Athrú ollmhór i nDearcadh Phobal na Ríochta Aontaithe

Athrú ollmhór i nDearcadh Phobal na Ríochta Aontaithe

Le déanaí, rinne triúr taighdeoirí ag an Institiúid Ollscoile Eorpach anailís shuimiúil ar threochtaí sna sonraí phobalbhreitheanna Breatimeachta a bhí déanta thar thréimhse sé bliana. Thugadar treocht láidir faoi deara – le himeacht ama ceapann níos mó daoine gur bhotún tubaisteach ba ea an Breatimeacht.  Thángthas ar threochtaí suimiúla eile freisin nuair a bhris siad síos na torthaí de réir aoisghrúpa.

Torthaí Reifreann an Bhreatimeachta sa Ríocht Aontaithe

Sa reifreann féin i 2016, bhí 52% i bhfabhar an tAontas Eorpach (AE) a fhágáil agus 48% i gcoinne.  Ach roghnaigh 64% de na vótálaithe os cionn 65 ‘Fág’, i gcomparáid le 29% de na vótálaithe is óige – iad idir 18 agus 24 bliana d’aois. Níl aon argóint ach go raibh, go bhfuil agus go mbeidh difríocht mhór idir óg agus aosta ó thaobh an Bhreatimeachta de.     

Torthaí pobalbhreitheanna

Rinne YouGov pobalbhreitheanna an Bhreatimeachta i 2016, 2018, 2020 agus 2022. Bhí an cheist seo i ngach pobalbhreith: “An dóigh leat go raibh ceart nó mícheart don Ríocht Aontaithe an tAE a fhágáil?”  

I measc na bhfreagróirí go léir, tá méadú tagtha le himeacht ama ar an meánchéatadán a dúirt go raibh sé mícheart an tAE a fhágáil, rud a thugann le tuiscint go bhfuil athrú croí tagtha ag muintir na Ríochta Aontaithe.

Ríomh na taighdeoirí Joris Frese, Juho Härkönen agus Simon Hix do gach aoisghrúpa cén céatadán a d’fhreagair “mícheart”, agus iad ag iarraidh léargais níos doimhne a fháil.

Anailís na dtaighdeoirí

Níor athraigh ach dream beag den ghrúpa vótálaithe is sine (65+) a thuairim ón reifreann i leith. Sa phobalbhreith is déanaí, síleann 28% dóibh go raibh sé mícheart an tAE a fhágáil.  Más dada é tá siad, mar ghrúpa, níos compordaí anois ná riamh go raibh an ceart ag an Ríocht Aontaithe an tAE a fhágáil.

Mar an gcéanna, níor athraigh formhór na daoine a rugadh idir 1945 agus 1954 – na “baby boomers” mar a thugtar orthua dtuairim, ach an oiread. Sa phobalbhreith is déanaí, síleann 32% dóibh go raibh sé mícheart an tAE a fhágáil.

Murab ionann is na grúpaí eile, d’athraigh go leor daoine a dtuairimí sa ghrúpa a rugadh idir 1985 agus 1994 na ‘millenials’.  Dúirt 57% dóibh i 2016 go raibh sé mícheart an tAE a fhágáil, ach sa phobalbhreith is déanaí, deir 70% go raibh sé mícheart.

Sa ghrúpa a rugadh idir 1995 agus 2004 (‘Gen Z’), dúirt 61% dóibh i 2016 go raibh sé mícheart an tAE a fhágáil i gcomparáid le 64% sa phobalbhreith is déanaí. Ach – agus is pointe ríthábhachtach é seo – go leor sa ghrúpa seo (iad siúd a rugadh i ndiaidh 1998) a bhí ró-óg le vótáil in 2016.  

Conclúidí

Ach cad is brí le príomhthorthaí an taighde?  D’eascair dhá phríomh-chonclúid as staidéar na dtaighdeoirí.

1.Níor athraigh an chuid is mó a dtuairim faoin mBreatimeacht, le heisceacht amháin – na ‘millenials’.  Ceapann 70% anois gur bhotún é dóibh an tAE a fhágáil.  haon chomhtharlú é gurb é seo an grúpa is mó atá ag íoc as droch-chinneadh an Bhreatimeachta anois.
2.Sa reifreann i 2016, bhí 69% daoine óga i bhfabhar fanacht san AE, i gcomparáid le 36% de dhaoine os cionn 65. Ach le himeacht ama bíonn daoine ag fáil bháis – seandaoine go príomha, agus bíonn vótálaithe nua ag teacht isteach tar éis dóibh 18 mbliana a bhaint amach.  Tá timpeall trian den athrú thuairim faoin mBreatimeacht sna pobalbhreitheanna ag baint leis an athrú déimeagrafach seo.

Ní féidir linn a thuar go beacht cén tuairim a bheidh ag daoine sa Ríocht Aontaithe sa todhchaí ach táimid in ann tuairim mheáite a nochtadh, ar aon nós. Dúirt duine de na taighdeoi Juho Härkönen gurb é “an príomhscéal” ó staidéar a fhoirne go bhfuil tionchar mór ag an athsholáthar vótálaithe ar na torthaí suas go dtí seo, agus is amhlaidh amach anseo freisin.  Toisc go bhfuil an ghlúin óg i bhfad níos dearfaí faoin AE ná an grúpa vótálaithe is sine, is léir go leanfaidh an treo i bhfabhar an AE ag méadú sa Ríocht Aontaithe. Mar sin, tar éis tamaill beidh an Ríocht Aontaithe idir dhá thine Bhealtaine, maidir lena ballraíocht san AE. Ag breathnú siar anois, tá sé soiléir d fhormhór na dtoghthóirí gur chuir na Tóraithe agus an preas dallamullóg orthu, maidir leis an mBreatimeacht. Agus cé nach mbeadh sé éasca don Ríocht Aontaithe, b’fhearr di athiarratas a dhéanamh ar bhallraíocht san AE dá luaithe is ea is fearr!  Chun é sin a dhéanamh, beidh orthu smaoineamh ar dhóigh lena n-oineach féin a chosaint – rud deacair do thír a bhí chomh láidir uair amháin!  

.

Tuairisc ó Mheiriceá: An Rabharta Dearg ar iarraidh i gcomhrac!

Tuairisc ó Mheiriceá: An Rabharta Dearg ar iarraidh i gcomhrac!

Stothall Gruaige!

Stothall gruaige a bhí ar an uachtarán Trump tar éis an toghcháin lár-téarma ar an 8 Samhain, 2022 sna Stáit Aontaithe.  Cheap na hanailísithe gur ‘tréanphlanc’ (‘slam dunk’ as Béarla) a bheadh sa toghchán i bhfabhar leis na Poblachtánaigh, agus mar sin bhí an téarma ‘rabharta dearg’ in úsáid ar na meáin.  Is é dearg an dath ag baint leis na Poblachtánaigh, agus ceapadh go mbeadh ollbhua acu i dteach na nIonadaithe agus sa Seanad.  Ach ní mar a shíltear a bhítear, agus ní fhacthas dé ná deatach ar an rabharta dearg céanna.  Is cúis iontais é sin mar de ghnáth cailleann páirtí Uachtaráin nua roinnt mhaith suíochán ina chéad toghchán lár-téarma.  Níor tharla a leithéid an t-am seo, agus é seo á scríobh agam, beagnach seachtain níos déanaí, coimeádfaidh na Daonlathaithe a thromlach sa Seanad, agus beidh tromlach beag ag na Poblachtánaigh i dTeach na nIonadaithe.  Ó thaobh na staire de, is toradh uafásach é seo do na Poblachtánaigh. 

Cad a tharla?

Seo cúpla fáth nár tharla an ‘rabharta dearg’ a bhí tuartha:

  • Roghnaigh ceannfeadhnóir Trump iarrthóirí a bhí tar éis an ‘Kool Aid’ a shlogadh, maidir leis an toghchán uachtaránachta 2020. Mhaígh siad go raibh an bua ag Trump, agus gurb í calaois toghcháin a ghoid an bua uaidh.  B’fhéidir go bhfuil pobal Mheiriceá tinn tuirseach dá gcuid bréaga.
  • Roghnaigh Trump triúr breithiúna coimeádacha sa Chúirt Uachtarach: Neil Gorsuch, Brett Kavanaugh and Amy Coney Barrett. Aisiompaigh an Chúirt sin reachtaíocht an ghinmhillte, a thug ceart feidearálach don mháthair ginmhilleadh a éileamh is a fháil in aon áit sna Stáit Aontaithe.  Mar sin, chuir an chúirt cinneadh Roe vs. Wade ar neamhní mar iarmhairt dhíreach na gceapachán sin.  Ach dar leis an ‘Pew Research Center’, deir 61% an daonra (80% Daonlathaithe agus 38% Poblachtánaigh) go n-aontaíonn siad le cearta na máthar ginmhilleadh a fháil den chuid is mó. 
  • Bhí na Poblachtánaigh ag argóint go láidir go raibh an locht ar Biden mar gheall ar an mboilsciú gan srian atá sna Stáit Aontaithe faoi láthair. Ach tá an fhadhb idir lámha ag an rialtas agus ag an mBanc Cúlchiste Feidearálach, agus an ráta boilscithe ag laghdú le déanaí ó 8.1% go dtí 7.7%.  Ach, níos tábhachtaí ná sin, tá an ráta boilscithe níos airde i go leor tíortha eile – beagnach 10% san EU agus sa Bhreatain Mhór, mar shampla.  Mar sin, ní cás áititheach atá á scaipeadh ag na Poblachtánaigh.
  • Chuir coiste Jan 6 fianaise doshéanta i láthair a chur an locht ar iaruachtarán Trump as an éirí amach a tharla ar an 6 Eanáir 2021. Bhí ról mór ag Trump san éirí amach ó gach taobh de, ón mbréag mhór gur goideadh an uachtaránacht uaidh (thosaigh sé ag caitheamh amhras ar an bpróiseas toghchánaíochta chomh fada siar leis an toghchán uachtaránachta a bhuaigh sé i 2016), tríd an bpróiseas pleanála, suas go dtí an t-ionsaí ar an gCaipeatól féin.  Bhí na Poblachtánaigh iomráiteacha Liz Cheney agus Adam Kinzinger ar chuid de na baill ar an gcoiste, agus níos tábhachtaí ná sin, Poblachtánaigh ba iad an chuid is mó de na finnéithe a tháinig os comhair an choiste.  B’fhéidir go ndeachaigh an fhianaise láidir sin go mór i gcion ar roinnt mhaith Poblachtánach, ionas gur thráigh a muinín i dTrump agus na polaiteoirí a sheasann go láidir leis.

Iompú na Taoide?

Le déanaí, cháin comhghuaillithe Trump go géar.  Seo cúpla sampla:

“Chaill beagnach gach duine de na hiarrthóirí ar thacaigh Trump leo,” a dúirt Chris Christie, iar-ghobharnóir Poblachtánach New Jersey, ar “Good Morning America” le ABC.  “Is mór an chailliúint é do Trump. Agus, arís, léiríonn sé nach bhfuil a instinní polaitiúla ar son a pháirtí nó ar son na tíre agus ar son Trump féin.”

“Tá Poblachtánaigh tar éis Donald Trump a leanúint ó bharr na haille,” a dúirt David Urban, comhairleoir fadtéarmach Trump a bhfuil ceangail aige le Pennsylvania.

Dúirt an t-iarionadaí Peter King, Poblachtánach ó Long Island a thug tacaíocht do Trump le fada an lá, “Creidim go láidir nár cheart dó a bheith mar cheannaire an Pháirtí Phoblachtánaigh a thuilleadh,” ag cur leis nach féidir leis an bpáirtí “éirí ina chultas pearsanta!”

Focal Scoir!

Tá súil agam go bhfuil am na cinniúna sroichte againn anois, agus is comhartha dóchais é go bhfuil formhór mhuintir na tíre ag roghnú daonlathas thar uathlathas agus ag roghnú an fhírinne thar an bhréag.  Mar gheall ar an daonlathas, ní breac é go mbíonn sé ar an bport! 

 

 

 

.

 

 

 

Filleann an feall ar an bhfeallaire!

Filleann an feall ar an bhfeallaire!

Thosaigh tromluí na Ríochta Aontaithe (RA) i bhfad siar sa bhliain 2016 nuair a d’fhógair David Cameron, Príomh-Aire na tíre ag an am, toghchán ar cheist an Bhreatimeachta. Rinne míléamh uafásach, mar níor cheap sé go raibh seans ar bith go roghnódh tromlach an phobail an tAontas Eorpach a fhágáil.  Scríobh sé é seo ina dhírbheathaisnéis: “Glacaim leis gur theip ar mo chur chuige. Chuir na cinntí a rinne mé leis an teip sin. Theip orm.”  Ceapaim nach raibh a fhios aige ag an am cé chomh dona agus a bhí an teip sin, agus conas a thitfeadh rudaí amach ina dhiaidh sin.

Faoin am a d’aithin na Tóraithe chomh tromchúiseach agus a bhí na botúin, ní raibh siad in ann a bport a athrú, agus lean siad ar aghaidh leis an gceapadóireacht, mar leimíní ag tarraingt ar an aill.

Sa bhliain 2019 bhí Jacob Rees-Mogg, atá mar rúnaí gnó anois, ag labhairt faoin ardtalamh fairsing grianmhar ag fanacht linn a bhuíochas don Bhreatimeacht.’  Ach insíonn na fíricí a scéal féin – scéal eile ar fad, agus ní féidir a shéanadh gur thit an punt go seasta i gcoinne an dollair le sé bliana anuas, ag sleamhnú os cionn 23% le linn na tréimhse sin.  Ní féidir a shéanadh an easpa seasmhachta polaitiúla ach an oiread.  Ba í Liz Truss an cheathrú PhríomhAire i ré an Bhreatimeachta go dtí seo, agus ceann eile ag teacht ar ball beag. Níos measa ná sin, is é Jeremy Hunt an cheathrú Seansailéir an Státchiste le ceithre mhí anuas. Léigh mé alt suimiúil le déanaí sa ‘Telegraph’ ina dúradh go bhfuil an RA níos cosúla leis an Iodáil ná leis an Fhrainc nó an Ghearmáin, ó thaobh a geilleagar agus seasmhacht pholaitiúil de. Mar shampla, níl ach fás 10% tagtha ar olltáirgeacht intíre (OTI) in aghaidh an duine sa RA sa tréimhse 2015-2022, i gcomparáid le 24% sa Ghearmáin agus 18% sa Fhrainc.

Neamhinniúlacht Shuntasach

Chuir Truss agus Kwasi Kwarteng (Seansailéir an Státchiste ag an am) a mionbhuiséad le chéile gan aon chéim chomhairliúcháin lena bpáirtí. Sin bratach dhearg i mo thuairim.    

Bhí 45 billiún punt steirling sa mhionbhuiséad sin i gciorruithe cánach neamh-chistithe, rud a chur na margaí airgeadais trína chéile, ag lagú luach an phuint agus ag méadú costais iasachtaí do rialtas na RA. B’éigean do Bhanc Ceannais Shasana idirghabháil a dhéanamh chun géarchéim airgeadais níos leithne a sheachaint.  Ach bhí níos mó a éileamh ag an margadh, ag pobal na Breataine, agus fiú ag Páirtí Truss féin.  Bhí ar Truss Kwarteng a íobairt chun í féin a tharrtháil, agus cheap sí Jeremy Hunt ina áit.

Chuir Jeremy Hunt na forálacha is costasaí sa mhionbhuiséad ar ceal gan mhoill agus go háirithe na ciorruithe cánach do dhaoine atá ina suí go te.  Bhí an margadh sásta go leor leis na gníomhartha sin, agus shocraigh an ráta malairte eachtrach agus praghsanna urrús síos arís.

Truss vs an leitís

Ach bhí Príomh-Aire Truss i dtrioblóid mhór fós mar bhí go leor polaiteoirí ag éileamh go n-éireodh sí láithreach as a post. Rinne meáin na RA paidir chapaill den scéal, agus chuir an ‘Economist’ agus an ‘Daily Star’ Truss agus leitís taobh le chéile, ag fiafraí cé acu a mhairfidh níos faide.  Nuair a sheol Suella Braverman, Rúnaí Gnóthaí Baile, r-phost oifigiúil óna cuntas pearsanta, bhí uirthi éirí as a post.  Bhí sé soiléir go raibh rud ag titim as a chéile go tapa, agus cúpla lá ina dhiaidh sin, d’éirigh Truss féin as a post. Bhuaigh an leitís!

Ceacht le foghlaim?

Sna míonna amach romhainn, feicfidh muintir na RA ciorruithe brúidiúla ar chaiteachas, stailceanna i roinnt earnálacha, bristeacha cumhachta, agus ospidéil gan a ndóthain acmhainní ag iarraidh cúram a sholáthar.

Lá amháin, beidh ar rialtas na Breataine a insint dá saoránaigh go gcaithfidh an tír teacht le chéile arís leis an Eoraip nó leanúint le finscéal an Bhreatimeachta, agus féinmharú eacnamaíoch a ghlacadh dá bharr sin.

Ní raibh sé ceart reifrinn a reáchtáil ar an mBreatimeacht sa chéad áit. Sin dualgas an rialtais, agus is cinneadh uafásach é an dualgas tábhachtach sin a leagan ar mhuintir na tíre, daoine nach bhfuil a ndóthain eolais acu chun an rogha fheasach sin a dhéanamh i gceart.  

Is máistir-rang é seo, a léiríonn éifeacht na ndúradán’ a d’fhéadfadh tarlú tar éis droch-chinnidh amháin a bheith déanta ag Rialtas na tíre. Mar gheall ar an RA, cé nach bhfuil a fhios againn cad é an chéad ‘dúradán’ eile a thitfeas, níl aon dabht ach go mbeidh ceann eile ag titim roimh i bhfad!

.

.

.

.

.

Ceist na nDíolúintí!

Ceist na nDíolúintí!

Istigh i ngarraí an Chaisleáin a bhí mé an lá cheana; sínte siar ó chluas go ruball, agus mé ag ól na gréine buí ar mo shástacht agus ar mo sháimhín só, nuair a chuala mé an fhead ghéar, chluasphléascach, fead a dhúisigh as mo mharana mé i dtobainne! Ach, thuig mé ar an toirt cé a bhí chugam, nó cé eile ach mo sheanchara, Séimí an Droichid, a ligfeadh fead dá leithéid, istigh i ngarraí neamhaí an Chaisleáin. D’fháiltigh mé roimhe, agus rinne áit dó taobh liom ar an mbinse garraí.

“Buail fút ansin taobh liom ar an mbinse seo” arsa mé féin leis, go béasach.

“Gura maith agat” ar seisean, “agus nach deas an áit a roghnaigh tú le do mharana a dhéanamh?

“Abair é! a chara, ach an bhfuil scéal ar bith nua agat an lá beannaithe seo?”

“Níl agam ach an scéal atá i mbéal gach Gaeilgeoir, na laethanta seo.”

“Agus cén scéal é féin?” arsa mise, agus mé ag iarraidh deis scéalaíochta a chur ar fáil do Shéimí na buile, nó b ’fhacthas dom, go raibh scéal éigin ag dó na geirbe aige.”

Ceist na Teanga

Is dócha gur thug tú faoi deara go bhfuil sraith chruinnithe Chomhchoiste na Gaeilge ar chóras na ndíolúintí ar siúl faoi láthair? arsa Séimí.

“Níor thug, muise! An bhfuil fadhb mhór leis ár gcóras atá againn anois maidir le díolúintí, a Shéimí?” Bhí mé ag iarraidh tuiscint a fháil maidir leis an ábhar seo.

“Fadhb an-mhór, agus má leanann cúrsaí ar aghaidh mar seo, ní bheidh teanga bheo againn roimh i bhfad. Táthar ann le fada nach dtacaíonn le stádas ár dteanga. Bhí gluaiseacht in aghaidh na Gaeilge darb ainm “Language Freedom Movement” sna seascaidí den chéad seo caite, mar shampla. Ba é toradh a feachtais deireadh a chur leis an riachtanas Gaeilge a bheith ag státseirbhísigh ó 1974. Dá bharr sin, ní raibh ach 16 duine á n-earcú chun déileáil le pobal na Gaeilge sa bhliain 2018 rud náireach!”

“Ach,” arsa mise, “Is é príomhsprioc Achta na dTeangacha 2021 ná 20% d’earcaithe nua don tseirbhís phoiblí a bheith inniúil sa Ghaeilge roimh dheireadh 2030. Nach rud maith é sin?” Chuir mé an cheist seo ar Shéimí agus mé ag lorg leighis ar a dhearcadh duairc ar an teanga.

Trí chéim ar chúl…

Trí chéim ar chúl, agus ansin ach céim amháin ar aghaidh!” a d’fhreagair Séimí. “Agus níl sna díolúintí seo ná céim eile ar chúl. Ar dtús, bhí na díolúintí seo ag baint le cásanna eisceachtúla – le daltaí a raibh sainriachtanais acu. Ach diaidh ar ndiaidh, scaoileadh na rialacha sin, agus anois tá roinnt mhaith tuismitheoirí ag teacht i dtír ar sholúbthacht na rialacha, chun díolúine a fháil dá bpáistí – páistí nach mbeadh fadhb acu an Ghaeilge a fhoghlaim, mar tá níos mó ná leath dóibh ag foghlaim teangacha iasachta eile gan aon cheist faoi dhíolúine.

“Ach b’fhéidir leis an mbainistíocht cheart go n-oibreodh scéim mar seo, nach ea?” arsa mise, ag cur na ceiste géire ar Shéimí.

“Cibé atá á dhéanamh ag an Roinn Oideachais, níl an scéim ag obair go maith ar chor ar bith. Agus níl mise amháin sa smaoineamh sin. Dúirt Declan Glynn, ardrúnaí cúnta, Aontas Múinteoirí Éireann (TUI), go bhfuil an córas atá i bhfeidhm faoi láthair “lochtach agus míshásúil”, agus go bhfuil sé chomh héasca sin díolúine a fháil anois go maithfí don té a mheasfadh gur próiseas uathoibríoch é den chuid is mó.  

D’aontaigh ionadaithe eile atá ag freastal ar na cruinnithe leis an tuairim gur ceart go mbeadh curaclam ann do gach dalta ag cibé leibhéal cumais atá siad agus ceistíodh an ceart ‘strus’ nó ‘sain-mhíchumas foghlama teanga’ a úsáid mar leithscéal chun díolúine a éileamh. Tá an ceart acu, i mo thuairim, a Mhichíl, agus is gá an fhadhb seo a réitigh gan mhoill.  

“Bhuel, a Shéimí, caithfidh mé aontú leat, mar tá sé soiléir go bhfuil d’obair bhaile déanta go maith agat ar an ábhar, agus ní raibh mo shúile féin ar an liathróid sin ar chor ar bith. Go raibh maith agat as a bheith foighneach liom, agus tá súil agam go ndéanfaidh ár rialtas an rud ceart agus rialacha i bhfad níos doichte a chur in áit!”

“Mise freisin! Deas bualadh leat san áit iontach seo, a Mhichíl, agus cúrsaí tábhachtacha á phlé againn le chéile as Gaeilge!   

Leis sin, d’imigh Séimí gan mhoill, agus fágadh ar mo chonlán féin mé le hábhar nua a chur faoi chaibidil!

.

.

.

.

.

.

.

An tUathlathas i gcoinne an Daonlathais!

An tUathlathas i gcoinne an Daonlathais!

Le déanaí, thug Uachtarán Choimisiún an Aontais Eorpaigh, Ursula von der Leyen, a haitheasc bliantúil ar Staid an Aontais 2022. Is iontach an rud é go raibh an óráid seo le fáil i nGaeilge comhuaineach leis an mbunleagan. Tá sé ar fáil ar líne anseo: https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/ga/speech_22_5493.

Molaim duit é a léamh! Seo mo chúig bhuaicphointe as a hóráid!

An misneach chun seasamh lenár laochra

Go luath san óráid, dúirt von der Leyen go neamhbhalbh: “Ní hamháin gur cogadh é seo atá an Rúis a fhearadh i gcoinne na hÚcráine.  Is cogadh é i gcoinne ár bhfuinnimh, i gcoinne ár ngeilleagair, i gcoinne ár luachanna agus i gcoinne ár dtodhchaí.  An t-uathlathas i gcoinne an daonlathais.  Agus mé i mo sheasamh anseo, is é mo thuairim láidir go dteipfidh ar Putin agus gur ag an Eoraip a bheidh an lá, a bhuí lenár misneach agus dlúthpháirtíocht.

Mhol sí muintir na hÚcráine ansin: Inniu tá eiseamláir uathúil den mhisneach againn, agus is í an Úcráin an eiseamláir sin.” Agus chuir sí béim ar an gcaidreamh idir an Úcráin agus an AE: “Gura fada buan an Úcráin, tír lán laochra Eorpacha. Slava Ukraini!  Is buanseasmhach an dlúthpháirtíocht a bheidh idir an Eoraip agus an Úcráin go deo.

Ní mór dúinn fáil réidh leis an spleáchas

Is é an spléachas atá i gceist anseo ná spleáchas ar bhreoslaí iontaise ón Rúis.  

Dá bharr sin,” arsa von der Leyen, “tá praghsanna gáis 10 n-oiread níos airde ná mar a bhí siad roimh an bpaindéim.  Tá na milliúin gnólachtaí agus na milliúin teaghlach ag streachailt le greim a choinneáil faoin bhfiacail.  Sin an fáth a bhfuil bearta á gcur chun cinn againn chun go laghdóidh na Ballstáit a dtomhaltas leictreachais foriomlán.” Ansin, leag an tUachtarán síos pleananna chun smacht a chur ar phraghsanna leictreachais.

Ullmhú don todhchaí ó thaobh fuinnimh de

Dúirt von der Leyen go raibh a lán ar siúl san Eoraip maidir le fuinneamh gaoithe amach ón gcósta (sa Mhuir Thuaidh agus i Muir Bhailt), maidir le grianphainéil den dearadh nua (sa tSicil), agus go háirithe maidir le traenacha a úsáideann hidrigin ghlas mar bhreosla. Dar léi, féadfaidh an hidrigin margadh na hEorpa a athrú ó bhonn. Seo a dúirt sí: Ní mór dúinn margadh mór a dhéanamh den hidrigin seachas margadh nideoige.  Ar an ábhar sin is féidir liom a fhógairt inniu go bhfuilimid chun Banc Eorpach Hidrigine nua a chur ar bun.  Beidh an Banc in ann €3 bhilliún a infheistiú chun margadh na hidrigine a bheidh ann amach anseo a fhorbairt.  

Beidh sé an-suimiúil a fhéachaint cén chaoi a n-éireoidh leis an bhfiontar sin.

An fód a sheasamh ar son ár nDaonlathais

Gheall von der Leyen go rachadh sí i ngleic leis na bagairtí ón taobh istigh le pacáiste um Chosaint an Daonlathais. Ní ligfimid do chapaill adhmaid de chuid aon uathlathais ionsaí a dhéanamh ar ár ndaonlathais ón taobh istigh,” a dúirt an tUachtarán go teanntásach.

Mar is eol do chách, tá an tAontas tar éis a streachailt chun aghaidh a thabhairt ar chúlshleamhnú daonlathach i roinnt Ballstát, go háirithe an Pholainn agus an Ungáir.

Cé nár luaigh an tUachtarán aon bhallstát go háirithe, dúirt sí go leanfaidh íocaíochtaí faoi chomhbhuiséad an AE de bheith nasctha le neamhspleáchas breithiúnach agus an smacht reachta.

Athsmaoineamh ar ár bpolasaí eachtrach

“Is é seo an t-am chun infheistíocht a dhéanamh i gcumhacht ár ndaonlathais, arsa von der Leyen. Ba cheart go dtosódh an iarracht seo, a dúirt sí, i ngarchomharsanacht an bhloic.  “Ba mhaith liom go mbeadh a fhios ag muintir na mBalcán Thiar, na hÚcráine, na Moldóive agus na Seoirsia: is cuid dár dteaghlach tú, is tú todhchaí ár gceardchumann, agus níl ár n-aontas iomlán gan tú,” a dhearbhaigh sí.

Chaith von der Leyen a tacaíocht taobh thiar den smaoineamh Comhphobal Polaitiúil Eorpach a bhunú, tionscnamh ar mhol Uachtarán na Fraince Emmanuel Macron é.

“Ós rud é go bhfuilimid dáiríre faoi aontas níos mó, ní mór dúinn a bheith dáiríre faoin athchóiriú,” a dúirt .

“Mar sin, mar a d’iarr an Pharlaimint seo, creidim go bhfuil an t-am tagtha do Choinbhinsiún Eorpach.”

Conclúid

Chuir von der Leyen go leor feola ar chnámha a bpleananna mar gheall ar thodhchaí an Aontais.  Ráiteas físe a bhí ina hóráid agus má fhíoraítear a fís, beidh an tAontas Eorpach níos neamhspleáiche, níos cumhachtaí agus níos ceannasaí ar an ardán domhanda ná riamh.  Bheadh cothromaíocht nua cumhachta i bhfeidhm san Eoraip agus sa domhan mór, agus leis sin bheadh seans b’fhearr ann go bhfanfaidh ár gcóras daonlathais faoi bhláth le fada an lá.  

Gura fada buan an AE!

.

Comhdheiseanna do Theifigh!

Comhdheiseanna do Theifigh!

Ar an drochuair, níl mé bródúil as ár stair sa tír seo maidir le ceisteanna comhionannais. Sa bhliain 1945, sheol an Roinn Dlí agus Cirt memram chuig rialtas na hÉireann ag rá go soiléir gur teifigh míchuibhiúla iad na Giúdaigh agus mar sin bheadh sé níos fearr gan iad a ghlacadh isteach sa tír.  Dar leis an Roinn, ní mheascfadh na Giúdaigh go maith le pobal na hÉireann agus mar sin méadfaí líon na nGiúdach go suntasach cruthódh sé sin fadhbanna soisialta sa tír.

Cruálacht gan chúis a bhí ann, go háirithe nuair a chuimhníonn tú an bealach ar caitheadh leis na Giúdaigh sa dara cogadh domhanda.  Féach ar na Giúdaigh sna Stáit Aontaithe – nár mheasc siad isteach go maith le pobal na tíre sin? Go deimhin, mheasc siad, mar chuir an rialtas agus an pobal fáilte rompu teacht isteach sa tsochaí agus a bheith páirteach ar bhonn cothrom. Is tuar féinchomhlíntach é a rá nach mheascfadh daoine isteach nuair nach glactar leo sa chéad áit!

.

Dá gceapfá nach dtarlódh a leithéid in Éirinn sa lá atá inniu ann, bheadh tú mícheart! an ciníochas beo beathach in Éirinn fós. Is féidir linn a dhéanamh i bhfad níos fearr ná sin. Ach ar dtús, is gá dúinn admháil go bhfuil fadhb ann.

.

Ní hamháin in Éirinn atá fadhbanna mhóra maidir le teifigh faoi láthair. Tá rialtas na Breataine ag íocadh airgid go Rwanda mar chúiteamh ar teifigh a ghlacadh ón mBreatain. Sna Stáit Aontaithe, scair riarachán Trump páistí agus a dtuismitheoirí óna chéile, agus tearmann á iarraidh acu.  Íocann an t-Aontas Eorpach le Libia chun teifigh a ghabáil ar a slí go tíortha san AE agus iad a chur isteach in ionaid coinneála, inar sáraítar a gcearta daonna.

.

Na hÚcránaigh – cás speisialta?

I ngach cás thuasluaite, daoine de dhath atá i gceist. Ach cad faoi na teifigh as an Úcráin? Daoine geala atá i gceist sa chás sin, atá ar a dteitheadh ó scrios na Rúisigh, a rinne ionradh ar a dtír.  An bhfuil aon difríocht sa bhealach ar caitheadh leis na teifigh geala agus na teifigh de dhath?  

Chuir an AE an Treoir um Chosaint Sealadach i bhfeidhm chun dídean a thabhairt do na hÚcráinigh ag teitheadh ón gcogadh, agus thug sé sin cosaint láithreach agus stádas dlíthiíil do na milliúin daoine. Ach níor chuir an AE an Treoir céanna i bhfeidhm sa bhliain 2015 nuair a bhí breis is milliún daoine de dhath ón tSiria, ón Iaráic agus tíortha eile ag lorg dídine san AE. Níor cuireadh an Treoir i bhfeidhm an bhliain seo caite, ach an oiread, nuair a theith go leor daoine ón Afganastáin tar éis imeacht na Meiriceánaigh. Cén difríocht a dhéanann an Treoir sin san AE agus in Éirinn?

Ní hamháin go ndéanann an treoir é níos éasca do dhaoine teacht anseo, ach bíonn a saol níos éasca tar éis teacht anseo freisin. Mar shampla, cuirtear uimhir PSP ar fáil láithreach do dhaoine a thagann isteach go hÉirinn faoin Treoir sin agus leis sin, bíonn seirbhísí poiblí ar fáil acu (leas, oideachas, sláinte) agus bíonn siad in ann obair sa tír.

Is mór idir é seo agus an proiseas do teifigh ón tSomáil, ón tSiria, ón Aetóip, nó ón Afganastáin atá ag lorg cosaint idirnáisiúnta. Tosaíonn a n-iarratais ar chosaint idirnáisiúnta nuair a thagann siad go hÉirinn agus de ghnáth tógann an proiseas faofa sin traidhfil de bhlianta. Le linn an ama seo, bíonn siad i dteideal soláthar díreach. Ciallaíonn sé seo go bhfaighidh siad áit éigin le maireachtáil, béilí agus íocaíocht beag seachtainiúil, ach seachas sin, bíonn cearta agus teidlíochtaí an-teoranta acu maidir le leas, oideachas, sláinte agus obair.  Ach cé gur ionann na cásanna ina bhfuil siad ag teitheadh, na teifigh geala agus iad de dhath, tá sé soiléir nach ionann an slí ar caitear leo, ar chor ar bith! Níos measa ná sin, dá mhéad acmhainní breise a úsáidtear ar na teifigh as an Úcráin, is ea is lú acmhainní a úsáidtear ar an gcóras soláthair dhídigh. Is ábhar imní freisin é cur i bhfeidhm an Pháipéir Bháin um sholáthar díreach, atá déanach cheana féain agus atá ag tabhairt aghaidh ar dhúshláin acmhainní níos mó anois.

Tá muintir na tíre an-fhlaithiúil maidir leis na teifigh Úcráinigh, fiú ag oscailt a dtithe féin dóibh uaireanta. Cé go bhfuil sé go hiontach lámh fhial thacúil na tíre a fheiceáil i gcás na teifigh Úcránaigh, nach mbeadh sé i bhfad níos fearr an lámh fhial thacúil céanna a fheiceáil i gcás na teifigh nach iad.

Ní teachtaireacht éasca é seo a chur amach. Sa lá atá inniu ann, ní mór ár bhfreagairt mar shochaí a bheith cóir cothrom do gach teifeach, is cuma cad as dó/di nó cén dath craiceann atá air/uirthi. Ní mór dúinn gan deighilt agus doicheall a chur i measc na ndaoine atá ag lorg cosanta anseo.

.

xxx

.

Caithfimid labhairt faoi chine. An bhfuil sé cuma go bhfuil an chuma ar an gcuid is mó de mhuintir na hÚcráine “díreach cosúil linne”, nó go raibh siad “i gceannas ar ghnáthshaol” go dtí gur bhuail an ghéarchéim seo iad? Cén fáth a ndéanaimid an t-idirdhealú seo? Cén fáth nár úsáideadh na frásaí céanna sin chun cur síos a dhéanamh ar na daoine a bhí ag teitheadh ​​ó thubaiste san Aetóip, sa tSiria, san Afganastáin? An gcuireann éagsúlacht reiligiúnach lenár smaointeoireacht? Cén chaoi a bhfuil ár laofachtaí á múnlú seo?

.

.

.

Is féidir linn an chaoi a bhfreagraímid a roghnú; mar Stát trí dhul i gcoinne córas dhá shraith agus trí dheireadh a chur le soláthar díreach, mar shochaí trí iad siúd atá ag lorg cosanta a cheiliúradh agus a chothú, mar phobal trí leanúint ar aghaidh ag síneadh céad míle fáilte, agus mar dhaoine aonair trí mhachnamh a dhéanamh ar ár ndearcadh agus ar ár gcion féin .

.

gaGaeilge