I d i r D h a N e a l l

.

C r í o c h I d i r D h á N é a l l .

.

.

Im’ leathdhúiseacht domsa ar maidin,

Sa Chríoch úd Idir Dhá Néall,

Cumaimse dánta go snasta,

Is véarsaí tá líofa soiléir,

.

Ina ríomhtar cur síos agus insint

Ar eachtraí a chorródh an croí,

Éachtaí á n-aithris chomh glé sin,

Is eachtraí tá lomlán de bhrí.

.

Nach éasca a roghnaím focail

Le bearnaí a líonadh gan stró,

Is le meadaracht chasta a shlánú,

Ina súgán nach mbrisfeadh go deo.

.

Déanaim na véarsai a aithris

ó thosach go deireadh, gan dua,

Is sileann gach ceathrú óm’ theanga

Ina rannaíocht rinceach rua.

.

.

.

Moltar mo scil agus m’eolas

Sa Chríoch úd Idir Dhá Néall,

Agus deirtear nach bhfuil mo shárú

I gcríocha na hÉigse nó an Léinn.

.

Ach nuair a fhágaim an Chríoch sin im dhiaidh,

Is nuair a dhúisím faoi sholas an lae,

Ní fhanann liom comhfhuaim nó aicill

Nach roiseann mar shnáithe ar strae.

.

Ach fanann liom dóchas go foilleach,

Go bhfillfidh mo dánta gan cháim,

Gan roiseadh, gan dearmad, gan éalang,

Nuair a bhrisfear mo gheasa, cé tréan.

.

Is feasta, ní chumfaidh mé véarsaí

Ach sa Chríoch úd Idir Dhá Néall,

Mar ar léir dom fís agus fabhal,

Is na briathra lena réaladh go glé.

.

*************************

(Idir Dhá Néall…..idir dhá néall codlata.)