D’aithin mé an leathcheann spesialta a bhí air, agus bhí a fhios agam díreach gurb é Séimí an Droichid féin a bhí ann.  Ardtráthnóna a bhí ann agus bhíomar tar éis an siopadóireacht a dhéanamh i SuperValu Loch Buí agus bhíomar inár seasamh ag an cuntar amach.  Bhí mé taobh thiar de. Leag mé mo lámh go séimh ar a ghualainn agus chas sé timpeall.

“A Mhichíl!” a dúirt sé.  “Ní fhaca mé dé ná deatach ort le fada, a chara!”  Shín sé a lámh amach agus chroitheamar lámh le chéile go croíúil.

“Mar a tharla, bhí mé ag cuimhneamh ortsa le déanaí, a Shéimí!” a dúirt mé.

“Agus cén fáth a mbeadh tú ag cuimhneamh ormsa, nach bhfuil rudaí i bhfad níos suimiúla agat a bheith ag smaoineamh fúthu?”  arsa Séimí agus é ag cur a leathcheann suaithinseach air féin.

 “A Shéimí,” arsa mise, “an bhfuil an t-am agat caife a fháil, agus b’fhéidir greim gasta freisin?”

“Ara tá go deimhin” arsa Séimí.  Tar éis na siopadóireachta chuamar an bheirt againn díreach isteach i gCaifé Ragazzi, os comhair SuperValu.

“Is maith liom an Caife Latte anseo,” adúirt mé.  “Nach trua mór é go mbeidh siad ag dúnadh síos an mí seo chugainn?”

“Is trua go deimhin é!” a d’fhreagair Séimí.  “Tá brón orm gach uair a fheicim gnó teaghlaigh mar seo ag dul as gnó!”  Shuíomar síos i gcoirnéal an tseomra agus d’ordaíomar dhá caife latte.

“Beidh a lán gnóthaí ag dúnadh tar éis an Bhreatimeachta, an dtuigeann tú?”  arsa Séimí, agus thosaigh sé ag ól súimíní caife, agus é ag fanacht le mo fhreagra.

“Nach ait é sin, a Shéimí, ach sin é an fáth go díreach a bhí mé ag smaoineamh fút!”

“Breatimeacht atá I gceist, an ea?” a d’iarr sé, le cuma an mhearbhaill air.

“Ní hé sin go díreach, a Shéimí, ach níl sé i bhfad uaidh,” arsa mise.  “Donald Trump atá i gceist!”

Leag sé uaidh a chaife go haireach, agus chlaon sé a cheann i leataobh agus é ag stánadh orm le hiontas.

“Is fuath liom Donald Trump, cén fáth faoin spéir a mheamhródh an fear náireach sin Séimí an Droichid duit?  Nach masla atá sa ráiteas sin, a chara?” Chonaic mé nach raibh Séimí sásta anois, agus thug mé faoin gceist go hoscailte agus go sciobtha.

“Gabh mo leithscéal a Shéimí, lig dom an scéal a mhíniú.  Is é an t-aon chúis a chuireann Trump tú féin i gcuimhne dom ná go raibhamar ag caint faoi an uair dheireanach a chasamar le chéile.  Sin é, amach is amach!” Ansin shuigh mé siar, ag súil gur chuir mé gach rud i gceart.

“Bhuel, tuigim anois, agus nach comhrá iontach a bhí againn an uair sin?”  arsa Séimí, ag labhairt le tuin réidh. “Ach tá ceist eile agam anois, a chara!”  D’amharc sé orm agus roic ina chuid malaí.

“Agus cén ceist atá agat?”  Rinne mé gáire neirbhíseach agus mé ag fanacht lena fhreagra.

‘Thosaíomar ag caint faoi Breatimeacht ach léim tú go dtí an Trumpach go gairid.  Mínigh é sin dom!” D’ordaigh sé muifín fraocháin ón fhreastalaí. ‘Aon rud uait?’ a d’fhiafraigh sé díom.

‘Níl, go raibh maith agat” arsa mise.  “Ar aon nós, inseoidh mé duit cad é an ceangal idir Breatimeacht agus an Trumpach!”  Bhí Séimí ag éisteacht go maith anois.

“Is é an freagra ná Johnson!”

“Johnson?” Agus arís, bhí cuma an mhearbhaill air.

“Sea! Boris Johnson,  príomh-aire nua na Breataine!”  Ansin, thosaigh mé ag gáire go croíúil!  Bhí sé i mo phóca anois, an fear cáiliúil seo!

“Tuigim anois, a bhuachaill!” arsa Séimí, agus rinne sé straois i mo threo.  Bhí mé míchompordach agus é ag baint lán na súl asam. “An bhfuil cárta cúil aige?” a d’fhiafraigh mé díom féin.  Ansin, glan sé a scornach agus is é a dúirt sé ná:

 

“Tháinig Boris Johnson isteach

‘s dúirt sé faoin Breatimeacht:

Tá sé ag teacht, a Dhiabhail, tá sé ag teacht!

 

Thosaigh Trump ag tvuíteáil faoin fear

‘Boris Johnson – nach bhfuil sé thar barr

Beidh comhaontú trádála

Isteach inár mála

Is beidh ceiliúradh anseo ‘s thar lear’”

 

“An é sin an ceangal atá i gceist?” arsa Séimí agus ansin phléasc sé amach ag gáire.

Agus ar m’anam, fuair sé lámh in uachtar orm agus bhí mé gafa arís eile ag an gleacaí déanta sin, Séimí an Droichid!

 

 

 

 

 

.

.

.

en_USEnglish