Franklin Antonio!

Franklin Antonio!

Blianta fada ó shin, chuir mé isteach ar sé nó seacht bpost. D’fhreagair trí chomhlacht m’iarratas, ag rá go raibh suim acu ionam, agus i ngach cás glaodh chun agallaimh aghaidh ar aghaidh. D’fhreastail mé ar na trí cinn, agus tairgeadh trí phost dom i ndeireadh thiar thall. Is í an fhadhb a bhí agam ansin ná cén post a ghlacadh.  Bhí rud éigin an-speisialta faoi cheann amháin, comhlacht darb ainm Qualcomm lonnaithe i San Diego. Ar an drochuair, bhí an tuarastal is measa ag baint leis an bpost sin. Chuaigh mé siar agus aniar le stiúrthóir na n-acmhainní daonna, ag iarraidh teacht ar chomhaontú mar gheall ar mo phacáiste cúiteamh. Ach uair a mhol mé athrú sa phacáiste, dúirt go raibh uirthi dul i gcomhairle le stiúrthóir na hinnealtóireachta, mar is aige amháin a bhí an t-údarás aon athrú a dhéanamh. Ach ní ghéillfeadh sé orlach ar bith, an stiúrthóir sin. Ba chúis díomá é dom nach raibh aon solúbthacht ann. Chuir mé an cheist hé an stiúrthóir drogallach seo a bhí ag déileáil leis. Chuala mé a hainm ansin den chéad uair.  

Is é sin Franklin Antonio,” a dúirt sí. Caithfidh tú rud amháin a thuiscint faoi Franklin, a Mhichíl – ní chuireann sé oiread is braon meala ar an bhfiacail! Agus ní leomhfadh éinne argóint leis – éinne!”

Thuig mé ansin go díreach nach mbeadh ann ach saothar in aisce dom leanúint ar aghaidh ag iarraidh margadh níos fearr a bhaint amach.

Mar sin, ghlac mé tairiscint eile – an ceann leis an tuarastal is airde! Sa dara seachtain theip ar an gcomhlacht seo mo sheic phá a chur i dtaisce sa bhanc dom. Ní raibh aon dul as ach deoch a ól ar mo náire, agus dul ar ais go Qualcomm agus mo mhéar i mo bhéal agam, ag súil go raibh post ann dom fós. Ar an dea-uair, bhí agus ghlac mé é gan aon smaoineamh ar idirbheartaíocht eile a dhéanamh.

Post Nua

Bhogamar go San Diego agus thosaigh mé ag obair do Qualcomm. Bhí an t-ádh dearg orm mar thosaigh mé ag obair ar thaighde agus forbairt ar nuatheicneolaíocht ag baint le cumarsáid dhigiteach gan sreang. Deis ghairme iontach a bhí agam agus ba mhór an phribhléid dom a bheith páirteach in athruithe réabhlóideacha don tsochaí ar fud an domhain. Bmé ag obair le scothfhoireann innealtóirí ar an tionscadal sin, agus d’fhoghlaim mé a lán rudaí uathu. B Franklin Antonio ar cheann de na hinnealtóirí ab fhearr dár gcasadh orm riamh é. Bhí sé ar cheann de na daoine i gceannas, agus mar sin, ní raibh mórán deis agam obair leis go díreach – is maith an rud é sin! Chonaic mé é go minic ag freastal ar na cruinnithe céanna, agus raibh seans na ngrást ag éinne go mbuafadh sé/sí argóint theicniúil le Franklin. Fear téagartha féasógach ba ea Franklin, le súile a ghearrfadh tríot. Duine uafásach cliste a bhí ann, ach bhí bealach giorraisc leis.

Ní briathra a dhearbhaíonn ach gníomh!

Ceapadh Franklin mar phríomheolaí Qualcomm tar éis tamaill, agus ansin thosaigh sé ag fostú innealtóirí chun taighde agus forbairt a dhéanamh dó. Bhog mé go dtí a roinn sa bhliain 2008 agus d’fhan ann go dtí gur éirí mé as an obair sa bhliain 2015.  Is ansin a chuir mé aithne ar Franklin mar dhuine.

Bhuailinn isteach chun a hoifige minic go leor agus bhí sé an-chairdiúil i gcónaí. Bhíodh gach saghas díospóireachta againn, agus ní bhíodh sé borb liom riamh. Is cuma cén t-ábhar a bhí i gceist, ó gharraíodóireacht go hinfheistíocht, is iontach an méid eolais a bhí aige faoi.  Bhí Franklin ar bhaill bhunaidh Qualcomm, agus d’éirigh sé an-saibhir dá bhrí sin. Ach in ionad a hairgead go léir a choimeád dó féin, ba bhronntóir flaithiúil é Franklin. Bhronn sé timpeall 5 milliún dollar chun bia a sholáthar do dhaoine bochta i San Diego. Bhronn sé 5 milliún dollar do SETI (Search for Extra-Terrestrial Intelligence), agus thóg sé cabhair leo ar thaobh na heolaíochta de freisin. Agus an meall mór ar deireadh, bhronn Franklin 30 milliún dollar dOllscoil California, San Diego (UCSD), chun Scoil na hInnealtóireachta a mhéadú.  foirgneamh nua sa choláiste beagnach réidh chun oscailt atá ainmnithe ina onóir – Franklin Antonio Hall.

Méala mór a bhás do Qualcomm, do San Diego agus dúinn go léir. Thángthas ar a chorp sa bhaile le déanaí, ach níl aon sonraí eile ar fáil fós faoi cad a tharla dó. Suaimhneas síoraí dá hanam.

.

.

.

.

  

.

Franklin Antonio!

Tús le Ré Nua sa Tuaisceart!

 

Tá Sinn Féin ar an bpáirtí is mó i Stormont agus 29% de na vótaí céad rogha faighte acu i ndiaidh thoghchán an tionóil sa Tuaisceart. I gcomparáid leo, fuair an DUP 21.3%. Is toradh stairiúil é seo, agus páirtí náisiúnach sa chéad áit don chéad uair riamh. Tá cúis ceiliúrtha ag Alliance, Páirtí na Comhghuaillíochta freisin, agus iad sa tríú háit le níos mó ná dhá oiread suíochán acu is a bhí in 2017.

Cor sa Scéal

Ar an drochuair, tá cor sa scéal seo. Dúirt ceannaire an DUP, Jeffrey Donaldson, nach nglacfadh a pháirtí páirt san fheidhmeannas go dtí go dtabharfaidh Rialtas na Breataine coimitmint le leasú a dhéanamh ar an bprótacal iarBhreatimeachta. Cé gur ghlac an DUP leis an bprótacal céanna ar dtús, d’athraigh siad a n-intinn agus tá siad go láidir i gcoinne an phrótacail anois, a chuireann teorainn trádála i muir Éireann idir an Tuaisceart agus an Bhreatain Mhór.  Mura mbíonn an Céad-Aire agus an LeasChéad-Aire araon san Fheidhmeannas, ní bheadh in ann feidhmiú i gceart, agus bheadh rialtas láir na Breataine i Westminster i gceannas ar an Tuaisceart. Is mar sin atá sé faoi láthair, ó d’éirigh Paul Gavin as a phost mar Chéad-Aire i mí Feabhra mar agóid i gcoinne an phrótacail céanna, agus chuir sé sin deireadh leis an bhFeidhmeannas ó shin i leith.  

Caithfidh na hIonadaithe a suíocháin a ghlacadh san Fheidhmeannas taobh istigh de sheachtain, agus ansin Spéicéir agus na hAirí a ainmniú, an Chéad-Aire agus an LeasChéad-Aire san áireamh.  Muna n-éiríonn leis sin, leanfaidh cúrsaí mar a bhí siad cheana san Fheidhmeannas. Tar éis 24 seachtain mar sin, rithfear toghchán nua.    

.

.

Cur chuige ait atá i gceist anseo ó thaobh an DUP de, agus iad ag déanamh baghcait ar a rialtas féin!  An é seo an tslí cheart chun réiteach a fháil don fhadhb atá acu le rialtas na Breataine?  Seo mar a dúirt Michelle O’Neill ar an ábhar:

l sé ceart don DUP pionós a chur ar an bpobal de bharr a mbotúin faoin iarBhreatimeacht. Ní chuirfí suas leis an mbruachaireacht seo a dhéanfadh damáiste comhthaobhach don Tuaisceart agus é mar fichillín ar chlár na polaitíochta idir an Bhreatain agus an tAontas Eorpach. Ná déan dearmad, ní chuirfear ar fuascailt muidár lucht gnó anseo sa Tuaisceart.

.

Athruithe Buana

In ainneoin na bhfadhbanna gearrthéarmacha atá le réiteach dóibh sa Tuaisceart, tá athruithe buana ar siúl anois a mbeidh tionchar mór acu ar a thodhchaí.  Bhí an ceart ag Michelle O’Neill nuair a dúirt sí gur tús le ré nua a bhí ann. Labhair ceannaire Sinn Féin, Mary Lou McDonald go han-díreach ar an ábhar nuair a dúirt sise: “Bunaíodh an áit seo breis is 100 bliain ó shin ar bhealach a raibh sé d’aidhm aige a chinntiú nach mbeadh leithéid Michelle O’Neill i ról an Chéad-Aire go deo, agus mar sin is lá iontach don chomhionannas atá ann.

Níl aon dabht ach go bhfuil athrú déimeagrafach tagtha sa Tuaisceart agus beidh daonra na gCaitliceach níos mó ná daonra na bProtastúnach sula i bhfad, b’fhéidir cheana féin! Ach tá athrú suntasach eile ar siúl sa Tuaisceart atá níos tábhachtaí, b’fhéidir.  Uair amháin sa Tuaisceart, agus go háirithe le linn na dTrioblóidí, bhí dhá rogha agat – a bheith i daontachtaí i do náisiúnaí, sin é. Ach diaidh ar ndiaidh, d’aithin daoine nár ghá dóibh smaoineamh ach amháin sa tslí sheicteach sin, agus thosaigh siad ag díriú ar chúrsaí polaitiúla tábhachtacha eile ag baint le gach duine, beag beann ar a gcreideamh.  Tá go leor le déanamh go práinneach sa Tuaisceart mar gheall ar chúrsaí oideachais, sláinte, fostaíochta agus araile.

Ní haon ionadh é, mar sin, go raibh bua suntasach ag Páirtí na Comhghuaillíochta (Alliance) sa toghchán, a chuir sa tríú háit iad anois. Murab ionann na páirtithe eile, tá lucht tacaíochta éagsúla ag Alliance, idir Chaitliceach, Phrotastúnach agus aindiachaí. I gcomparáid leis na páirtithe traidisiúnta, tá oideachas níos fearr ar

lucht leanúna Alliance agus tá siad níos óige freisin. Gan dabht, tá dearcadh úr, oscailte acu ar chúrsaí polaitíochta agus eacnamaíochta sa Tuaisceart. I mo thuairim, tá na daoine seo ar thús cadhnaíochta i ré nua sa Tuaisceart agus is ardeiseamláirí iad na ceannródaithe seo go léir. Cuireann siad an bhéim ar a gcosúlachtaí seachas a ndifríochtaí agus comhoibríonn siad le chéile chun todhchaí níos fearr a chur i ngeall do chách. Guímid gach rath orthu!

.

.

.

.

.

.

  

.

Franklin Antonio!

Léirmheas Scannáin: Maudie (2016)!

Tháinig mé ar scannán le déanaí nuair a bhí mé ag brabhsáil ar líne. Phrioc sé m’aird mar chonaic mé go raibh Bord Scannán na hÉireann páirteach sa scannán seo, darb ainm ‘Maudie’, agus mar is duine fiosrach mé, bhí orm é an scannán seo a fheiceáil.  Is scannán deoirshilteach den chéad scoth atá i gceist.

Maudie ag lorg oibre

Tá an scannán bunaithe ar eachtraí a tharla sna tríochaidí agus sna daichidí sa chéad seo caite, i mbaile beag iargúlta darb ainm Marshalltown atá suite i Nova Scotia i gCeanada. Is í Maudie an príomhcharachtar, bean ina tríochaidí agus í craplaithe le hairtríteas le fada. Ag tús an scannáin, bhí Maudie ag cur faoi lena haintín agus a deartháir. Gan mhoill, áfach, tá sé soiléir go raibh caidreamh míshocair idir Maudie agus an bheirt eile.  Bhí deartháir Maudie tar éis teach a máthair a dhíol gan aon rud a rá le Maudie roimh ré. Bhí fearg uirthi faoi sin, agus dúirt sé gur thiomnaigh a máthair an teach dó. Níor thug a deartháir aird ar bith ar a hagóidí. Bhí a haintín i gcoinne stíl maireachtála Maudie, agus tar éis do Maudie teacht abhaile ó chóisir go déanach oíche amháin, bhí argóint mhór acu faoi sin. Deir Maudie lena haintín go bhfaigheadh sí post, ach níor chreid a haintín é sin. Bhí Maudie míshásta lena saol, agus chinn sí rud a dhéanamh faoi.

Nuair a bhí Maudie ag siopadóireacht uair amháin, tháinig mangaire iasc isteach sa siopa. Bhí cabhair ag teastáil uaidh sa bhaile, mar bhí sé róghnóthach obair tí a dhéanamh é féin. Scríobh an siopadóir fógra dó, agus chuir an mangaire suas é ar chlár fógraí sa siopa. Nuair a d’imigh an mangaire, rug Maudie ar a fhógra, agus tamall beag ina dhiaidh sin, shiúil sí go dtí teach an fhir ag lorg poist.

Fuair sí an post, agus de réir a chéile, shocraigh sí síos, cé nach raibh sé éasca réitigh le hEverett, an mangaire. Fear garbh, borb a bhí ann, ach tar éis tamaill d’éirigh sé níos báúla le Maudie. Faoi dheireadh, bhog sí isteach ina sheomra leapa, agus tá a fhios ag an saol Fódlach cad a tharla ina dhiaidh sin!

Maudie an t-ealaíontóir

Nuair a bhí sí óg, chuidíodh Maudie lena máthair cártaí Nollag a phéinteáil, agus dhíolaidís na cártaí ar 25 cent. Mar dhuine fásta ina cónaí sa teachín le hEverett, phéintil sí na ballaí loma, agus ansin thosaigh sí ag péinteáil ainmhithe agus plandaí ar na ballaíféileacáin, ealaí agus tiúilipí san áireamh.

Lean sí ar aghaidh ag péinteáil, agus ar dtús rinne sí cártaí deasa do chustaiméirí Everett, agus ansin thóg an siopadóir cúpla ceann chun díol sa siopa. Ansin, thosaigh sí ag péinteáil pictiúir níos leithne. Níorbh acmhainn di canbhás a cheannach, agus mar sin phéinteáil sí a pictiúir ar ‘Beaverboard’, atá cosúil le plástarchlár.  Cheannaigh custaiméir a fir chéile pictiúir uaithi, agus choimisiúnaigh sí Maudie chun pictiúr a phéinteáil di, ar chostas $5.  

Roimh i bhfad, bhí Maudie ag díol a pictiúir ón teachín, ar phraghas $5.

Clú agus Cáil  

Scríobh iriseoir alt fúithi agus faoina scéal suimiúil, agus níorbh fhada ina dhiaidh sin gur tháinig na ceamaraí teilifíse ón stáisiún náisiúnta i gCeanada, CBC. Chuir CBC Maudie faoi agallamh a chraoladh ar fud na tíre. Thosaigh níos mó agus níos mó daoine ag teacht chun a pictiúir a cheannach, agus go luath bhí an t-éileamh chomh mór sin go raibh uirthi pictiúir a dhíol nach raibh fós tirim!  Tháinig clú agus cáil uirthi ansin, ach in ainneoin sin bhí Everett agus Maudie bocht go leor. Ní raibh leictreachas ná uisce reatha acu ach bhí Everett agus Maudie sásta lena saol ina ainneoin sin.

Sin cnámharlach an scéil, agus níor roinn mé gach rud leat ar eagla an scéal a mhilleadh!  

Conclúid  

Molaim duit an scannán seo gan aon agó!

Tá an aisteoireacht thar barr, agus róil dhúshlánacha ag Sally Hawkins agus Ethan Hawke araon, mar Maudie agus Everett.

Stiúrthóir Éireannach darb ainm Aisling Walsh a rinne an scannán. Rugadh Aisling i mBaile Átha Cliath, agus rinne sí staidéar san Institiúid Ealaíne, Deartha agus Teicneolaíochta Dún Laoghaire. Tar éis sin, d’fhreastail sí ar an Scoil Náisiúnta Scannán agus Teilifíse i Sasana.  

Maidir leis an teachín, bogadh é go dtí Dánlann Nova Scotia i Halifax, mar is saothar ealaíne é an teachín féin! Tá 55 pictiúr Maudie ar taispeáint go buan ann freisin.

Ar an drochuair, ní bhfaighidh tú aon phictiúir Maudie ar $5 níos mó. Díoladh ceann dá cuidse ar ceant ar phraghas níos mó ná $125,000!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Franklin Antonio!

Tuairisc ó Mheiriceá: Bréagadóirí agus Séantóirí!

Níl aon údar gaisce ag an bPáirtí Poblachtánach sna Stáit Aontaithe maidir le heitic, agus tá an uile chosúlacht air nach cuma leo!  Éiríonn an scéal sin níos soiléire le gach lá a théann thart, agus d’fhág na samplaí is deireanaí a tháinig chun solas i mo staic mé.

Bréagadóir

Níl mé róshásta go bhfuil dúchas Éireannach ag ceannaire an fhreasúra i dTeach na nIonadaithe, fear darb ainm Kevin McCarthy.  Is mór an trua é go ndearna McCarthy dearmad ar na himircigh ina chlann féin agus an tairbhe a bhain a dtír nua astu.  Ar an drochuair, tá McCarthy go mór i bhfách leis an eite dheas, agus tá sé go mór in aghaidh inimirce anois.  Níos measa ná sin, is bréagadóir críochnaithe é, nach bhfuil spéis leis ach é féin a chur chun cinn, ar ais nó ar éigean. 

Dar le halt sa ‘New York Times’ le déanaí, tar éis an éirí amach sa Chaipeatól ar 6 Eanáir, 2021, bhí McCarthy ag rá gur cheart don Uachtarán Trump éirí as a phost de dheasca sin, agus go raibh sé chun é sin a rá le Trump.  Shéan McCarthy go ndúirt sé a leithéid ar chor ar bith.  Díreach tar éis sin, áfach, d’fhoilsigh an ‘New York Times’ gearrthóg fuaime mar fhianaise comhthacaíoch.  Ní raibh McCarthy in ann é a shéanadh níos mó, agus chonaiceamar go léir go bhfuil McCarthy chomh bréagach leis an diabhal féin.  In ainneoin é sin, tá gach cosúlacht ar an scéal go dtoghfar é mar sheanadóir arís.  Ní hamháin sin, ach má fhaigheann a pháirtí móramh sa Seanad, seans mór go mbeidh sé mar Spéicéir Theach na Comhdhála, an tríú ról is tábhachtaí i rialtas na Stáit Aontaithe.  Dia ár sábháil, tá an saol ina chadás!

 

Séantóir

Ansin, cad faoin Ionadaí Marjorie Taylor Greene, baill de chuid an Pháirtí Phoblachtaigh?  Creideann sí go diongbháilte sna teoiricí comhcheilge atá ag dul timpeall ar an idirlíon, agus go háirithe ar na meáin sóisialta, scaipthe ag an mbrat eagraíocht darb ainm QAnon.  Creideann lucht leanúna QAnon go bhfuil drong diabhaladhraitheoirí i gceannas ar chúrsaí an domhain, go háirithe baill an Pháirtí Dhaonlathaigh agus a lucht leanúna – daoine cosúil le Joe Biden, Hilary Clinton, Barack Obama agus an Pápa.  Is bocht an scéal é gur toghadh chun a post í, cé go raibh a fhios ag gach duine faoi sin.

Bhí Taylor Green an-ghníomhach maidir leis an éirí amach freisin, agus tá breith ar a haiféala aici faoi cad a dúirt sí timpeall 6 Eanáir, 2121.  Thóg dream vótálaí ina toghcheantar (i dtuaisceart Georgia) cás dlí ina haghaidh, ag maíomh gur sháraigh sí an Cheathrú Leasú Déag de bhunreacht na Stáit Aontaithe, a chuireann cosc ar ionadaí a bheith páirteach in aon éirí amach, nó a chabhraíonn leis a leithéid in aon slí.  Má bhuann siad an cás, ní bheidh cead ag Taylor Greene seasamh sa toghchán meántréimhse an mhí seo chugainn. 

Bhí Taylor Greene go mór trí chéile toisc go raibh uirthi dul os comhair na cúirte in Atlanta.  Chuir dlíodóirí na ngearánaithe ceisteanna uirthi faoina ról ag gríosú lucht leanúna Trump chun feirge, roimh an éirí amach. 

Tháinig rud ait nuair a bhí Taylor Greene i d’fhinné – chaill sí a cuimhne go huile agus go hiomlán.  Nuair a cuireadh ceisteanna uirthi, ba é an freagra is coitianta (níos mó ná caoga uair) a thug sí ná: “Ní cuimhin liom!”

Chuir dlíodóir na ngearánaithe an cheist seo ar Taylor Greene, faoin am díreach roimh an éirí amach: “An ndúirt tú nár cheart ‘aistriú cumhachta síochánta’ a ligean dul ar aghaidh?”

“Ní cuimhin liom,” a d’fhreagair Taylor Greene.

Ansin, chuir an dlíodóir fístaifeadadh ar siúl, agus é seo le rá ag Taylor Greene roimh an éirí amach:

“Níor chóir dúinn ligean an t-aistriú cumhachta síochánta dul ar aghaidh, rud atá ag teastáil ag Joe Biden, mar níor bhuaigh sé an toghchán.”

Ní raibh le rá ag Taylor Greene ach nach raibh sa ráiteas sin ach leathráiteas ar thóg an dlíodóir é as comhthéacs.  Tabhair suaimhneas dom!   

Conclúid

Vótáladh isteach in oifig na cneámhairí thuasluaite.  Is cúis imní é seo, mar léiríonn sé déine na géarchéime polaitiúla atá ar siúl sna Stáit Aontaithe faoi láthair.  Níos measa ná sin, gach seans go vótálfar isteach iad arís an mhí seo chugainn, in ainneoin a mí-iompar uafásach atá díreach in aghaidh na bprionsabal daonlathais ar bunaíodh na Stáit Aontaithe orthu sa chéad áit.  Níl aon rud eile le déanamh dúinn anois ach guí ar son míorúilte polaitiúla!

 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Franklin Antonio!

Boilsciú gan Srian!

Le linn na pandéime, chur beagnach gach tír pacáiste láidir le chéile leis a geilleagar a spreagadh agus chun tacaíocht nach beag a thabhairt dá pobal agus dá comhlachtaí, a bhí buailte go dona leis na diansrianta a bhí i bhfeidhm.  Bhí na bearta eacnamaíocha a cuireadh i bhfeidhm an-rathúil, ó thaobh an gheilleagair de, agus tháinig téarnamh geilleagair gan mhoill dá bharr sin. Ar an drochuair, tá borradh rómhór faoin ngeilleagar anois sna tíortha céanna. Má cheapann tú gur rud maith é sin, mholfainn duit athsmaoineamh a dhéanamh.

.

Tionchar An Ráta Boilsciú ar an Gheilleagar.

De ghnáth, bíonn an soláthar agus an t-éileamh ag teacht le chéile, agus bíonn praghsanna seasmhacha ar earraí dá bharr sin. Fiú amháin sa chás inmhianaithe sin, bíonn ráta boilsciú timpeall a dó faoin gcéad ann, agus ardaíonn praghsanna agus tuarastail ag timpeall an ráta sin de ghnáth.  Bíonn eacnamaithe an-sásta leis an staid sin. Ach éiríonn siad míshásta má éiríonn an ráta boilsciú ró-ard nó ró-íseal i gcomparáid leis an mbunlíne sin. Má thiteann an ráta faoi 0 faoin gcéad, éiríonn earraí níos saoire agus tosaíonn daoine ag fanacht chun iad a cheannach ar phraghsanna níos lú. Feidhmíonn sé sin mar choscán ar ghníomhaíocht gheilleagrach agus de réir a chéile cailltear poist agus buaileann cúlú eacnamaíochta an tír.  

Ar an lámh eile, má éiríonn an ráta boilsciú ró-ard, éiríonn earraí níos daoire agus tosaíonn daoine á gceannach chomh luath agus is féidir, mar tá a fhios acu go mbeidh siad níos daoire tar éis tamaill. Bíonn éileamh mór ar earraí ansin, agus mar sin bíonn an-éileamh ag comhlachtaí ar fhostaithe nua, ach chun iad a mhealladh, bíonn orthu pá níos airde a thairiscint. Ach dá bhrí sin, bíonn ar chomhlachtaí praghsanna a n-earraí a ardú. Mura ndéanfar aon rud, leanann praghsanna agus tuarastail ag ardú ceann ar cheann i mbís bhoilscitheach a théann as smacht go tapa. Tá a fhios againn go léir faoin hipearbhoilsciú a tharla sa Ghearmáin sna fichidí sa chéad seo caite, nuair a theip a hairgeadra, an Mark, go hiomlán. Ag uair amháin ban ráta malairte idir an Mark agus an Dollar chomh dona gur chosain sé timpeall trilliún Mark chun Dollar amháin a cheannach!  

.

Borradh Rómhór!

Tá ráta boilsciú 6.7% in Éirinn, ráta 7.5% san Aontas Eorpach (AE), agus ráta 8.5% sna Stáit Aontaithe faoi láthair. Tá na rátaí sin i bhfad ró ard, gan dabht. Mar go raibh orainn (an AE, na Stáit Aontaithe agus tíortha eile) smachtbhannaí eacnamaíochta a chur ar an Rúis le déanaí, de dheasca a hionsaí ar an Úcráin, tá praghsanna breosla agus bia ag éirí níos tapúla fós ná mar a bhí agus ní rud maith é sin.

.

Cad é le déanamh?

Is féidir rátaí úis a ardú chun smacht a chur ar an ráta boilsciú.  Tá an Cúlchiste Feidearálach sna Stáit Aontaithe, agus an Banc Ceannais Eorpach san AE, i gceannas an ráta úis is tábhachtaí. Thosaigh an Cúlchiste Feidearálach ag ardú an ráta úis i Meiriceá cheana féin agus is dócha go mbeidh siad araon ag ardú an ráta seo go dian as seo amach, ar feadh cúpla bliain, b’fhéidir. Le gach ardú sa ráta úis, laghdaítear cumhacht iasachtaíochta an phobail, agus mar sin a gcumhacht cheannaigh freisin. Nuair atá an t-éileamh tomhaltais laghdaithe, níl an brú céanna ar phraghsanna, agus tosaíonn siad ag socrú. Mar sin, de réir a chéile, tagann laghdú ar an ráta boilsciú féin, go dtí go mbíonn sé i gcóimheá arís.

Ní mór a bheith cúramach, áfach, mar tá riosca ann nuair a íslítear an ráta úis go gcothófar cúlú eacnamaíochta, agus ansin beidh fadhb eile chun dul i ngleic leis.    Tá sé deacair é sin a dhéanamh díreach i gceart, mar is rud uafásach millteanach casta é an geilleagar.

.

Comhairle?

An rud is tábhachtaí a dhéanamh i mo thuairim ná guaim a choinneáil ort féin! Tóg dóthain ama chun scrúdú a dhéanamh ar do chúrsaí airgid, agus chum plean ansin.

Ná tóg amach iasacht ar ráta athraitheach, agus má tá iasacht mar sin agat cheana féin, déan do dhícheall é a aisíocadh in iomlán, nó é a athrú go ráta seasta. Más féidir, cur srian ar do chaiteachas lánroghnach freisin.

Mar shampla, níl mé ag dul amach ag ithe chomh minic anois, agus déanaim mo mhachnamh go cúramach sula dtiomáinim aon áit.   Déanann athruithe beaga mar seo difríocht mhór thar am ar do chúrsaí airgid, gan laghdú mór ar do chaighdeán saoil!  Níl in aon ní ach seal, agus mar sin tiocfaidh rudaí i gceart arís le himeacht ama.

.

.

.

.

.

.

.

  

.

  

.

.

.

.

.

  

.

  

  

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

gaGaeilge