Cill Chaoin Chainnigh .
Anseo cois Feoire na flúirse,
Mar ar thóg Cainneach naofa a dhún,
Le pobal Osraí a bhailiú
I mórlíonta Dhia na nDúl.
.
D’fhás agus d’fhorbair an teaghlach
A chruinnigh sé thart ar a chill,
Is d’fhanadar dílis dá theagasc,
Trí shoineann is trí dhoineann an fhill.
.
Níorbh éasca a dturas cois Feoire,
Ar a n-oilithreacht go Pálás an Rí,
Nó d’fhulaing siad pian agus céasadh,
As a ndílseacht is as buaine a mbrí.
.
Ach anois is na stoirmeacha glanta,
Is deireadh le céasadh is crá,
Ardóimis meirge úd Chainnigh
Is mairimís faoi shíochain go brách.
.
.
.
*************************
.