I mBéal an Phobail
Peadar Bairéad
.
(Ag breathnú siar ar alt faoin gcogaíocht san Iaráic, alt a scríobh mé, ag an am)
.
Cár Imigh an Sioc?
“Nár scanrúil, buartha, cráite, an tseachtain í?”
arsa mo sheanchara, Séimí an Droichid, liom, nuair a casadh ar a chéile sinn, agus muid beirt suite ar ár sáimhín só, istigh i bhfaiche an Chaisleáin, an lá cheana.
“D’fhéadfá é a rá, a mhac! ach nach dtarlaíonn seachtain dá leithéid orainn, anois is arís?” arsa mé fhéin á fhreagairt, gan a fhios agam fós, cá léimfeadh cat a chomhrá, ach mé ag iarraidh an dá thrá a fhreastal, mar adéarfá.
“Níl le déanamh agat ach breathnú ar chogadh na Murascaille, atá ag gleáradh leis ina loscadh sléibhe, tríd an Iaráic, i láthair na huaire seo.”
“Ach, a Shéimí, nach bhfuil fhios ag fia is ag fiolair, go mbeidh an cogadh céanna sin thart, taobh istigh d’achar an-ghearr anois, nó níl cumhacht ar domhan a d’fhéadfadh cur i gcoinne oll-chumhacht na Stát Aontaithe, i láthair na huaire seo.” arsa mé fhéin.
Arm sciliúil !
“Óra fuist! Go bhféacha Mac Mhuire anuas ar do chiall, agus nach breá bog a fhásann an clúmh ortsa, bheith ag ceapadh nach mbeadh na hIaráicigh in ann seasamh i gcoinne chumhacht Mheiriceá. Caithfidh tú a thuiscint, go bhfuil arm mór, sciliúil, traenáilte, ag an tír sin, agus ní hé sin amháin é, ach tá cleachtadh faighte ag na saighdiúirí céanna sin, ar chogaíocht a dhéanamh sa timpeallacht sin, i dtimpeallacht na gainimhe.”
“D’fhéadfadh an ceart a bheith agat sa mhéid sin, ach nach raibh sé le léamh ar chuile nuachtán, geall leis, agus le clos ar, idir raidió agus theilifís, le sé mhí roimhe sin, nach mbeadh seans dá laghad ag na hIaráicigh, i gcogadh dá leithéid.”
Cosa nite!
“Bí cinnte de, go bhfuil an ceart agam, ach tagaim leat sa mhéid go raibh sé ina scéal i mbéal gach éinne, le roinnt míonna roimh thús an chogaidh, nach mbeadh ann ach an t-aon bhuille amháin, agus go mbuailfeadh an Chomhghuallaíocht an buille sin, agus taobh istigh de sheachtain, bheadh an rud ar fad thart. Bheadh an bua ag an gComhghuallaíocht, bheadh cosa Saddam Hussein nite, agus bhunófaí daonlathas san Iaráic, agus bheadh chuile dhuine buíoch den gComhghuallaíocht chéanna sin! Sea, mh’anam, b’in an scéal a bhí i mbéal gach éinne, gan aon agó. Is soiléir anois, gur leath na Meáin an finscéal sin imeasc an phobail, nó nárbh é an Nollaig i lár an tSamhraidh acusan é, scéal dá leithéid a leathadh, agus ag an am gcéanna, d’fhéadfaidís cur síos a dhéanamh ar na hairm dhraíochta a bhí forbartha ag na Meiriceánaigh, airm a bhí chomh cliste sin, go bhféadfaidís dhul isteach i seomra, agus fear a thógáil, agus fear eile a fhágáil! Conas a d’fhéadfadh slua Arabach seasamh i gcoinne fórsa dá leithéid?”
Arm nua-aoiseach
“Ach nach raibh an ceart ag na meáin chéanna sin, nuair a chuir siad síos ar arm agus ar airm Mheiriceá, ach go háirithe, agus chomh nua-aoiseach is atá siad, agus gan ag na hIaráicigh ach airm athláimhe, d’fhéadfá a rá, airm nach seasfadh i bhfad i gcoinne na bPuncán.”
“Is dócha go raibh cuidín eicínt den cheart acu, sa mhéid go bhfuil airm dá leithéid ag an gComhghuallaíocht, ach tá dearmad beag amháin á dhéanamh anseo, ag lucht na meán, ach go háirithe. Sé sin, nach bhfuil na hairm smeartáilte sin uilig in-úsáidthe i gcónaí, i ngráscar lámh, ar shráideanna na gcathracha móra.”
.
Ní mar a shíltear a bhítear!
B’in mar a chuaigh an comhrá idir mé fhéin is mo Shéimí breá, ag an am áirithe sin, sárar thosaigh an pleancadh, agus an buaileadh, ar thalamh beannaihe na tíre sin, ach, ag breathnú siar anois, go fuarchúiseach, i ndiaidh an ghráscair uilig, feictear dúinn cár luigh an fhírinne, agus cá raibh an fhinscéalaíocht. Níl dabht ar domhan, ach gur éirigh leis an gComhghuallaíocht bua a fháil ar arm na hIaráice, ach ar fáiltiodh rompu, i ndeireadh na feide? Nó ar éirigh leo síocháin agus daonlathas a leathadh i measc mhuintir na tíre sin? Gan dabht ar domhan, d’éirigh leo cos i bpoll a chur le Saddam agus a réimeas, ach ní fhéadfadh duine ar bith a mhaoímh, go bhfuil smacht éifeachtach acu ar phobail na tíre sin. Céard tá i ndán dArm na Comhghuallaíochta san Iaráic, ma sea? Dá luaithe a éiríonn leo sleamhnú, i ngan fhios, amach thar chríocha na tíre sin, is ea is fearr don Chomhghuallaíocht chéanna sin, agus don Iaráic fhéin freisin, is dócha.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
English 
Gaeilge