Tuairisc ó Mheiriceá – Éisteachtaí Roghchoiste Eanáir 6 – Éisteacht 1

Tuairisc ó Mheiriceá – Éisteachtaí Roghchoiste Eanáir 6 – Éisteacht 1

le | 2022/06/15 | Cúrsaí Reatha, Nuacht Idirnáisiúnta, Polaitíocht

As na fadhbanna go leor atá againn sna Stáit Aontaithe, is í an fhadhb is measa ná an bhagairt ag baint le grúpaí sceimhlitheoireachta Meiriceánacha cosúil leis na ‘Proud Boys’ agus ‘Oath Keepers’, a bhfuil fealsúnacht urchóideach, forchiníoch acu. Is é an rud is measa a rinne siad ná an t-éirí amach ar Eanáir 6, 2020, sa Chaipeatól, nuair a rinne siad tréaniarracht stop a chur leis an aistriú rialtais a bhí ar siúl ag an am. Bhuaigh Joe Biden toghchán na hUachtaránachta i 2019 gan cheist, ach ní raibh Donald Trump sásta an toghchán a ghéilleadh dó. Shéan Trump amach díreach gur chaill sé an toghchán, ag rá go raibh calaois toghcháin i gceist, cé nach raibh aon rud feicthe ag éinne, go leor cúirteanna san áireamh, a thabharfadh le fios go raibh caimiléireacht ar siúl leis na vótaí. Ach ar Eanáir 6 2020, i bhfoisceacht scread asail don Chaipeatól, ghríosaigh Trump a lucht leanúna chun feirge agus d’iarr sé orthu máirseáil i dtreo an gCaipeatól chun stop a chur leis an bpróiseas daonlathais a bhí ar siúl ann. I rith a óráide fuafaire dúirt sé na focail seo a leanas: “Agus troidimis! Troidimis ar nós an diabhail! Agus mura dtroideann sibh go fíochmhar, ní bheidh tír agaibh níos mó!”

Mar is eol do chách, bhris lucht leanúna Trump, na Proud Boys agus Oath Keepers san áireamh isteach sa Chaipeatól go foréigneach. Chuir siad isteach ar na himeachtaí tábhachtacha a bhí ar siúl agus bhí ar na polaiteoirí éalú ó chontúirt.  

Ag an am uafásach sin, is beag duine i Meiriceá a sheas idir an daonlathas agus coup d’état. Ach sheas Leasuachtarán Mike Pence suas agus rinne sé an rud ceart nuair a dhiúltaigh sé scun scan drochrún Trump a chur i gcrích.

An Chéad Éisteacht

Faoi dheireadh, beagnach bliain go leith i ndiaidh an éirí amach, ar an 9ú Meitheamh, thosaigh roghchoiste Eanáir 6 ag cur mórchinntí a fhiosrúcháin i láthair.  

Ina ráiteas tosaigh, dúirt an Cathaoirleach Benny Thompson: “Dá bharr na bréaga a chothaigh an t-éirí amach Eanáir 6, cuireadh ár ndaonlathas bunreachtúil – atá dhá chéad go leith bliana d’aois – i mbaol. Tá an domhan mór ag faire orainn anseo. Le fada an lá, bhí Meiriceá mar chathair lonrach ar chnoc. Léaró dóchais agus saoirse; dea-shampla do dhaoine eile – nuair atáimid i mbarr ár réime.”  Ansin, tháinig Liz Cheney, leaschathaoirleach an choiste i gceannas na n-imeachtaí. Rinne sí achoimre láidir i gcoinne Trump, agus dúirt sí go mbeadh i bhfad níos mó ag teacht chun solais sna héisteachtaí atá le teacht. Thug sí saghas léarscáil dúinn, ag míniú dúinn cad a bheadh sna héisteachtaí eile. Seo ach cúpla rud tábhachtach a dúirt sí le linn na héisteachta: “Ghair an tUachtarán ar an daoscarshlua, chruinnigh sé an daoscarshlua, agus las sé tine an ionsaithe!” “Nuair a theipeann ar an Uachtarán gníomhú chun ár n-aontas a chosaint, tarlaíonn géarchéim bhunreachtúil dá bharr; mar sin tá ár bpoblacht i gcontúirt mhór.” “Nuair a bhí na círéibeoirí ag canadh ‘Croch Mike Pence’, d’fhreagair Trump: ‘B’fhéidir gur smaoineamh maith atá ag ár lucht leanúna. Tá sé tuillte aige!’”  D’eisigh Cheney foláireamh nuair a labhair sí leis na Poblachtánaigh ag rá: “Tiocfaidh an lá nuair a bheidh Donald Trump imithe, ach fanfaidh bhur n-easonóir.”

Físeáin Nua le feiceáil

Chonaiceamar físeáin nua a thaispeáin an doirteadh fola grafach a tharla ar Eanáir 6.  Ionsaí foréigneach a bhí ann agus ní raibh seans ag na póilíní stop a chur leis.  

Chonaiceamar blúirí beaga de dhaoine lárnach ag tabhairt teistíochta – Ivanka Trump agus Bill Barr (iar–Ard–Aighne) san áireamh.  Mar gheall ar líomhaintí Trump agus a fhoireann faoi chalaois mhór toghcháin, dúirt Barr go ndúirt sé le Trump go leor uaireanta nach raibh aon bhunús leis na líomhaintí sin agus ní raibh iontu ach cacamas. Agus dúirt Ivanka, iníon Trump, gur chreid sí Bill Barr ag an am, in ionad a hathair féin.

Agus chualamar ó dhaoine a bhí i láthair ag an gCaipeatól an lá sin, go háirithe ón scannánóir Nick Quested agus ón bpóilín Caroline Edwards. Gortaíodh Edwards go dona nuair a bhí sí agus a gcomhghleacaithe sna póilíní ag iarraidh stop a chur leis an ionradh. Dúirt Edwards gur zón cogaidh a bhí ann, agus go raibh sí ag sleamhnú ar fhuil a bhí ar an talamh.

.

Chonaic mé an dara héisteacht cheana féin, agus gan aon rún a sceitheadh, taispeántas tinte ealaíne a bhí inti. Beidh níos mó le rá agam ar an ábhar luath go leor!

Tuairisc ó Mheiriceá – Éisteachtaí Roghchoiste Eanáir 6 – Éisteacht 1

Splancfhicsean – Ardú Céime!

le | 2022/06/08 | Gearrscéalta

Bhí oifig a bhainisteora, Seoirse, béal dorais le hoifig Sheáin. Bhí idir bhuntáistí agus mhíbhuntáistí ag baint leis an socrú sin, rud a d’fhoghlaim Seán diaidh ar ndiaidh.

Gach maidin ag a naoi a chlog, osclaíodh a rúnaí, Éamonn, oifig Sheoirse.  Glacadh go raibh Seoirse i láthair ansin mar bhí doras a hoifig ar oscailt. Ach bhí a fhios ag Éamonn agus Seán nach raibh ann ach seachmall. Bhí a fhios ag Seán i slí eile freisin, mar bhí air jab Sheoirse a dhéanamh chomh maith lena hobair féin. Ní dhearna Seoirse faic na fríde maidir lena dualgais féin.  

Tar éis am lóin gach lá, chloiseadh Seán coiscéimeanna troma Sheoirse ag teacht. Tar éis comhrá beag le hÉamonn, thagadh Seoirse isteach in oifig Sheáin. Chuireadh sé ceisteanna ar Sheán, chun nuashonrúchán stádais a fháil uaidh agus chun tascanna nua a leagan air. Níor thaitin an socrú sin le Seán ar chor ar bith, ach mar is é a bhainisteoir a bhí i gceist, ní raibh sé in ann easaontú.

Bhíodh sé deacair do Sheán a hobair féin a dhéanamh sa tráthnóna, de bharr gleo an diabhail a bhí á dhéanamh acu in oifig Sheoirse. Bhíodh gach saghas rud ar siúl ann, seachas obair, agus cuireadh ceol agus glórtha arda agus torainn éagsúla eile isteach go mór air gach tráthnóna. Ach arís, ní raibh Seán in ann dada a dhéanamh faoi agus bhí air glacadh leis agus bogadh ar aghaidh chomh maith agus a bhí sé in ann.

Bhíodh comhghleacaithe Sheán in oifig Sheoirse beagnach gach lá, go háirithe bean darb ainm Áine Ní Mhurchú. Bhí Áine agus Seán ar chomhchéim le chéile ag an am, agus bhídís ag obair ar an bhfoireann chéanna ag forbairt aipeanna fóin.  Gach lá, d’imíodh Áine abhaile ag a cúig a chlog, ach bhíodh ar Seán fanacht ag obair go dtí a naoi a chlog ar a laghad gach oíche, mar bhí dhá phost aige i ndáiríre – post Sheoirse agus a phost féin. Níor mhothaigh Seán go maith faoi sin, ach d’fhoghlaim sé conas déileáil leis.  

De ghnáth, d’imíodh Seoirse a sé a chlog. Ach lá amháin, thosaigh sé ag fanacht san oifig níos déanaí. Ar dtús, chloiseadh sé Seoirse agus Áine ag comhrá le chéile agus ag gáire go croíúil ó am go ham. Lean an patrún sin ar aghaidh ar feadh timpeall míosa, agus ansin tharla athrú eile – athrú mór!

Ar dtús, níor ghlac sé le cad a bhí ar siúl, mar bhí sé ródheacair dó é a chreidiúint. Ach faoin tríú huair a tharla sé, ní raibh an dara rogha aige ach glacadh leis, cé gur chuir sé déistin air. Ní raibh aon slí an fhírinne ghránna a sheachaint – bhí gníomhartha gnéis ar siúl idir Seoirse agus Áine! Sárú glan ar pholasaithe an chomhlachta a bhí ann maidir le ciapadh gnéis, go háirithe mar bhí bainisteoir agus a fhostaí i gceist. Bhí dualgas ar Sheán, dar leis na polasaithe céanna, rannóg na n-acmhainní daonna a chur ar an eolas faoin gcaidreamh seo. Go teoiriciúil, bheadh sé éasca é sin a dhéanamh – ach d’fhéadfadh iarmhairtí tubaisteacha teacht as ó thaobh na praiticiúlachta de; drochthionchar ar Sheán féin san áireamh. B’fhéidir, fiú, go gcaillfeadh sé a phost, agus ní raibh cúl cinn ar bith aige! Bhí sé dainséarach dó aon rud a dhéanamh ach fanacht ina thost – agus mar sin, ní dúirt sé dada do aon duine faoi. Lean an t-iompar ar aghaidh agus d’fhan Seán ina thost. D’fhoghlaim sé conas neamhaird a thabhairt ar an mbuile rithimeach ag eascairt as oifig Sheoirse gach oíche. Lean sé ar aghaidh ag déanamh oibre Sheoirse ag an am ceannann céanna a bhí Seoirse ag bualadh craicinn go glórach béal dorais.

Nuair a fuair Seán a hathbhreithniú ar fheidhmíocht, bhí lúcháir an domhain air!  

Fuair sé rátáil 5 réalta agus bónas breá fial chomh maith. Dhearbhaigh sé sin do Sheán go ndearna sé an cinneadh ceart – fanacht ina thost agus a cheann a choinneáil thíos.  

Cúpla lá tar éis sin, áfach, fuair Seán ríomhphost ón gceann a roinne – liosta na n-arduithe céime a bhí ann. Baineadh stangadh as Seán nuair a léigh sé an chéad iontráil: “Ardú céime go Stiúrthóir: Seoirse Ó Nualláin.”  

“Níl aon cheart le fáil,” arsa Seán leis féin, “mise ag déanamh a chuid oibre agus eisean ag fáil an ardaithe céime!”.  Ansin, bhuail ceist sa bholg é. “Nach gá bainisteoir nua a bheith agam mar sin?”  Fuair sé an freagra dá cheist ar an chéad líne eile sa ríomhphost.

“Ardú céime go Bainisteoir: Áine Ní Mhurchú.”

.

Tuairisc ó Mheiriceá – Éisteachtaí Roghchoiste Eanáir 6 – Éisteacht 1

Tuairisc ó Mheiriceá – Gníomhartha Dochosanta!

le | 2022/06/01 | Cúrsaí Reatha, Nuacht Idirnáisiúnta, Polaitíocht

 

Is beag aird a Rialtais Fheidearálaigh a dhírítear ar fhoréigean le gunnaí i Meiriceá! Sin an fhírinne shearbh atá soiléir gach uair a tharlaíonn mórshléacht eile sa tír. Ar an drochuair, tarlaíonn a leithéid go rómhinic ar fad. Dúnmharaithe tubaisteacha iad go léir a imrítear ar dhaoine neamhurchóideacha, go minic in áiteanna atá in ainm is a bheith sábháilte – áiteanna cosúil le scoileanna, ionaid adhartha, bialanna, agus siopaí. Ach nuair a dhúnmharaítear páistí soineanta gan taise mar a tharla go leor uaireanta –le fíorghairid in Uvalde, i Texas, agus nuair a thuigeann tú go bhfuil formhór na mbásanna sin inseachanta, caithfidh tú an cheist a chur: cad é faoin spéir atá cearr le Rialtas na Stáit Aontaithe? Tá na rialacháin a bhaineann le gunnaí ag éirí níos scaoilte an t-am ar fad, nuair atá a mhalairt ag teastáil go géar.  Is í an fhadhb atá i gceist ná cumhacht thruaillitheach an airgid! Tá an Cumann Náisiúnta Raidhfilí (NRA), in éineacht le Poblachtánaigh sa rialtas feidearálach ag obair le chéile chun fealsúnacht an NRA a scaipeadh, fealsúnacht a chothaíonn cearta úinéireachta gunnaí do chách sa tír. Ní mar sin atá sé i dtíortha eile, agus bhí roinnt mhaith tíortha in ann foréigean le gunnaí a laghdú go suntasach.

Cad is féidir leo siúd a dhéanamh nach bhfuil ar acmhainn na Stáit Aontaithe a dhéanamh?

.

Freagairt éirimiúil agus thapa!

I gCeanada, sa bhliain 1989, nuair a dhúnmharaíodh ceithre bhean déag go barbartha ag ollscoil École Polytechnique i Montreal, cuireadh dlíthe nua i bhfeidhm maidir le gunnaí. Arís i 2020 tar éis sléacht eile agus trí dhuine dhéag maraithe ag fear gunna, cuireadh dlíthe nua i bhfeidhm chun coisc a chur ar airm ionsaithe agus airm uathoibríocha agus fiú ar na saghsanna piléar a bheadh ceadaithe a úsáid.  I gCeanada, laghdaíodh an ráta dúnmharaithe go suntasach dá bharr sin go .5 dúnmharú as gach 100,000 duine le gunnaí gach bliain, i gcomparáid le ráta atá i bhfad níos airde – 4 dúnmharú as gach 100,000 duine sna Stáit Aontaithe.  Fiú sna Stáit Aontaithe féin, níl ráta mar an gcéanna i ngach Stát – braitheann sé ar láidreacht na ndlíthe gunnaí atá i bhfeidhm. Tá níos mó ná 25 dúnmharú as gach 100,0000 duine i Mississippi, Louisiana agus Wyoming, agus ní taisme ar bith é go bhfuil na dlíthe gunnaí is laige sa tír ag na stáit sin.

Dála an scéil, rinne an Astráil agus an Riocht Aontaithe mar an gcéanna le Ceanada, agus chuir siad dlíthe níos déine i bhfeidhm tar éis mórshléachtanna ina dtíortha féin. D’ísligh siad an ráta dúnmharaithe go suntasach freisin.

Tá sé an-soiléir go bhfuil nasc idir láidreacht na dlíthe gunnaí agus mar sin an líon gunnaí atá i gcúrsaíocht, agus an ráta dúnmharaithe.  Tharraing an tUachtarán Biden ár n-aird ar shampla amháin. Dúirt sé: “Cuireadh cosc ar airm ionsaithe sa bhliain 1994, agus thit an ráta dúnmharaithe le gunnaí. Chuaigh an dlí sin as feidhm i 2004, agus ansin mhéadaigh an ráta mórshléachtanna faoi thrí.”

Ar an mhórphictiúr sna Stáit Aontaithe, seo iad na staitisticí: Tá 400 milliún gunna ann, agus as an uimhir sin, timpeall 20 milliún gunna ionsaithe, cosúil leis an AR-15 ar úsáid go leor de na gunnadóirí iad chun damáiste as cuimse a dhéanamh.  

Cén fáth?

Tá réiteach cruthaithe ann agus is é sin ná reachtaíocht gunnaí níos déine a achtú. Cén fáth nár tharla agus nach dtarlaíonn a leithéid sin sna Stáit Aontaithe nuair a chruthaigh tíortha eile go n-oibríonn an straitéis seo go feidhmiúil chun foréigean gunnaí a laghdú? Is é an comhoibriú an cur chuige atá i réim, go háirithe idir an NRA agus an Páirtí Poblachtánaigh. Faigheann na Poblachtánaigh tacaíocht airgeadúil agus faigheann an NRA tacaíocht polaitiúla i gcaidreamh siombóiseach eatarthu.  Ach is drochmhargadh é sin do phobal na tíre a bhfuil orthu cónaí i dtír i bhfad níos dainséaraí dóibh go léir. Tá na Poblachtánaigh sa Seanad in ann bac a chur ar aon dlí gunna a thagann os a gcomhair, agus sin díreach a dhéanann siad. Chomh fada agus is féidir leis an NRA agus na Poblachtánaigh an bob sin a bhualadh ar dhóthain daoine, leanfaidh siad ar aghaidh mar sin. Idir an dá linn, is faoi gach stát atá sé a dlíthe gunnaí féin a chur i bhfeidhm chun an sléacht uafásach seo a laghdú.

.

.

.

Tuairisc ó Mheiriceá – Éisteachtaí Roghchoiste Eanáir 6 – Éisteacht 1

Sacar na mBan – urfhuascailt faoi dheireadh!

le | 2022/05/25 | Cúrsaí Reatha, Nuacht Idirnáisiúnta, Polaitíocht

Beagnach trí bliana ó shin, scríobh mé alt faoin bhfoireann náisiúnta sacair SAM (USWNT) a bhuaigh Corn Domhanda na mBan in aghaidh na hOllainne i gcluiche d’ardchaighdeán. Tar éis dom cuir síos a dhéanamh ar an gcluiche sin, dúirt mé nach raibh USWNT chomh rathúil sin ó thaobh comhionannais de.  

Seo mar a scríobhas: “Tá sé an-suimiúil gurb é gártha lucht féachana an tsacair tar éis an chluiche ceannais i mbliana ná: “pá comhionann, pá comhionann.” Is cinnte go bhfuil argóint láidir ag na mná, go háirithe ina dtír féin. Tá an argóint níos láidre fós dóibh tar éis an Choirn Domhanda a bhuachan gan dua den cheathrú huair.”

Bhí cultúr leithcheala ag Cónaidhm Sacair na Stáit Aontaithe (USSF) le fada an lá, gan trácht ar an gComhaontas Idirnáisiúnta Sacair (FIFA). Ach níor ghlac USWNT leis an ‘status quo’ sin agus chuaigh siad go tréan i ngleic leis an leithcheal inscne sin.

Rinne cúigear imreoirí dóibh gearán sa bhliain 2016 leis an gCoimisiún um Dheiseanna Comhionann Fostaíochta (EEOC) sna Stáit Aontaithe in aghaidh an USSF, ag éileamh comhionannais maidir le coinníollacha oibre agus pá. Sa bhliain 2017, tháinig an USNWT agus USSF ar chomhaontú, go socrófaí na fadhbanna eatarthu féin laistigh de cúig bliana, ag úsáid córais cómhargála.

.

Cás Dlí

Sa bhliain 2019, nuair nach raibh aon dul chun cinn déanta fós chun teacht ar réiteach, thóg na himreoirí USNWT cás caingne aicmí in aghaidh an USSF. Bhí siad ag lorg pá aisghníomhaigh, damáistí agus bearta pionósacha eile freisin, ag dul ar ais go 2015.  Agus bhí siad ag éileamh comhionannais iomláin le foireann náisiúnta na bhfear SAM (USWNT) as sin amach.    

Níor thug breitheamh feidearálach breith ina leith, mar gheall ar chomhionannas pá, áfach. Dúirt sé nárbh fhiú dul ar aghaidh mar shínigh an USWNT conradh oibre a bhí ina ceangal de réir dlí. Níor ghlac an USWNT leis an rialú sin, agus rinne siad achomharc chuig an 9ú Cúirt Achomhairc ag iarraidh an rialú sin a fhreaschur. Is díol suntais gur chuir an USMNT mionteagasc chuig an chúirt ag tacú go láidir leis an achomharc.  Seo sliocht beag as an mionteagasc sin:

“Mar go raibh cúrsaí airgid USSF feabhsaithe go mór ón am a ndearna muid féin idirbheartaíocht ar son pá i 2011, cheapamar gur cheart dóibh (USWNT) a thrí oiread níos mó pá ná muidne a fháil.”

Tháinig siad (USWNT agus USSF) ar shocrú i mí Feabhra 2022. Faoin socrú sin, thoiligh USSF go n-íocfaidís 24 milliún dollar do USWNT agus gheall siad dóibh go raibh pá comhionann mar sprioc acu freisin, ag brath ar thorthaí na gcainteanna cómhargála.

Bua Iontach   

Chríochnaigh na cainteanna cómhargála idir USWNT agus USSF le déanaí, le toradh dearfach, cumhachtach agus ceannródaíoch. Dúirt uachtarán USSF Cindy Parlow Cone, iarimreoir USWNT í féin gur ghníomh stairiúil a bhí ann. Dúirt Becky Sauerbrunn, uachtarán (agus imreoir) USWNT gur léirigh an comhaontú dianiarrachtaí na n-imreoirí ní hamháin ar an bpáirc ach an t-am go léir.

Beidh pá agus coinníollacha oibre USWNT (foireann náisiúnta na mban) agus USMNT (foireann náisiúnta na bhfear) díreach mar an gcéanna.  Tá sé deacair comhaontú mar seo a chur i bhfeidhm, nuair ní mar sin atá cúrsaí i réimse sacair i gcoitinne. Mar shampla, bhuaigh an Fhrainc Corn Domhanda na bhfear sa bhliain 2018, agus bhuaigh na Stáit Aontaithe Corn Domhanda na mban sa bhliain 2019. Fuair an Fhrainc 38 milliún dollar, agus ní bhfuair na Stáit Aontaithe ach 4 milliún. Agus é sin tar éis duais na mban a mhéadú faoi dhó idir 2015 agus 2019!  Nach bhfuil sé dodhéanta, mar sin, comhionannas a fháil idir USWNT agus USMNT?

Áit a bhfuil toil tá bealach!

Ar an dea-uair, níl sé dodhéanta! Tháinig na trí pháirtí (USSF, USWNT, USMNT) ar réiteach na ceiste, ag úsáid ‘ioncam roinnte’ i gcás duaiseanna. Cuirfear airgead ó dhuaiseanna le chéile, agus roinnfear an ciste ansin idir na trí ghrúpaí ar bhealach a thugann cothrom na Féinne do chách, mná san áireamh!  Mar shampla, tóg Corn Domhanda na bhfear 2022, agus Corn Domhanda na mban 2023! Cuirfear aon airgead a bhuafar i gciste agus ansin gheobhaidh USWNT 45%, USMNT 45%, agus USSF 10% den airgead.  

Is dea-shampla é seo do thíortha eile, do FIFA agus ar ndóigh don réimse spóirt i gcoitinne. Tá súil agam go ndéanfaidh siadsan an rud céanna agus go dtabharfaidh siad cothromaíocht i gcúrsaí pá agus coinníollacha oibre do gach duine, lánstad!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

  

.

Tuairisc ó Mheiriceá – Éisteachtaí Roghchoiste Eanáir 6 – Éisteacht 1

Franklin Antonio!

le | 2022/05/18 | Pearsanta

Blianta fada ó shin, chuir mé isteach ar sé nó seacht bpost. D’fhreagair trí chomhlacht m’iarratas, ag rá go raibh suim acu ionam, agus i ngach cás glaodh chun agallaimh aghaidh ar aghaidh mé. D’fhreastail mé ar na trí cinn, agus tairgeadh trí phost dom i ndeireadh thiar thall. Is í an fhadhb a bhí agam ansin ná cén post a ghlacadh.  Bhí rud éigin an-speisialta faoi cheann amháin, comhlacht darb ainm Qualcomm lonnaithe i San Diego. Ar an drochuair, bhí an tuarastal is measa ag baint leis an bpost sin. Chuaigh mé siar agus aniar le stiúrthóir na n-acmhainní daonna, ag iarraidh teacht ar chomhaontú mar gheall ar mo phacáiste cúiteamh. Ach uair a mhol mé athrú sa phacáiste, dúirt sí go raibh uirthi dul i gcomhairle le stiúrthóir na hinnealtóireachta, mar is aige amháin a bhí an t-údarás aon athrú a dhéanamh. Ach ní ghéillfeadh sé orlach ar bith, an stiúrthóir sin. Ba chúis díomá é dom nach raibh aon solúbthacht ann. Chuir mé an cheist cé hé an stiúrthóir drogallach seo a bhí mé ag déileáil leis. Chuala mé a hainm ansin den chéad uair.  

“Is é sin Franklin Antonio,” a dúirt sí. “Caithfidh tú rud amháin a thuiscint faoi Franklin, a Mhichíl – ní chuireann sé oiread is braon meala ar an bhfiacail! Agus ní leomhfadh éinne argóint leis – éinne!”

Thuig mé ansin go díreach nach mbeadh ann ach saothar in aisce dom leanúint ar aghaidh ag iarraidh margadh níos fearr a bhaint amach.

Mar sin, ghlac mé tairiscint eile – an ceann leis an tuarastal is airde! Sa dara seachtain theip ar an gcomhlacht seo mo sheic phá a chur i dtaisce sa bhanc dom. Ní raibh aon dul as ach deoch a ól ar mo náire, agus dul ar ais go Qualcomm agus mo mhéar i mo bhéal agam, ag súil go raibh post ann dom fós. Ar an dea-uair, bhí agus ghlac mé é gan aon smaoineamh ar idirbheartaíocht eile a dhéanamh.

Post Nua

Bhogamar go San Diego agus thosaigh mé ag obair do Qualcomm. Bhí an t-ádh dearg orm mar thosaigh mé ag obair ar thaighde agus forbairt ar nuatheicneolaíocht ag baint le cumarsáid dhigiteach gan sreang. Deis ghairme iontach a bhí agam agus ba mhór an phribhléid dom a bheith páirteach in athruithe réabhlóideacha don tsochaí ar fud an domhain. Bhí mé ag obair le scothfhoireann innealtóirí ar an tionscadal sin, agus d’fhoghlaim mé a lán rudaí uathu. Bhí Franklin Antonio ar cheann de na hinnealtóirí ab fhearr dár gcasadh orm riamh é. Bhí sé ar cheann de na daoine i gceannas, agus mar sin, ní raibh mórán deis agam obair leis go díreach – is maith an rud é sin! Chonaic mé é go minic ag freastal ar na cruinnithe céanna, agus ní raibh seans na ngrást ag éinne go mbuafadh sé/sí argóint theicniúil le Franklin. Fear téagartha féasógach ba ea Franklin, le súile a ghearrfadh tríot. Duine uafásach cliste a bhí ann, ach bhí bealach giorraisc leis.

Ní briathra a dhearbhaíonn ach gníomh!

Ceapadh Franklin mar phríomheolaí Qualcomm tar éis tamaill, agus ansin thosaigh sé ag fostú innealtóirí chun taighde agus forbairt a dhéanamh dó. Bhog mé go dtí a roinn sa bhliain 2008 agus d’fhan mé ann go dtí gur éirí mé as an obair sa bhliain 2015.  Is ansin a chuir mé aithne ar Franklin mar dhuine.

Bhuailinn isteach chun a hoifige minic go leor agus bhí sé an-chairdiúil i gcónaí. Bhíodh gach saghas díospóireachta againn, agus ní bhíodh sé borb liom riamh. Is cuma cén t-ábhar a bhí i gceist, ó gharraíodóireacht go hinfheistíocht, is iontach an méid eolais a bhí aige faoi.  Bhí Franklin ar bhaill bhunaidh Qualcomm, agus d’éirigh sé an-saibhir dá bhrí sin. Ach in ionad a hairgead go léir a choimeád dó féin, ba bhronntóir flaithiúil é Franklin. Bhronn sé timpeall 5 milliún dollar chun bia a sholáthar do dhaoine bochta i San Diego. Bhronn sé 5 milliún dollar do SETI (Search for Extra-Terrestrial Intelligence), agus thóg sé cabhair leo ar thaobh na heolaíochta de freisin. Agus an meall mór ar deireadh, bhronn Franklin 30 milliún dollar d’Ollscoil California, San Diego (UCSD), chun Scoil na hInnealtóireachta a mhéadú.  Tá foirgneamh nua sa choláiste beagnach réidh chun oscailt atá ainmnithe ina onóir – Franklin Antonio Hall.

Méala mór a bhás do Qualcomm, do San Diego agus dúinn go léir. Thángthas ar a chorp sa bhaile le déanaí, ach níl aon sonraí eile ar fáil fós faoi cad a tharla dó. Suaimhneas síoraí dá hanam.

.

.

.

.

  

.

gaGaeilge
gaGaeilge en_USEnglish