`                   I mBéal an Phobail

Peadar Bairéad

.

Leabhar spreagúil

Léim an Dá Mhíle……………………………………………..2009

Le

Pádraig Ó Fiannachta…………………………………….€10.00

.

Gafa i ngéibheann idir dhá shaol, ceann acu thall, agus an ceann eile abhus, atá an sagart dáiríreach seo, an tAthair Pádraig Ó Fiannachta. Caitheann sé súil ghéar tríd an nghloine shioctha a scarann an dá shaol óna chéile, le spléachadh neamhshoiléir a fháil, ar úire agus ar ghlaise an fhéir atá ag fás go buacach ar an dtaobh eile, agus ar an lúchair bhuan atá curtha in áirithe dúinn ansin ag íobairt Fhear na Gailíle.

Críost linn

Chuir sé spéis i ndán le Micheál de Liostún, a foilsíodh, thart ar thriocha bliain ó shoin, agus ba é a dúradh i seoladh an dáin sin nó…

“Rugadh Íosa in Áth Dara.

Bhí teach a mhuintire ar an tSráid Fhada…”

Nach éasca, i ndáiríre, Críost a shamhlú beo beathaíoch inár measc, ó tharla gur tógadh muid i measc Críostaithe an Iarthair, breis is an deich mbliana is trí scór ó shoin, nó an t-am sin, chloisfeá Críost ag labhairt leat amach as béal na gcomharsan, Domhnach agus Dálach.

Dhá Mhíle Bliain!

Léim an dá mhíle bliain, ó thús na mílaoise seo, siar go dtí laethe Chríost, (No is mar cheiliuradh ar an Mílaois a cumadh an saothar seo a chéaduair.) Níl sa Léim sin i ndáiríre ach cupla truslóg, adeir an tAthair Pádraig linn.

Sa phíosa thuas, níl tagairt déanta agam ach do leath an tsaothair seo, nó téann aistriú fileata le Natalie Trump, taobh le taobh, le saothar Uí Fhiannachta. Saothar an tsagairt ar chlé, agus saothar Natalie ar dheis. Jesus in Dingle, a bhaist Natalie ar a leagan sise.

Turas chun an Tobair

Táim tar éis cupla turas a thabhairt ar an dtobar fíorálainn fíorGhaeluinne seo, a thochail na húdair ildánacha seo, agus tá mé meáite ar chupla cuairt eile a thabhairt air sul má dtí i bhfad, nó ní hé amháin go sásaíonn chuile chuairt acu mo chion ar theanga mo mhuintire, ach níos tábhachtaí fós, beathaíonn sé an dúil do-shásta, spioradálta, atá neadaithe sa chroí, agus san anam, istigh. Ní shásódh cuairt amháin mé. Caithfidh mé cosán a bhualadh chun an tobair dhothaomtha seo. Is mór an mhaise ar an leabhar é freisin na grianghrafanna agus na pictiúir dea-línithe a ghabhann leis. B’fhéidir gur mhaith leatsa triall a bhaint as?

Ach b’fhéidir gur chóir dom tagairt eicínt a dhéanamh don saothar fhéin.

I bhfoirm filíochta a chuirtear an saothar seo inár láthair, agus ní gá a rá, nach inné ná inniu a thosaigh an tAthair Pádraig ag shadhmadh focal ina ndánta sciliúla, ealaíonta, agus ní taise don iarracht seo é.

Íosa ag an gCé sa Daingean, a bhaisteann an file ar an gcéad chaibidil filíochta dá dhán, agus breathnaigh mar a chuir sé tús leis an alt filíochta seo.

“Ní os comhair an tsáipéil

A bhí Críost ag caint an lá úd

Ach thiar ag Bun Calaidh

Agus amuigh ar Cheann an Ché….”

Ainmníonn sé na daoine a bhí ar an bhfód don ócáid, daoine ón áit ba ea a mbunús. Bhí Aspail ann freisin, bhí Síomón agus Aindí beag i mbun a mbáid is a líonta. Bhí oíche caite acu ar thóir na scadán, ach ruball scadáin fhéin ní fhaca siad i rith na hoíche sin, agus anois bhí siad tagtha i dtír, suncaithe, sáraithe.

Ba ghearr gur thuig Íosa go bhféadfadh sé labhairt leis an slua, dá dtarlódh amuigh i mbád Shíomóin é.

Seanmóir á thabhairt

D’iarr sé ar Shíomón teacht i gcabhair air sa mhéid sin. Rinne. Agus thug Íosa Seanmóir uaidh as tochta an bháid sin.

Labhair Íosa leo faoi éisc agus faoi iascaireacht, rud a chuir ionadh ar dhaoine, nó nár shiúinéir é mac Iosaef? Nuair a bhí deireadh ráite aige, d’imigh na daoine, ach d’fhan na hiascairí, agus d’iarr Íosa orthu buaileadh amach píosa, “Agus déanaíg cor” ar seisean. Rinne siad mar adúradh leo, agus ba ghearr go raibh na líonta lán go scóig le héisc. Ghlaoigh Síomón ar Shéamas agus ar Eoin, agus ba é deireadh an scéil é nó go raibh…

“Na báid lán agus na líonta slán.”

Ag an bpointe sin, thuig Íosa go maith, go raibh Síomón gafa aige, agus go ndéanfadh sé iascaire fónta, ar ball, iascaire ar dhaoine.

Ina dhiaidh sin, déantar tagairt do eachtraí áirithe eile ó mhisean an Tiarna.

Clabhsúr

Le clabhsúr a chur ar a dhán, críochnaíonn an file an scéal dúinn trí thagairt a dhéanamh don Cháisc, agus don Aiséirí.

“Céad glóir le Dia!” arsa Síomón Peadar,

“Agus canaimis an Hallel.”

B’fhéidir nárbh olc an áit í seo, le críoch a chur lem’ smaointe fánacha ar Léim an Dá Mhíle.

.

.

gaGaeilge