheall ceannaire na Síne ag an am, Deng Xiaoping, méid mór féinrialach do Hong Cong. Ar an drochuair, níor chomhlíonadh an gealltanas sin, ach a mhalairt ar fad, mar chuir rialtas na Síne féinrialtas Hong Cong faoi bhagairt arís agus arís eile. Tabharfaidh mé cúpla sampla duit a tharla cheana féin, agus ansin sampla atá ar siúl faoi láthair.

Dlí in aghaidh ceannairce

I 2002, gabhadh baill den tseict chreidimh darb ainm ‘Falun Gong’, agus iad ag agóidíocht go síochánta. Ansin, rinne príomhfheidhmeannach Hong Cong, Tung Chee-hwa, iarracht Bille nua a chur i bhfeidhm, a ligfeadh an rialtas cosc a chur ar eagraíochtaí i Hong Cong a bhfuil cosc orthu ar an mhórthír. Rinne na céadta míle duine agóid in aghaidh na hiarrachta sin. D’éiligh siad go n-éireodh Tung as a phost, mar gheall ar an mBille agus mar gheall ar an tslí a ndeachaigh sé i ngleic leis an ngéarchéim SARS. D’éirigh sé as a phost sa bhliain 2005 faoin mbrú leanúnach a bhí air.

Scáthghluaiseacht Hong Cong

I 2014, d’fhógair Béising go raibh ceart acu iarrthóirí a dhiúltú i dtoghcháin i Hong Cong. Thosaigh gluaiseacht ag moladh toghcháin oscailte. Nuair a úsáideadh scáthanna báistí chun bac a chur ar sprae piobair in úsáid ag an bpéasfhórsa in aghaidh na n-agóideoirí, baisteadh Scáthghluaiseacht (Umbrella Movement) ar an ngluaiseacht.  Chuaigh na céadta míle amach ar sráideanna Hong Cong ag léirsiú, agus lean na léirsithe ar feadh beagnach trí mhí. Cuireadh i bpríosún cuid de na ceannairí as bheith ag fógairt a ndearcthaí polaitiúla, agus thosaigh rudaí ag ciúnú síos ansin, ar feadh tamaill ar aon nós.

‘Tír Amháin, Dhá Chóras’ faoi ionsaí!

Ionsaíodh an prionsabal bunúsach ‘Tír Amháin, Dhá Chóras’, nuair a d’iarr rialtas na Síne ‘An tOrdú um Eiseachadadh (Hong Cong)’ a chur i bhfeidhm i Hong Cong. Leis an ordú sin, bheadh coirpigh líomhanta ó Hong Cong i mbaol mór eiseachadta chun na Síne. Sin rud a d’fhéadfadh inmharthanacht fhadtéarmach na samhla ‘tír amháin, dhá chóras’ a chur i mbaol.

Thosaigh na mórshiúlta agóide in aghaidh an ordú sin agus meastar go raibh suas go dhá mhilliún duine ar na sráideanna ar 16 Meitheamh, 2019. Faoi dheireadh, i mí Dheireadh Fhómhair, tarraingíodh siar an Bille conspóideach sin. Ach bhí sé ródhéanach ansin agus ní hamháin nár stad an chorraíl shibhialta agus na léirsithe leanúnacha ach tháinig méadú mór ar an bhforéigean i Hong Cong freisin.

Dlí Slándála Náisiúnta úr

Chuir rialtas na Síne an tarcaisne i gceann na héagóra ansin, nuair a d’eisigh siad dlí slándála nua le déanaí (mí Iúil, 2020) gan dul i gcomhairle le rialtas Hong Cong fiú.  Cuireann an dlí sin srianta ar chearta sibhialta i Hong Cong.  Maítear go forleathan gur sárú é an dlí nua seo ar na coinníollacha a bhí sa dearbhú comhpháirteach idir an tSín agus an Ríocht Aontaithe a bhí comhaontaithe i 1984, agus cláraithe leis na Náisiúin Aontaithe.

Ní fios cad a tharlóidh i Hong Cong anois, ach níl cuma na maitheasa air. Agus gan ach 28 bliain fágtha roimh athaontú iomlán idir an tSín agus Hong Cong, níl sé soiléir conas an bhearna eatarthu a laghdú.

.

.

.

.

.

.

.

#SaoireSaBhaile!

Ní mór breith ar an uan ar an urla! (2)

(Cuid 2)

 

.

Cé gur foilsíodh an ‘Straitéis 20 Bliain don Ghaeilge 2010-2030’ sa bhliain 2010, bhí an Rialtas fós ag scríobh faoi sa bhliain 2018, agus ba shoiléir dom nach raibh mórán dul chun cinn déanta acu faoin am sin. Seo mar a scríobh siad ar www.gov.ie (2018): “Tugann an Straitéis 20 Bliain don Ghaeilge breac-chuntas ar chur chuige comhtháite i leith na Gaeilge.  Sonraítear 9 réimse gníomhaíochta: oideachas, an Ghaeltacht, an teaghlach, seirbhísí poiblí, na meáin agus teicneolaíocht, foclóirí, reachtaíocht, an geilleagar agus tionscnaimh leathana.” Ansin, chuir siad cúpla tuarascáil ar fáil chun stádas na straitéise a chur in iúl. Léigh mé ‘Tuarascáil ar Dhul Chun Cinn: 2010 – 2015’.  Níl ann ach dhá leathanach, agus ag an deireadh, scríobhann siad: “Aithníonn an Roinn seo an tábhacht a bhaineann le roinnt foirne a bheith líofa agus ábalta ag soláthar seirbhísí i nGaeilge. Ag teacht le beartas an Rialtais, beidh scéimeanna teanga na Sonróidh Roinn faoi Acht na dTeangacha Oifigiúla na poist a bhfuil Gaeilge acu riachtanas inniúlachta.” Is é an tátal a bhain mé as sin ná nach raibh dada sa Straitéis curtha i bhfeidhm fós tar éis ocht mbliana! Uafásach!

Sa bhliain chéanna (2018), sheol Aire na Gaeltachta, Joe McHugh, Plean Gníomhaíochta 2018–2022 don Straitéis 20 Bliain don Ghaeilge 2010-2030. Ceapaim gurb é sin iarracht an Straitéis a athbheochan, mar ní raibh aon amscála nó freagracht luaite sa Straitéis féin. Go deimhin, céim sa treo ceart is é an plean seo. Tá go leor mionphleanála i gceist leis, agus naoi gcaibidil sa phlean gníomhaíochta, ag baint leis na naoi gcuspóir sa Straitéis féin.

Cé go bhfuil bunobair maith déanta leis an bPlean Gníomhaíochta 2018-2022, níl an plean sin críochnaithe i mo thuairim, agus mar sin tá sé deacair é a chur i bhfeidhm i gceart.  Bhí mé féin i mo stiúrthóir innealtóireachta le fada agus sa ról sin bhí mé freagracht le tionscadail mhóra. Bhí orm pleananna gníomhaíochta a chur le chéile agus ansin iad a chur i bhfeidhm. Mar sin, ceapaim go bhfuil léirmheastóireacht chuiditheach agam, agus seo m’ionchur ar cad tá ar iarraidh sa phlean.

liostaí tascanna sa phlean, agus trí colún leis na ceannteidil: Gníomh, Ceanneagraíocht agus Amscála. Tús maith é sin, ach tá fadhbanna le ábhar na gcolún, agus tá colúin eile ar iarraidh, i mo thuairim.

Sa cholún darb ainm Gníomh, níl cuspóir sainiúil ag gach tasc, agus nil sé soiléir ansin, cad go díreach ai gceist.  Sa cholún darb ainm Ceanneagraíocht, luaitear roinn nó ranna rialtais atá freagrach le gach tasc, ach tá sé i bhfad níos éifeachtaí duine amháin a bheith freagrach le tasc agus an cumhacht a bheith ag an duine sin aon acmhainní ag baint leis an tasc a fháil. Sa cholún darb ainm Amscála, ní luaitear ach amháin an bhliainsprioc-am éiginnte é sin, agus bheadh sé níos fearr dáta a chur isteach, bunaithe ar an obair ag baint leis an dtasc. tascanna ann freisin le sprioc-amanna cosúil le ‘ar bhonn leanúnach’ agus ‘2018 ar aghaidh’. Is gá tascanna mar sin a bhriseadh suas i fothascanna agus sprioc-amanna soiléire a bheith acu. Tar éis na hoibre sin a dhéanamh, tá cúpla rud an-tábhachtach fágtha. foláir na tascanna sa liosta a chur in ard tosaíochta (ag úsáid colúin nua), ionas go gcuirfear an bhéim ar na tascanna is tábhachtaí, agus iad a dhéanamh ar dtús, más féidir. Braitheann an tionscadal go léir ar an maoiniú a ar fáil, ach níl faic sa phlean faoi! Tar éis an maoinithe a bheith ar eolas, is costas gach taisc a lua go sonrach. Beidh tú in ann cinnte eolaigh a dhéanamh ansin faoin slí is éifeachtaí airgead agus am a chaitheamh ar an dtionscadal!

Faoi dheireadh, níl aon gealltanas mar gheall ar cruinnithe stádais, a an-tábhachtach chun monatóireacht a dhéanamh ar stádas an tionscadail, agus chun athruithe a dhéanamh más gá.  

Agus cad faoi na tuarascáil bhliantúil a bhí geallta dúinn ní fhaca ceann amháin fós. Tá muid leath bealaigh tríd an bPlean, agus thar am tuarascáil a fhoilsiú! Ó tá a lámh ann, mar tá muid leath bealaigh tríd an Straitéis 2010-2030 freisin, ta sé thar am tuarascáil a chur ar fáil faoin tionscadal sin freisin!

Ó – agus rud eile, caithfidh an Rialtas léiriú go bhfuil siad tiomanta don Ghaeilge. Ní chuirfí mórán muinín iontu, áfach, le ceapachán (agus an dóigh ar léiríodh é) Jack Chambers ina aire stáit Gaeltachta!

.

#SaoireSaBhaile!

Ní mór breith ar an uan ar an urla! (1)

   (Cuid 1)   

 

.

Tá rialtas nua ann agus níl aon dabht ach go mbeidh tasc ollmhór le déanamh ag Catherine Martin agus Dara Calleary ó thaobh na Gaeilge de! Is í Catherine Martin an tAire Meán, Turasóireachta, Ealaíon, Spóirt, Cultúir agus Gaeltachta. Tá cúram na Gaeltachta agus an Spóirt leagtha ar an Aire Stáit, an Príomh-Aoire Dara Calleary.

Bhí díomá ar a lán daoine agus eagraíochtaí, mar bhí siad dóchasach go mbeadh freagracht na Gaeltachta faoi Aire Sinsearach amháin, ach beag beann ar sin tá fonn orthu bogadh ar aghaidh go tapa.  Dúirt Julian de Spáinn, Ard-Rúnaí Chonradh na Gaeilge: “Beidh na hAirí in ann gníomhú as lámh a chéile láithreach bonn chun cothrom na féinne a bhaint amach don Ghaeilge agus don Ghaeltacht tríd Bille na dTeangacha Oifigiúla a láidriú le spriocdhátaí do na forálacha is tábhachtaí sa bhille agus cinntiú go mbeidh maoiniú sásúil curtha ar fáil d’Fhoras na Gaeilge agus d’Údarás na Gaeltachta mar ábhar práinne, rud nach raibh déanta ó 2008.”  Tá cruinniú á lorg ag Conradh na Gaeilge leis an dá Aire go luath chun ceisteanna móra a phlé leo maidir leis a gclár agus a bpleananna.

Thug Catherine Martin geallúint go mbeidh an tAire sinsearach agus an tAire Stáit sa roinn nua rialtais ag obair as lámha a chéile ar son na teanga. I mo thuairim, tá lán na lámh acu.  

Caithfidh mé a rá mar ghnáthdhuine, go bhfuil sé deacair na hAchtanna agus na Pleananna a bhaineann leis an nGaeilge a thuiscint, maidir leis a n-ábhar agus a staid. Agus mé ag iarraidh tuiscint a fháil, roghnaigh mé Acht amháin agus Plean amháin agus chuir mé achoimrí gairide le chéile a roinnfidh mé leat sa cholún seo.

Acht na dTeangacha Oifigiúla 2003 / Bille na dTeangacha Oifigiúla (Leasú) 2019

.

Tá Treoirleabhar ar fáil ar an idirlíon, ina ndeirtear:

Is iad cuspóirí ginearálta an Achta (2003) úsáid na Gaeilge a chur chun cinn chun críoch oifigiúil sa stát, dualgais na gcomhlachtaí poiblí i leith theangacha oifigiúla an stáit a leagan amach agus Oifig an Choimisinéara Teanga a bhunú.

Cé gur fíor é an seanfhocal “Tús maith leath na hoibre”, ní foláir an obair a chríochnú chun na sochair a bheith leat. Ar an drochuair, bhí forálacha an Achta lag go leor. Mar sin, thosaigh obair chun an tAcht a neartú i 2011 agus i 2014, foilsíodh ceannteidil do bhille a dhéanfadh an t-acht a leasú. Ní raibh eagrais teanga agus fiú amháin an Coimisinéir Teanga sásta leis, áfach, agus tar éis a lán obair foilsíodh ceannteidil nua i 2017. Faoi dheireadh, i 2019, foilsíodh an bille féin.

sprioc sa bhille go mbeadh 20% d’earcaithe nua sa tseirbhís phoiblí ina gcainteoirí Gaeilge agus chinnteofaí gur trí Ghaeilge a dhéanfadh gach oifig phoiblí sa Ghaeltacht a cuid gnó. Deirtear sa reachtaíocht go mbunófar coiste comhairleach nua chun plean a chur le chéile.

Chuirfí deireadh chomh maith le córas na scéimeanna, chun caighdeán amháin a chur in áit do gach comhlacht poiblí. Ach níl eolas beacht ar bith tugtha faoi cad iad na dualgais reachtúla teanga a bheidh ar chomhlachtaí poiblí faoin gcóras nua sin seachas liosta ginearálta rudaí a d’fhéadfadh a bheith i gceist. 

Príomhlaige mór é freisin nach bhfuil dualgas reachtúil leagtha ar aon duine nó dream a bheadh freagrach as an mbille a chur i bhfeidhm.

Mar sin, is cinnte go mbeidh leasuithe á moladh ar an mbille. Beifear ag iarraidh sprioc-am a chur leis an gcuspóir 20% agus is dócha chomh maith go mbeifear ag iarraidh dualgas reachtúil a leagan ar dhuine nó dream éigin as cur i bhfeidhm an phlean. 

.

Dúirt an tAire nua Martin go mbeidh sí féin agus an tAire Stáit Calleary ag breathnú ar an bhféidearthacht an bille a láidriú roimh é a bheith os comhair an Oireachtais san Fhómhar.

Cén tslí agus cén uair? Ní fios.

.

Mar sin, seo iad mo cheisteanna dóibh. Cad iad na láidreachtaí go sonrach atá i gceist ag Catherine sa bhille? Cé a bheidh freagrach astu? Cén maoiniú a bheidh ag teastáil ón rialtas chun iad a dhéanamh? Cad iad na spriocamanna ag baint leo? Cén seicphointí a bheidh ann chun cinntiú go bhfuil tasc déanta de réir mar a bhí beartaithe, agus mura bhfuil cad é straitéis mhaolaitheach?  

Gan freagraí soiléire, níl ann ach béalghrá!

.

Nuacht is deireanaí – dochreidte!

Bhí mé ar tí an t-alt a sheoladh chuig an bpáipéar, nuair a ceapadh Jack Chambers mar aire stáit Gaeltachta in athrú airí a tharla tar éis Barry Cowen a bhriseadh as a phost mar Aire Talmhaíochta. Ábhar ailt eile atá anseo, ach críochnóidh mé anois le cad a bhí le rá faoin gceapachán sin ag Dónall Ó Cnáimhsí, an tOifigeach Plenála Teanga do cheantar Ghaoth Dobhair.

Cén t-ábhar dóchais atá ina cheapachán do mhuintir na Gaeltachta? Ar leag sé cois ariamh inár measc, nó an ndúirt sé focal riamh ar ár son, an bhfuil fhios aige gurbh ann do phobal labhartha na Gaeilge?

“Tá imní orm nach bhfuil againn anseo arís leis an chinneadh seo ach léiriú eile ar sheasamh na Gaeilge i gclár oibre an rialtais seo. Easpa suime, easpa físe agus mar sin easpa gnímh agus easpa dul chun cinn.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

#SaoireSaBhaile!

Ábhar Conspóideach – Maisc!

Is ábhar polaitíochta é an coróinvíreas i gcúpla tír anois, sna Stáit Aontaithe go mór mór. Níor láimhseáil an PríomhÚtamálaí Trump an ghéarchéim mar is ceart ó thús na pandéime seo. Ar dtús, shéan sé go raibh aon fhadhb ann agus cailltear am luachmhar chun dul i ngleic leis. Ar an drochuair, chaill a lán daoine a mbeatha de dheasca na moille seo. Lena chois sin, bhí fadhb mhór leis na fearais tástála a d’fhorbair an Lárionad um Ghalair a Rialú (CDC). Bhí moill shíoraí tar éis sin, tuairim is sé seachtaine nó breis, fad is a bhí an CDC agus an tÚdarás Bia agus Drugaí (FDA) ina gcíor thuathail ag iarraidh an fhadhb a shocrú, agus iad báite i sraitheanna maorlathais. Ansin, bhí fadhb mhór le trealamh cosanta pearsanta (PPE) agus aerálaithe, mar bhí ganntanas mór ann. Thosaigh an PríomhÚtamálaí ag argóint leis na Stáit, ag rá go raibh siad freagrach as iad a fháil. Bhí mearbhall mór ansin agus na Stáit in aghaidh a chéile sa phróiseas tairisceana ar PPE agus aerálaithe. Lean cúrsaí ar aghaidh mar sin agus chuaigh siad ó mhaoil go mullach. Mhol Trump do dhaoine hydroxychloroquine a úsáid, cé nach raibh aon fhianaise eolaíoch ann. Níos measa fós ná sin, mhol Trump do na saineolaithe taighde a dhéanamh ar dhíghalrán agus solas ultraivialait mar leigheasanna do COVID-19. Le déanaí, ionas go bhfuil tástáil COVID-19 ag méadú faoi dheireadh agus mar sin ag aimsiú níos mó cásanna COVID-19, dúirt an PríomhÚtamálaí go gcuirfeadh sé moill ar an tástáil sin! D’fhéadfainn leanúint ar aghaidh an lá ar fad, ach cuirfidh mé an bhéim ar an rud deiridh seo – ní ghlacann sé le comhairle a rialtas féin maidir leis an víreas! Tá sé níos soiléire gach lá gur dea-chomhairle é clúdach a chaitheamh ar d’aghaidh dá mbeifeá i spás cúng gan deis agat fanacht dhá mhéadar ó dhaoine eile. Ní chaitheann an PríomhÚtamálaí masc ar chor ar bith – ag déanamh neamhaird go hoscailte le moladh an CDC agus ag tabhairt drochshampla do mhuintir na tíre. Ach ní hamháin sin ach leis a dhrochiompar tiontaíodh ceist sláinte phoiblí ina ceist pholaitiúil – agus ní rud maith é sin!

Cén fáth go bhfuil an oiread sin clampair faoi mhaisc sna Stáit Aontaithe anois, go háirithe nuair a chuireann tú san áireamh go bhfuil an ghéarchéim ag dul in olcas ann?  

Sna Stáit Aontaithe, fiú sular tharla an pandéim seo, bhí cultúr polaitiúil gangaideach ann. Tá dhá phríomhpháirtí ann. Ar thaobh amháin, tá na Poblachtaigh a thugann tacaíocht do na gnóthaí móra agus a chreideann go bhfuil an iomarca rialacháin rialtais ann. Ar an taobh eile, tá na Daonlathaithe atá ar thaobh na gnáthdhaoine, agus mar sin creideann siad i dtimpeallacht rialacháin a chosnaíonn cearta an phobail agus a thugann tacaíocht láidir dóibh trí pholasaithe sóisialta. Tá an bhearna idir na Poblachtaigh agus na Daonlathaithe ag méadú agus ag leathnú le tamall anuas, agus anois tá sé ag déanamh an-damáiste don tír, mar tá easpa comhoibriú eatarthu le linn na pandéime uafásach seo.  

Nuair a thug Trump neamhaird ar chomhairle a rialtas féin agus go háirithe na saineolaithe ann, lean a lucht tacaíochta díograiseach a shampla, agus mar chuid den amaidí sin, diúltaíonn siad glan maisc a chaitheamh. Tá an fhianaise ag carnadh gach lá ar son na mbuntáistí ag baint le maisc a úsáid, go háirithe i gcóngar daoine eile. Ach níl Trump nó a lucht leanúna ag éisteacht. Bhí cúpla slógadh ag Trump (Tulsa, Oklahoma agus Phoenix, Arizona) agus is ar éigean a caitheadh maisc ann.  

Thosaigh roinnt mhaith gobharnóirí Poblachtaigh ag oscailt geilleagair a Stáit róluath, nuair a bhí an víreas ag scaipeadh fós, agus anois tá an ghéarchéim tar éis dul in olcas orthu, go háirithe in Arizona, Florida agus Texas.  Anois, ní mór dóibh athruithe a dhéanamh chun dul i ngleic leis an víreas, ach tá a lán damáiste déanta, cheana féin, agus beidh sé deacair cúrsaí a chur faoi smacht.

Tríd is tríd, tá na Stáit Aontaithe trí chéile ar fad ag déileáil leis an ngéarchéim seo. Tá mífheidhmithe an PríomhÚtamálaí agus a chuid deisceabal le feiceáil go soiléir, agus ní chreideann ach a lucht tacaíochta a leithscéalta leamha. Ar an drochuair, díolfaidh a lán daoine lena n-anam as na gníomhartha mínáireacha amaideacha sin. Tá Teamhair ina féar agus féach an Traoi mar atá!

.

  .

.

.

   .

.

.

.

.

.

#SaoireSaBhaile!

Cruachás na Navachóch

An tseachtain seo chaite, bhíomar ag caint faoin Náisiún Choctaw sna Stáit Aontaithe agus faoin síntiús airgid ar thug siad dúinn le linn an Ghorta Mhóir. Thosaigh sé sin sraith imeachtaí atá ar siúl fós, agus is é an ceann is deireanaí ná an lámh chuidithe atá muintir na hÉireann ag tabhairt do bhundúchasaigh Navachóch agus Hopi chun dul i ngleic leis an gcoróinvíreas.  Nuair a léigh mé alt a scríobh Nicholas Kristoff sa ‘New York Times’ le déanaí, cheap mé go mbeadh sé oiriúnach cuid amháin den alt a roinnt leat, a léiríonn cé chomh tábhachtach is atá sé cuidiú leis na treibheanna bundúchasacha sin in am a ngátair, go háirithe mar tá neamhaird thubaisteach tugtha ag rialtas feidearálach na Stáit Aontaithe orthu. Anois, seo scéal Shawna Gonzalez.

Is as Chinle, in Arizona, ar dhúiche na Navachóch í Shawna. Tá seachtar páiste aici, agus iad go léir ina gcónaí i dteach traidisiúnta na Navachóch darb ainm ‘hogan’. Níl ach seomra amháin ann, agus níl uisce reatha acu.  Inimirceach mídhleathach Meicsiceach is é a fear céile, ach díbríodh é tamall ó shin.  Ní bheadh Shawna in ann leanúint ar aghaidh murach cabhair óna máthair, ach níorbh fholáir í a chur san ospidéal le déanaí nuair a bhí sí ionfhabhtaithe leis an gcoróinvíreas.  Tar éis sin, ní raibh an dara rogha aici ach rudaí a choinneáil ar siúl ar bhealach éigin, cé go ndeachaigh cúrsaí in olcas di.

Gan aon uisce reatha, bíonn ar Shawna tiomáint i bhfad i gcéin go minic chun seasca lítear uisce a fháil.  Ní foláir di an t-uisce a úsáid go barainneach ansin.  Caithfidh Shawna dul go dtí Oifig a Phoist chun a post a fháil, mar níl aon seachadadh poist ar fáil di. Ní mór di dul go dtí ionad níocháin chun éadaí an teaghlaigh a ní freisin.  Tá rioscaí go dtolgfaidh Shawna an coróinvireas ag baint leis na turais sin, mar bíonn go leor daoine eile bailithe le chéile sna háiteanna sin. Ach níl an dara rogha ag aon duine acu, i ndáiríre.

De ghnáth, bíonn Shawna ag obair ar leoraí bia a dhíolann fulachtaí fia. Le linn na pandéime, áfach, ní théann an leoraí amach ach go hannamh. Cé go raibh sí ar ioncam íseal roimh na pandéime, níl ach fíorbheagán airgid ag teach isteach anois. Dá dheasca sin, bíonn sí ag streachailt chun a clann a chothú. Deir sí go bhfuil go leor imní uirthi faoi sin.

As ábharaí an tsaoil, tá eagraíocht dheonach in Chinle darb ainm ‘Chinle Planting Hope’. Tá feachtas Gofundme acu anseo: https://www.gofundme.com/f/support-for-elderly-on-navajo-nation. Tá siad ag déanamh obair iontach in Chinle le linn na géarchéime, ag seachadadh bia do theaghlaigh bhochta, Shawna agus a páistí san áireamh.  Is seirbhís éigeantach é seo freisin do dhaoine nár cheart dóibh a bheith gar do dhaoine eile; daoine atá i bhfíorchontúirt ón gcoróinvíreas.  Is oibrí deonach í Shawna ag banc bia, mar is maith léi an comhar a íoc leis an bpobal.

Cé go bhfuil sé go hiontach go bhfuil daoine ar fud an domhain ag cabhrú leis na Navachóch agus treibheanna eile, níl aon leithscéal don easpa tacaíochta a bhfaigheann siad ó Rialtas Feidearálach na Stáit Aontaithe, atá ag déanamh neamairt iontu le fada.  Déanta na fírinne, bhí siad in umar na haimléise cheana féin, agus chuaigh siad in olcas le teacht an choróinvíris ar an bhfód.

Chuir rialtas na Stáit Aontaithe an tarcaisne i gceann na héagóra maidir le dáileadh an airgid éigeandála a bhí curtha ar leataobh acu do threibheanna bundúchasaí. Bhí an rialtas ag iarraidh cuid den airgead sin a thabhairt do chomhlachtaí in Alasca nach bhfuil cáilithe mar threibheanna. Mar sin, bhí ar na Navachóch agus treibheanna eile caingean dlí a thabhairt i gcoinne an rialtais chun stop a chur leis sin, agus chun an t-airgead ceart a fháil dóibh féin. Faoi dheireadh – sé seachtaine níos déanaí ná mar ba cheart – fuair siad $600 milliún ón rialtas chun dul i ngleic leis an bpandéim. Is fearr déanach ná riamh, agus idir an dá linn, bhí an t-airgead a fuair siad go dtí seo ón Éireann an-úsáideach ar fad, agus tá an Náisiún Navachóch an-buíoch dúinn as.  Níl aon dabht faoi sin, mar ghabh Ard-Aighne an Náisiún Navachóch Doreen McPaul buíochas dúinn in Éireann, ag rá freisin go bhfuil dúchas Éireannach aici a bhfuil sí an-bródúil as. Is as Éireann a seanaithreacha, agus tá déshaoránacht ag a hathair. Nach é an domhan atá beag!

.

.

.

.

    .

.

.

.

  .

.

.

en_USEnglish