Fómhar lom liath .
Dathanna Fómhair dom mheisciú,
Lena n-ór, lena ndonn ‘s lena mbuí,
Ach ólaimse áilleacht tírdhreacha
As soitheach lán bua is brí.
.
Crann thall ag baint de go modhúil,
Is a snáitheanna á ligean ar lár,
Deargtha suas leis an náire,
Tráth a lomtar a ghéaga os ard.
.
Crann eile imithe ar an bhfoscadh,
Le folach na mball a choinneáil,
Ach lomann neamhthrua an tseaca
A ghéaga ‘tá slíoctha gan smál.
.
Gáireann síorghlasa gan trua
Faoi chruachás fuinseoige is coill,
Nó ní chailleann siadsan fiú duille,
Is ní lomann siad géag fiú, nó baill.
.
Nochtaítear neadracha préachán,
Is fágtar na colúir gan scáth,
Réabann an ghaoth thrí na géaga
Trí thearmann na snag is na gcág.
Ach tuigtear dúinne, clann Éabha,
Nach buan é lomadh na ngéag,
Mar fásfaidh arís chugainn na duillí,
Is canfaidh arís dúinn na héin.
.
Níl ann ach uainíocht na séasúr,
Ó cheann ceann na bliana go buan,
Mar fillfidh chugainn cibé atá caillte,
Is fásfaidh a bhfuil feoite athuair.
.
***************************
.
.