Olltoghchán 2024 – Scamaill dhorcha ag bun na spéire!
Olltoghchán 2024 – Scamaill dhorcha ag bun na spéire!
Ó tharla go bhfuil an t-olltoghchán críochnaithe, agus an mhargántaíocht faoi lán seol, ceapaim go bhfuil sé in am scrúdú iarbháis a dhéanamh air.
Dá dtabharfá súil ghasta ar cad a tharla san olltoghchán, cheapfá go bhfuil muintir na tíre sásta go leor. Níor caitheadh amach na príomhpháirtithe sa rialtas – Fianna Fáil agus Fine Gael, ach fuaireadar níos mó suíochán in olltoghchán 2024 – 86, ná in olltoghchán 2020 – 73. Beidh sé níos éasca dóibh 88 suíochán a shroicheadh an uair seo, agus comhrialtas a dhéanamh.
Vóta Muiníne?
An vóta muiníne sa rialtas reatha atá i gceist? Sin an cheist mhór, i mo thuairim. Chun í a phlé, is gá féachaint taobh thiar de na torthaí.
Ar an gcéad dul síos, níor vótáil ach 59.7% de na toghthóirí sa tír, ceann de na céatadáin is measa riamh. Ní comhartha maith é sin, mar léiríonn sé míshástacht na ndaoine nach mbíonn páirteach sa phróiseas. Nuair a bhíonn an céatadán sin ag titim, mar a tharla sa chás seo, is cosúil go bhfuil an daonlathas ag dul chun donais agus níos lú muiníne ag daoine sa chóras sin.
Ar an dara dul síos, ní raibh an dara rogha ag toghthóirí ach Fianna Fáil agus Fine Gael a chur i gcumhacht arís. Dála an scéil, bhí an Comhaontas Glas ina cheap milleáin agus chuir Fianna Fáil agus Fine Gael an locht orthu leo maidir le haon cháineadh géar a fuair an rialtas reatha – go háirithe maidir le polasaithe glasa an rialtais, cé go raibh dualgas orthu ón Aontas Eorpach iad a chur i bhfeidhm. Chaill na Glasaigh 11 suíochán san olltoghchán, agus mar chuid den sléacht sin, chaill an tAire Turasóireachta, Cultúir, Ealaíon, Gaeltachta, Spóirt agus Meán, Catherine Martin TD, a suíochán agus a hAireacht. Beidh faitíos ar aon mhionpháirtí dul isteach i gcomhrialtas le Fianna Fáil agus Fine Gael as seo amach!
Cé go gceapfá uair amháin go mbeadh Sinn Féin san iomaíocht an uair seo, chaill siad tacaíocht den chéad uair i 35 bliain. Gan dabht, bhain siad cor coise astu féin le cúpla botún a ndearnadar. Agus bhíodar rómhall ag aithint nach raibh sciar mór dá lucht leanúna sásta le seasamh Shinn Féin ar cheist na hinimirce. Chaill siad tacaíocht ó dhaoine a raibh dearcadh diúltach acu maidir le hinimirce, agus ar mhaith leo polasaithe inimirce láidre a bheith i bhfeidhm, chun srian a chur ar líon na n-imirceach ag teacht i dtír. Is cosúil go ndeachaigh roinnt dóibhsean i dtreo páirtithe ar an eite dheas – Aontú nó Independent Ireland, mar shampla. Ar aon nós, níl sé de chumas Shinn Féin comhrialtas a chur le chéile, go príomha mar níl mórán seans go rachadh Fianna Fáil nó Fine Gael i gcomhrialtas leo. Mar sin, is léir nach bhfuair Fianna Fáil agus Fine Gael aon saghas mandáite ó mhuintir na hÉireann, agus go leanfaidh siad i gcumhacht in ainneoin na bhfadhbanna tábhachta nár réitigh siad fós, tar éis ceann amháin nó an dá cheann acu a bheith i gcumhacht le fada an lá. Tá géarchéimeanna móra ann agus Fianna Fáil agus Fine Gael fós ag caint fúthu agus ag rá cad a dhéanfaidh siad – ach níl mórán dul chun cinn le feiceáil, i ndáiríre. Táim ag caint go bunúsach faoi chúrsaí tithíochta, easpa dídine agus cúrsaí sláinte, gan trácht ar chúrsaí inimirce. Ní féidir an rialtas aon leithscéal a dhéanamh mar gheall ar a easpa gnímh maidir leis na géarchéimeanna leanúnacha sin nach bhfuil réitithe le níos mó na deich mbliana anuas. Tír shaibhir atá againn, agus barrachas trádála againn le blianta anuas, gan trácht ar an cháin amhantair (€13 billiún) ó Apple atá chun teacht isteach sa státchiste go luath. Is deacair a shamhlú go mbeadh daoine sásta le Fianna Fáil nó Fine Gael, maidir lena dtaifead polaitiúil uafásach sin.
I gcoinne an tsnáithe
Tá sé soiléir nach bhfuil formhór na ndaoine ar fud an domhain sásta lena gcuid rialtais dhaonlathaigh. Sa bhliain 2024, lagaíodh nó caitheadh amach formhór na bpáirtithe a bhí i gcumhacht. Tharla a leithéid i Meiriceá, sa Bhreatain, sa Fhrainc, sa Ghearmáin, san Iodáil, san Ostair, sa tSualainn, san Fhionlainn, sa Ghréig, san Airgintín, san Eacuadór, sa tSeapáin agus san Afraic Theas. Ach níor tharla sé sin in Éirinn, agus is eisceacht í. Mar a dúirt mé níos túisce, ní raibh rogha inmharthana ag daoine, i gcodarsnacht leis na tíortha thuasluaite. Sna tíortha sin, bhí daoine in ann a mhíshástacht a léiriú go polaitiúil, mar bhí páirtithe láidre eile ar fáil mar roghanna dóibh. Níl sé mar sin in Éirinn fós, ach níl sé deacair a shamhlú go dtiocfadh ceann feadhna carasmatach chun tosaigh a bheadh in ann labhairt go díreach leis na daoine a mothaíonn nach bhfuil ionchur sa phróiseas polaitiúil acu. Is cosúil go mbeadh an duine sin ar an eite dheis, le fís an-difriúil ó na páirtithe i gcumhacht. Má tharlaíonn sé sin, agus má fhaigheann duine mar sin agus a pháirtí mandáit in olltoghchán na tíre, gach seans go dtiocfadh athstruchtúrú rialtais ina theannta. Gan dabht, bheadh an daonlathas faoi mar is eol dúinne é, i dtrioblóid sa chás sin. Féach, mar shampla, ar cad atá ar siúl sna Stáit Aontaithe, a bhí mar léaró an daonlathais don domhan suas go dtí 2016. Le Trump mar Uachtarán Mheiriceá, beidh sé deacair don tír an daonlathas a thabhairt shlán. Agus tá a fhios againn go léir conas a chríochnaíonn scéal an deachtóra!
Moltaí
Ní breac é go mbíonn sé ar an bport, agus tá seans againn fós in Éirinn rialtas leatromach a sheachaint. Caithfidh baill an rialtas dul amach ina ndáilcheantair i measc a dtoghthóirí, caithfidh siad éisteacht leo maidir leis na fadhbanna atá acu a bheadh an rialtas in ann a réiteach. Ansin, is gá dóibh polasaithe a chur le chéile chun dul i ngleic leis na fadhbanna sin, agus beart de réir a mbriathar a dhéanamh. Tá sé thar am don rialtas a bheith gníomhach, agus tá a fhios acu cheana féin faoi na fadhbanna tábhachtacha leanúnacha atá fós ann, agus ag éirí níos measa. Tá sé ríthábhachtach dúinn mar thoghthóirí brú a chur ar ár dTeachtaí Dála cur lena ngealltanais, mar caithfear ár n-ionadaithe a choinneáil cuntasach dúinn.
Mura n-athraíonn an rialtas a chur chuige agus a bpolasaithe a chur i bhfeidhm gan mhoill, chomh maith le dul i ngleic le haon fhadhbanna eile atá ag a dtoghthóirí, seans maith go mbeidís as obair tar éis an chéad toghcháin eile. Ar an drochuair, thógfadh mí-éifeachtacht mar sin seans mór don eite dheas toghthóirí a mhealladh ina treo, agus caithfear é sin a sheachaint ar ais nó ar éigean.