Cúrsa san Aistriúchán!

Cúrsa san Aistriúchán!

 

Chaith mo bhean chéile Sinéad agus mé féin seachtain i nGaeltacht Dhún na nGall le déanaí agus bhí am iontach ag an mbeirt againn. D’fhreastalaíomar ar chúrsaí eagraithe ag Oideas Gael i nGleann Cholm Cille Sinéad ag cúrsa a raibh an bhéim ar Ghaeilge labhartha agus mise ar chúrsa san aistriúchán. Thaitin an cúrsa ar fhreastal Sinéad air go mór léi, agus chuir sí feabhas ar a cuid Gaeilge labhartha. Ní dhearna mé cúrsa san aistriúchán riamh cheana, agus mar sin ní raibh cliú agam cad leis a raibh mé ag siúl.

Baineadh croitheadh asam

Cheap mé go raibh na bunscileanna aistriúcháin agam cheana féin agus go gcuirfinn snas orthu sa rang seo. Baineadh croitheadh asam gan mhoill. Ar dtús, d’iarr an múinteoir orainn frásaí nó abairtí as Béarla a aistriú go Gaeilge. Rinne mé mar a d’iarr sé agus ansin díreach thosaigh na fadhbanna. Mar shampla, bhí orainn ‘Mixed Doubles’ (sa leadóg) a aistriú go Gaeilge. Chuaigh mé isteach i Foclóir.ie agus is é an t-aistriúchán a fuair mé ná ‘cluiche dúbailte measctha’. Bhí an t-aistriúchán céanna sin againn go léir (cúigear dúinn) sa rang. Cheapamar go mbogfaimis ar aghaidh gan mhoill go dtí an chéad fhrása eile. Cúpla uair a chloig níos déanaí bhíomar fós ag comhrá faoin aistriúchán sin. Máistir-rang a bhí á mhúineadh ag an Dochtúir Micheál Ó Duibh dúinn – níl aon dabht faoi sin. D’úsáid Mícheál an sampla seo agus cúpla ceann eile freisin, chun na deacrachtaí ag baint le haistriúchán a chur in iúl dúinn. Cad a tharla le linn an ama a bhíomar ag plé maidir le ‘Mixed Doubles’?

Máistir-rang

Bíonn muinín againn as na foclóirí a úsáidimid san aistriúchán. Ní rud maith é sin i gcónaí, agus is fiú smaoineamh ar dtús faoi cad atá taobh thiar den leagan Béarla. Is fiú freisin a shamhlú go bhfuil tú ag míniú an Béarla as Gaeilge do dhuine nach bhfuil Béarla acu. Chomh maith leis sin, ní gá don fhoclóir cloí leis an gCaighdeán oifigiúil. B’fhéidir nach cuma leat, ach tá cásanna ina bhfuil sé riachtanach duit cloí leis an gCaighdeán oifigiúil chun téarmaí do chonartha a chomhlíonadh. Faoi dheireadh, bíonn roghanna agat an t-am go léir agus tú ag déanamh aistriúchán.

Thug Micheál tríd an bpróiseas muid, céim ar chéim. Mar réamhrá, dúirt sé go raibh níos mó ná slí amháin aistriúchán a dhéanamh, agus go dtaispeánfadh sé dúinn a shlí féin. Seo leanas a phróiseas.

Roimh ‘mixed doubles’ a aistriú, cad faoi ‘doubles’? Mholamar ‘dúbailte’ dó. Is féidir dúbailte a úsáid a dúirt sé, ach an bhfuil slí níos fearr chun é a aistriú go Gaeilge? Nach gceapfá nach bhfuil ach beirt ag imirt leis an bhfocal ‘dúbailte? An bhfuil sé ceart dúbailte a úsáid ag déanamh tagartha do dhaoine? Ní raibh na freagraí againn. Mhol sé ‘cluiche beirteanna’ mar aistriú ‘doubles’, agus ‘cluiche beirteanna na bhfear’, ‘cluiche beirteanna na mban’ agus ‘cluiche beirteanna measctha’ mar aistriúcháin do ‘mens doubles’, ‘womens doubles’ agus ‘mixed doubles’. Caithfidh mé a rá go bhfuil na haistriúcháin sin i bhfad níos fearr, i mo thuairim, ná a bhfuil san fhoclóir. Rinne Micheál aistriúcháin ar mhínithe na frásaí, in ionad lomaistriúcháin na bhfocal féin. Ardaíonn an cur chuige sin caighdeán an aistriúcháin go suntasach. Sin ach sampla amháin, ach tugann sé blas duit faoi cad atá i gceist nuair a dhéanann tú aistriúchán.

Uaireanta, bíonn frása nach bhfuil sé soiléir conas é a aistriú, agus caithfidh tú na roghanna a lua agus ansin machnamh a dhéanamh chun an ceann is cirte a phiocadh. Mar shampla: ‘Irish Music Month 2024’. Is féidir na haistriúcháin seo a chur air: ‘Mí Cheol na nÉireannach 2024’, Mí Cheol na hÉireann 2024’, ‘Mí Cheol Éireannach 2024’, agus ‘Mí Ceoil Éireannaigh 2024’. Is í an fhadhb is mó ag baint leis sin ná go bhfuil an leagan Béarla débhríoch. Mar shampla, is féidir ‘Irish’ a úsáid ag déanamh tagairt do dhuine as Éirinn nó do rud éigin as Éirinn. Agus is féidir ‘Irish Music’ month’, nó ‘Irish ‘Music month’’ a bheith i gceist agus ní mar an gcéanna iad. As Gaeilge, bíonn aistriúchán difriúil ag baint le gach míniú sin. Cheapamar go raibh Mí Cheol na hÉireann 2024 ar an aistriúchán is fearr agus an rud a bhí i gceist sa bhunleagan Béarla.

Cleachtadh a dhéanann máistreacht

Bhí go leor cleachtaí le déanamh againn sa rang, agus chaitheamar an chuid is mó den am i mbun ceird an aistriúcháin. Bhí gach saghas pasáiste le haistriú againn, ó mhíreanna oifigiúla ó cháipéisí an rialtais go hóráidí neamhfhoirmiúla polaiteoirí, ó chomharthaí bóthair go sleachta as úrscéalta. Roinneamar thart ár n-iarrachtaí go dtí na scoláirí eile sa rang, agus scríobh siad moltaí orthu. Sa tslí sin, fuaireamar aiseolas an-úsáideach agus bhíomar ag foghlaim agus ag feabhsú ár scileanna an t-am go léir.

Tar éis sin, dúirt Micheál go bhfuil sé an-deacair ráitis cháiliúla a aistriú. Thug sé ceann deacair dúinn, scríofa ag George Bernard Shaw: ‘Dancing is a perpendicular expression of a horizontal desire’. Cheap mé faoi, agus thug mé cúpla rud faoi deara. Ar an gcéad dul síos, oibríonn na focail ‘perpendicular’ agus ‘horizontal’ go maith as Béarla, ach bheadh sé sách crochta iad a aistriú go díreach go Gaeilge. Ar an dara dul síos, is leath-thagairt gnéis atá i gceist agus ní bheadh sé ceart an mína aistriú go díreach, mar caillfear an leath-thagairt ansin atá lárnach don ráiteas. Ansin, tháinig sé chugam, agus rinne mé m’aistriúchán is fearr sa chúrsa agus b’fhéidir riamh:Scaoileann fonn fonn’. Níl ach trí fhocal ann, ach cuireann siad in iúl bunbhrí ráiteas Shaw. In ionad patrúin gheoiméadracha a úsáid, d’úsáid imeartas focal. Ciallaíonn fonn port nó tiúin, ach ciallaíonn sé mian nó dúil freisin. Bheifeá in ann ‘Scaoileann port dúil’ a bhaint amach mar mhíniú an frása ‘Scaoileann fonn fonn’. Bhí mé cinnte leis an aistriúchán sin go raibh an t-uafás foghlamtha agam sa rang iontach seo, agus go bhfuil mé i bhfad Éireann níos muiníní anois chun dul i ngleic le gach saghas aistriúcháin as seo amach!

.

.

.

.

Athbheochan na hÚcráinise!

Athbheochan na hÚcráinise!

 

Fuair an Úcráin a neamhspleáchas sa bhliain 1991 tar éis thobchliseadh an Aontais Shóivéadaigh. Ag an am, gealladh athbheochan na hÚcráinise, teanga dhúchais na tíre. Is míorúilt go raibh sé fós beo, mar rinne Impireacht na Rúise agus níos déanaí an tAontas Sóivéadach an méid sin damáiste do mhuintir, do chultúr agus do theanga na hÚcráine leis na céadta bliain. Tá míorúilt eile faoi lánseol san Úcráin faoi láthair, maidir le hathbheochan na hÚcráinise. Roimh dom an mhíorúilt sin a nochtadh, is fiú cúpla focal a scríobh faoi cé chomh deacair is a bhí sé do na hÚcráinigh a gcultúr agus a dteanga a thabhairt slán trí na géarchéimeanna eisiacha a tharla dóibh in imeacht na mblianta. Leis an eolas sin, beidh tuiscint níos doimhne againn faoin míorúilt féin.

Go gairid i ndiaidh di teacht i gcumhacht i 1762, chuir an Banimpire Rúiseach Catherine II cosc ​​ar theagasc na hÚcráine ag an Acadamh Kyiv-Mohyla, an t-ionad cultúrtha ba thábhachtaí san Úcráin ag an am. Ní ba dhéanaí, thug orduithe do na heaglaisí seirbhísí eaglasta a dhéanamh i Rúisis amháin agus do na scoileanna Rúisís a bheith mar ábhar éigeantach acu.

Sa 19ú haois, rinne Impireacht na Rúise géarleanúint arís agus arís eile ar chultúr na hÚcráine agus go háirithe ar Úcráinis, ar eagla gur bhagairt mhór a bheadh ann d’aontacht na hImpireachta. Sa bhliain 1804 cuireadh cosc ​​ar an Úcráinis mar ábhar agus mar theanga theagaisc sna scoileanna.

Ach lean bearta fiú níos déine i 1863 nuair a rinne an tAire Impiriúil Gnóthaí Baile Pyotr Valuev forógra chun deireadh a chur le foilsiú leabhar as Úcráinis. Dar leis an bhforógra, “ní raibh Rúisis Bheag (a chiallaíonn Úcráinis) ann riamh agus ní bheidh ann.”

Sa bhliain 1922, gan mhoill i ndiaidh Réabhlóid na Rúise, slogadh an Úcráin isteach san Aontas Sóivéadach, agus ansin cuireadh polasaithe nua i bhfeidhm ann, ar tugadhUkrainization orthu. Athrú iomlán a bhí i gceist agus ní raibh aon chosc ar úsáid na hÚcráinise níos mó.

Ba ghearr a mhair an ‘Ukrainization’, áfach, mar chuir an deachtóir Joseph Stalin ar ceal é sa bhliain 1933. Níos measa ná sin, maraíodh roinnt mhaith de lucht intleachta na hÚcráine, scríbhneoirí agus ealaíontóirí cáiliúla san áireamh, sa ‘Purgú Mór’ i 1937. Tar éis báis Stalin i 1953, bhláthaigh athbheochan cultúrtha agus ina theannta sin, tháinig glúin úr scríbhneoirí agus ealaíontóirí.

Nuair a fuair an Úcráin a neamhspleáchas i 1991, thug an rialtas gealltanas tacaíocht a thabhairt don chultúr agus don teanga. Ach bhí drochthionchar na Rúise ar an Úcráinis fós le feiceáil sa tír nua agus fada ina dhiaidh sin, bhí teilifís na hÚcráine, a nuachtáin, agus fiú ainmneacha a sráideanna fós as Rúisis den chuid is mó. Ní raibh sé in am fós.

Leis an Réabhlóid EuroMaidan i 2013-2014, cuireadh amach réimeas a bhí ar son an Kremlin, agus cuireadh isteach réimeas ar son na hÚcráine ina áit. Níor ghlac Vladimir Putin leis sin, agus ghabh an Rúis seilbh ar an gCrimé i 2014. Go luath ina dhiaidh sin rinne an Rúis ionradh ar oirthear na hÚcráine, ag gabháil codanna de na réigiúin fhéinrialaitheacha de Donetsk agus Luhansk. Cuireadh srianta géara ar úsáid na hÚcráinise sna críocha gafa sin mar pháirt den ghabháil.

Faoi dheireadh i 2019, ritheadh Acht na Teanga san Úcráin, a bhunaigh an Úcráinis mar theanga oifigiúil na tíre, agus leis sin cuireadh iallach ar na meáin, ar an gcóras oideachais agus ar chomhlachtaí poiblí an teanga a úsáid go poiblí.

Ansin, sa bhliain 2022 d’ionsaigh fórsaí Putin an Úcráin go brúidiúil, agus cé gur cheap Putin go mbeadh an bua aige laistigh de chúpla lá, tá an cogadh fós ar siúl dhá bhliain go leith ina dhiaidh na hionsaithe. Agus impiriúlachas na Rúise le feiceáil faoi lánseol, tháinig borradh mór ar athbheochan na hÚcráinise. Bhí muintir na tíre tiomanta d’aon ghnó a dteanga dhúchais a labhairt, beag beann ar a gcumas sa teanga. Is ansin a tharla an mhíorúilt agus insíonn na fíricí an scéal. Ocht mí tar éis an ionsaithe, dúirt 71% do phobal na tíre go raibh siad ag labhairt Úcráinise níos mó, agus d’athraigh 33% mhuintir Kyiv ó Rúisís go hÚcráinis mar a dteanga labhartha.

Ó mhí Aibreáin 2023 amach, is gá daon duine ag iarraidh a bheith ina shaoránach pas a fháil i scrúduithe Úcráinise (scrúdú scríofa agus scrúdú béil). “Tá muid ag dul faoi athbhreith na teanga. Nílimid ach ag fáil amach cad a bhí againn i gcónaí,” a dúirt Volodymyr Dibrova, scríbhneoir agus aistritheoir a mhúineann Úcráinis ag Harvard. Ní reiligiún ná críoch, ach teanga, a dúirt Dibrova, an fachtóir a dhéanann an t-idirdhealú is suntasaí idir iad agus a namhaid. “Tá sé amhail is go bhfuil muintir na tíre tar éis dúiseacht agus ag fiafraí díobh féin: Cé muidne? Cad í ár bhfíor-stair? Cad í ár bhfíor-theanga? Más í an Úcráinis ár bhfíor-theanga, cén fáth nach labhraímid í an t-am ar fad? Cén fáth nach labhraímid Úcráinis mar theanga ár gcaidrimh agus ag gach ócáid –idir fhoirmiúil agus neamhfhoirmiúil? Bhí na freagraí an-soiléir do mhuintir na tíre, agus thuig siad go maith gur phríomhpháirt dá bhféiniúlacht mar phobal agus mar náisiún í a dteanga. Sin an fáth gur thosaigh siad í á foghlaim nó á athfhoghlaim agus á labhairt an oiread agus ab fhéidir leo. Thuig siad go raibh a gcultúr agus go háirithe a dteanga fite fuaite lena bhféiniúlacht náisiúnta. Agus chuaigh siad sa bhearna bhaoil agus sheas siad an fód ar son na féiniúlachta céanna sin!

Molaim go hard gach rud atá á dhéanamh ag muintir na hÚcráine maidir lena dteanga, in ainneoin an chogaidh fhíochmhair a ar siúl. Ardaíonn sé cúpla ceist dúinn féin freisin, maidir leis ár gcultúr agus ár dteanga. muidne? Cad í ár bhfíor-stair? Cad í ár bhfíor-theanga? Más í an Ghaeilge ár bhfíor-theanga, cén fáth nach labhraímid í an t-am ar fad? Cén fáth nach labhraímid Gaeilge mar theanga ár gcaidrimh agus ag gach ócáid –idir fhoirmiúil agus neamhfhoirmiúil? Agus faoi dheireadh an cheist is tábhachtaí dúinn a fhreagairt – cad is gá tarlú dúinn ionas go ndúiseoimid as ár stipéar sula mbeidh sé ródhéanach agus ár dteanga a shábháil – gann ar chogadh?

Dearg le Fearg!

Dearg le Fearg!

Cuireann an easpa tacaíochta ón rialtas dár dteanga dhúchais gruaim orm. Léigh mé alt i ndiaidh ailt ar tuairisc.ie le déanaí, ag plé na scéalta uafásacha dar le meath na Gaeilge. Bíonn rud amháin á rá ag an rialtas ach a mhalairt á dhéanamh aige. Tá sé soiléir go bhfuil an rialtas ag tabhairt neamhaird dár dteanga. Cén saghas rudaí atá i gceist? Níl spás iad go léir a lua anseo, ach seo cúpla sampla.

Bíonn daoine in ann poist a fháil ag déileáil le cúrsaí teanga agus cúrsaí Gaeltachta, nach bhfuil Gaeilge acu! Mar shampla, san aimsir atá thart, ceapadh cúpla duine mar Airí na Gaeltachta, nach raibh Gaeilge líofa acu Joe Mac Hugh agus Jack Chambers san áireamh. Tá Teachta Dála Catherine Connolly buartha go bhfuil sé fós ag tarlú– fiú ina contae dúchais (Contae na Gaillimhe)! Agus é ag labhairt os comhair Choiste Gaeilge an Oireachtais, dúirt Aire Stáit na Gaeltachta Thomas Byrne go raibh súil aige go rachadh an plean náisiúnta earcaíochta i ngleic leis an bhfadhb, ach dúirt sé freisin go raibh sé den tuairim go raibh “dualgas morálta” ar oifigigh a bhíonn freagrach as cúrsaí Gaeilge an teanga a fhoghlaim.

Agus céard faoi Breanndán ó Beaglaíoch, a bhí ag troid le Comhairle Contae Chiarraí ar feadh 15 bliana mar gheall ar phleananna chun teach beag a thógáil ar thalamh a mhuintire ar leithinis an Daingin! Thug an Ciarraíoch foláireamh go bhfuil pobail na Gaeltachta i mbaol an teanga a chailleadh gan dlíthe nua a thógadh tús áite do mhuintir na Gaeltachta tithe a thógáil ar a thalamh féin, agus bánú na Gaeltachta a sheachaint.

Nó céard faoi Cormac Chambers, Príomhoide Ghaelscoil Lios na nÓg i Raghnallach. Seo a bhí le rá aige. “Toisc nach bhfuil gaelcholáiste sa cheantar, cailltear go leor páistí as an gcóras gaelscolaíochta. Is scannal é seo agus taispeánann sé easpa measa an stáit agus na Roinne Oideachais ar fhorbairt na Gaeilge agus na gaelscolaíochta.”

Dúirt an Teachta Dála Éamon Ó Cuív go bhfuil an Ghaeilge fágtha in áit na leathphingine, nuair a bhíonn buiséad na Roinne Turasóireachta, Cultúir, Ealaíon, Gaeltachta, Spóirt agus Meán á leithroinnt. “Má bhreathnaíonn muid ar bhuiséad na Roinne, tá méadú ollmhór ar an gcaiteachas atá ar an gComhairle Ealaíon, mar shampla, agus ar na healaíona ar fad,” a dúirt , “agus ag an am céanna, thóg airí sinsearacha éagsúla cinneadh sa Roinn sin go bhfáiscfí an t-anam as foilsitheoireacht na Gaeilge.”

Thomas Byrne ar an gcéad aire stáit Gaeltachta a ghlac leis an bhfianaise dhobhréagnaithe go bhfuil sé ina éigeandáil ó thaobh labhairt na Gaeilge sa Ghaeltacht.Tá géarchéim ann, níl aon dabht faoi sin.

Réiteach Inoibrithe?

Cé go bhfuil abhcóidí polaitiúla láidre againn ar son cearta teanga, níl sé d’acmhainn acu na hathruithe riachtanacha a dhéanamh, mar níl an chumhacht acu go díreach. Táim ag labhairt faoi laochra teanga cosúil le: An Coimisinéir Teanga – Séamas Ó Concheanainn Uasal; An Bainisteoir Gearán – Órla de Búrca Uasal; An Teachta Dála Caitríona Ní Chonghaile; An Teachta Dála Éamon Ó Cuív; An Teachta Dála Aengus Ó Snodaigh (Cathaoirleach), an Seanadóir Lorraine Clifford-Lee. Tá eagraíochtaí iontacha ann freisin ag troid ar son na Gaeilge, eagraíochtaí cosúil le Conradh na Gaeilge agus a Ard-Rúnaí Julian de Spáinn. Tá siadsan agus a leithéid ag cur in iúl don rialtas le fada an lá go bhfuil géarchéim na teanga ar siúl agus go bhfuil dualgas ar an rialtas céimeanna a thabhairt chun í a chaomhnú agus fiú a leathnú. Bheadh náire ort dá bhfaca tú cad atá ar siúl maidir le Breatnais sa Bhreatain Bheag! Agus céard faoin Tuaisceart – nach scéal dochreidte é cad atá déanta ar son na Gaeilge sa Tuaisceart – áit ina bhfuil sé i bhfad níos deacra cearta teanga a fháil? Ceapaim go bhfuil síolta an réitigh le feiceáil sa scéal sin.

Gníomhaíochas polaitiúil!

Go mion minic, bíonn polaiteoirí in ann neamhaird a thabhairt do ghníomhaithe Gaeilge, agus cúrsaí Gaeilge a chur ar an méar fhada. Is é sin díreach a tharla sa Tuaisceart. Cé go raibh aitheantas oifigiúil don Gaeilge geallta i gComhaontú Aoine an Chéasta 1998, tugadh neamhaird dó. Ach níor ghlac na gníomhaithe Gaeilge leis sin, agus reáchtáil siad slógaí agóide ag éileamh stádas oifigiúil do Ghaeilge. Thosaigh níos mó ná 50 gníomhaí teanga an Dream Dearg (brúghrúpa ar son cearta teanga) sa bhliain 2016, agus d’eagraigh siad agóid mhór i mBéal Feirste in 2017 – Lá Dearg! Mháirseáil timpeall 15,000 duine ar Halla na Cathrach i mBéal Feirste, ag éileamh Acht na Gaeilge a bheith rite, rud a bhí geallta ag rialtais na Breataine agus na hÉireann sa bhliain 2006. Bhí leithscéal éasca ag rialtas na Breataine le Breatimeacht, agus níor tugadh aon aird do chúrsaí na Gaeilge le linn na Breatimeachta.

Ach níor stad an Dream Dearg ag iarraidh a chuspóir a bhaint amach, agus nuair a bhí an Bhreatimeacht curtha i gcrích le tamall, d’eagraigh siad ollagóid in 2022, inar mháirseáil níos mó na 17,000 duine ar son cearta teanga. Ag deireadh na bliana céanna, ritheadh ‘The Identity and Language (Northern Ireland) Act 2022’ in Westminster, ag tabhairt stádas oifigiúil don Ghaeilge sa Tuaisceart, agus na buntáistí éagsúla ag baint leis an stádas sin. Mar a dúirt Churchill féin – Ná géill go deo!

Agus sin an bealach chun tosaigh in Éirinn freisin. Is gá dúinn an rialtas a thabhairt chun cuntais maidir le heaspa a thacaíocht don teanga, maidir le hAcht na dTeangacha a chur i bhfeidhm i gceart agus chun na fadhbanna éagsúla thuasluaite a réiteach. Agus sin an bealach chun tosaigh in Éirinn freisin. Is gá dúinn an rialtas a thabhairt chun cuntais maidir le heaspa a thacaíocht don teanga, maidir le hAcht na dTeangacha a chur i bhfeidhm i gceart agus chun na fadhbanna éagsúla thuasluaite a réiteach. Cén fáth nach n-eagródh an Dream Dearg nó a leithéid slógaí agóide ag Teach Laighean i mBaile Átha Cliath, ag éileamh go gcuirfear plean sonrach i bhfeidhm gan mhoill chun dul i ngleic leis an ngéarchéim teanga atá admhaithe ar deireadh thiar thall ag an rialtas féin? Cén fáth nach n-oibreodh a leithéid?

Nuacht te-bruite – buinneáin ghlasa!

Agus an t-alt seo ag dul go preas, chonaic mé go raibh agóid ag Teach Laighean faoi ghéarchéim tithíochta na Gaeltachta díreach tar éis tarlú. I measc an lucht agóide, bhí muintir na Gaeltachta, muintir an phobail, agus ionadaithe ó eagraíochtaí éagsúlaConradh na Gaeilge, an Mheitheal Náisiúnta Pleanála Teanga, BÁNÚ, an Dream Dearg, Aontas na Mac Léinn in Éirinn, Aontas Daltaí Iar-Bhunscoile na hÉireann agus CATU Ireland [Aontas do Phobail is do Thionóntaí]. Maith sibh go léir! Tá súil agam go mbeidh agóidí mar seo ar siúl chomh minic agus is gá, chun toil a phobail agus gealltanais an rialtais maidir le cearta teanga a chur in iúl go poiblí agus ar bhealach nach féidir leis an rialtas neamhaird a thabhairt dóibh a thuilleadh!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Kunza!

Kunza!

 

 

 

Ó am go ham, bíonn scéal spreagúil agam faoi athbheochan mionteanga áirithe nach bhfuil ach beo ar éigean. Tá scéal agam inniu faoi aiséirí mionteanga na nDúchasach sa Ghaineamhlach Atacama – mionteanga a d’imigh in éag dar le hUNESCO timpeall 1949 nuair a cheapadh nach raibh fiú duine amháin in ann í a labhairt.

Kunza

 

sceitse greannmhar sa seanscannán ‘Monty Python and the Holy Grail’. fear amháin ag iompar fir bhoicht ar a ghualainn, ag iarraidh é a chur ar chairt atá ag bailiú daoine marbha le linn na Plá Móire sa Bhreatain. Ach tá an fear bocht beo fós, agus deir sé “Níl mé marbh!” Líne cháiliúil í sin sa scannán.

 

Nuair a chuala mé faoin mionteanga ‘Kunza’, cuireadh an líne sin i gcuimhne dom. Mar is é an scéal céanna atá i gceist maidir le Kunza. Fógraíodh go raibh Kunza marbh ach bhí sí beo ar éigean. Tá cainteoirí Kunza ann fós, agus anois tá siad ag iarraidh an teanga a athbheochan.

 

Impireacht na Spáinne

 

Cainteoir Kunza is í Ilia Reyes-Aimani atá ag iarraidh an teanga a choimeád beo. Tá amhráin cumtha aici chun dathanna agus uimhreacha a mhúineadh do pháistí. Ball den treibh Atacameño í – treibh a sháraigh gach dúshlán leis na cianta cairbreacha. Maireann an treibh sa Ghaineamhlach Atacama – ceann de na háiteanna is tirime faoin spéir. na réileáin salainn, na haltáin agus na hósaisí faoi smacht ag na hAtacameño le níos mó na 11,000 bliain. Ach le teacht na Spáinneach sa 17ú haois, cuireadh brú mór ar a gcultúr agus a dteanga agus diaidh ar ndiaidh chuaigh an scéal sin in olcas. Is scéal é sin atá ar eolas go maith againn, nuair a chuireann impireacht cine cloíte faoi chos, ag iarraidh a theanga agus a chultúr a scriosadh, agus na Dúchasaigh a thabhairt chun sibhialta. An gcuireann sé sin dada i gcuimhne duitpobal na hÉireann agus Impireacht na Breataine, b’fhéidir? Don chéad uair, sa bhliain 1993, thug an tSile aitheantas do Bhundúchasaigh na tíre, leis an Acht Phobal Dúchais.

 

Ábhar riachtanach sa scoil

 

Ón bhliain 2017, tá dualgas dlíthiúil ar gach scoil sa tSile a bhfuil níos mó ná 20% daltaí dúchasacha ag freastal uirthi, teanga dhúchais a mhúineadh ann. I scoil amháin i gKalama, baile mianadóireachta lonnaithe in ósais san fhásach, múintear Kunza do dhaltaí suas go dhá bhliain déag d’aois. Deir Melissa Arenas Alabena, príomhoide na scoile, go bhfuil Kunza ar chomhchéim le haon ábhar eile sa scoil, agus go bhfuil sí bródúil go bhfuil daltaí na scoile ag foghlaim Kunza.

 

Thomas Finke

 

Tá Thomas Finke ag múineadh Kunza sa scoil sin. D’fhás sé aníos ag labhairt idir Spáinnis agus Kunza. Nuair a bhí sé féin ina dhalta ar scoil, bhíodh imní ar a mhúinteoirí mar d’úsáideadh sé focail agus frásaí nár thuig siad. Ní raibh a fhios acu go raibh sé ag labhairt Kunza! Fiú ar imeall an ghaineamhlaigh, bíonn na dúchasaigh in ann talmhaíocht inbhuanaithe a chleachtadh, Thomas Finke san áireamh. córas uisciúcháin á úsáid aige, agus cainéil uiscithe ag stiúradh uisce ó shruthán beag anuas trí geataí isteach i gcúpla cuibhreann, ina ndéantar diansaothrú ar arbhar Indiach ann. Tá teach gloine aige freisin, ina bhfásann cairéid, trátaí agus biatas. Ní ghlacann sé le measúnú UNESCO go bhfuil teanga Kunza marbh. Níl muid marbh, níl ár gcultúr marbh agus níl ár dteanga mharbh, a deir sé – agus is ardeiseamláir é féin den fhíric sin. Tá sé thar a bheith dearfach go mbeidh sé in ann cabhrú le hathbheochan na teanga, ach ag an am céanna glacann sé leis go mbeidh sé an-dúshlánach é a dhéanamh. Tomás ag cur beart le briathar, áfach, agus é ar tí cúrsa ar líne a sheoladh dóibh siúd atá ag iarraidh Kunza a fhoghlaim.

 

Celine Navadas

 

Tugann an fhianaise ar na machairí le fios go bhfuil an ceart ag Tomás agus go bhfuil Kunza fós beo. Gach bliain i mí Dheireadh Fómhair, glanann na fir na cainéil uisciúcháin le tionlacan amhráin as Kunza á gcanadh ag na mná. Is deasghnáth ársa é darb ainm ‘Talator’. Agus í anois ina seachtóidí, thosaigh Celine Navadas ag glacadh páirte sa searmanas bliantúil seo breis is leathchéad bliain ó shin, agus níl deireadh déanta fós aici!

 

Conclúid

 

Mar a deir an seanfhocal: Fonn a dhéanas fiach! Guímid gach rath ar na hAtacameño lena n-iarrachtaí a dteanga dhúchais a athbheochan – ach an oiread linn féin!

 

 

 

 

.

 

 

 

 

.

 

 

 

 

.

 

 

 

 

.

 

 

 

Cúpla Ceist orm!

Cúpla Ceist orm!

Tá togra a bhí idir lámha agam curtha i gcrích faoi dheireadh, agus tá mo shuíomh www.mickgb.com beo anois. Ar dtús, chuir mé an suíomh le chéile chun mo cholúin sheachtainiúla don ‘Kilkenny People’ a chur ar líne, ionas go mbeadh siad go léir ar fáil go héasca ar líne.

Suíomh dátheangach atá ann, agus leagan Gaeilge agus Béarla ar fáil le gach alt scríofa agam le cúpla bliain anuas. Tá fuaimrian ar fáil, ag úsáid intleacht shaorga (AI) chun an téacs Gaeilge a léamh amach. Agus tá teanglann.ie ar fáil freisin, ionas gur féidir leat brú ar fhocal chun a bhrí a fháil amach, díreach ar an leathanach atá á léamh agat. Chuir mé mo cholúin go léir i gcartlann ar an suíomh, mar tá beagnach trí chéad dóibh scríofa agam suas go dtí seo. Rith sé liom go mbeinn in ann scríbhinní m’athar a uaslódáil freisin, agus líon mé cartlann eile le 805 colún uaidh.

Is léiriú é seo ar cad is féidir le duine amháin a dhéanamh as a stuaim féin chun cabhrú le hathbheochan na teanga.

Bhí mé i dteagmháil le www.peig.ie maidir le mo shuíomh, agus chuir siad cúpla ceist orm. D’fhoilsigh siad na ceisteanna agus mo fhreagraí i gcolún ar a suíomh, agus seo a leanas an colún céanna.

.

A person wearing a hat Description automatically generated

Cúpla Ceist le Micheál Bairéad

Is scríbhneoir agus colúnaí é Mícheál Bairéad a bhunaigh suíomh gréasáin dhátheangach mar chartlann dá scríbhinní, mickgb.com. Chuireamar cúpla cheist air faoina shuíomh gréasáin agus a chúlra mar scríbhneoir.

Inis dúinn píosa fút féin.

Micheál Bairéad is ainm dom agus is Éireannach mé atá i mo chónaí sna Stáit Aontaithe le blianta fada. Cé gur rugadh i gContae Mhaigh Eo mé, d’fhás mé aníos i mBaile Átha Cliath agus i gCill Chainnigh. Caithim cuid mhaith ama in Éirinn, agus is aoibhinn liom freastal ar thumchúrsaí Gaeilge gach seans a bhíonn agam. Tar éis dom éirí as mo phost mar innealtóir leictreonach agus ríomhaireachta, bhí mé in ann mo chuid Gaeilge a athbheochan.

Cathain ar thosaigh tú ag scríobh?

Colúnaí seachtainiúil ab ea m’athair ar feadh 40 bliain, ag scríobh don pháipéar áitiúil darb ainm ‘Kilkenny People’. De réir mar a d’éirigh m’athair níos sine thosaigh mé ag cabhrú leis. Roimh i bhfad bhí sé mar m’eagarthóir, agus mé féin mar an scríbhneoir. Chuaigh m’athair ar shlí na fírinne ag deireadh 2019, ach lean mé ar aghaidh leis an gcolún, atá á scríobh agam fós.

Cad a spreag thú chun an suíomh mickgb.com a bhunú?

Cé go bhfuil suíomh ag an bpáipéar ar an idirlíon, ní raibh mo cholún ar fáil ann. D’iarr mé ar fhoireann an pháipéir mo cholún a chur ar fáil, ach ní raibh ach cúpla ceann le feiceáil ar an suíomh, agus ní raibh sé éasca iad a aimsiú. Chomh maith leis sin, bhí suim ag Gaeilgeoirí i gCill Chainnigh a bheith in ann mo cholúin a fháil ar líne.

Is chuige na cúiseanna sin go díreach a chinn mé mo shuíomh féin a chur le chéile. Rith sé liom go mbeadh buntáistí eile ag baint leis sin freisin. Bheinn in ann bailiúchán mo scríbhinní a stóráil ar líne. Agus bheinn in ann bailiúchán scríbhinní m’athair a stóráil ar an suíomh freisin, mar bhí go leor scríofa aige a bhí agam ar mo ríomhaire. Dhear agus d’fhorbair mé suíomh idirlín d’eagraíocht neamhbhrabúis nuair a chuaigh mé ar scor ar dtús, agus mar sin bhí an teicneolaíocht ag baint le suíomh gréasáin ar eolas agam. Thug mé faoin obair agus roimh i bhfad bhí mo shuíomh faoi lán seoil. Rinne mé leasuithe agus athruithe tar éis sin.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              

Cad é an dúshlán ba mhó a bhí romhat agus an tionscadal faoi bhun agat?

Is é an dúshlán is mó atá agam anois ná mo shuíomh a fhógairt go poiblí, chun úsáid na teanga a chur chun cinn, agus chun cabhrú le daoine atá ag foghlaim ná ag feabhsú a gcuid Gaeilge.

Dúirt tú go raibh d’athair, Peadar Bairéad, ina scríbhneoir freisin. Inis dúinn píosa faoi agus faoina scríbhneoireacht.

Rugadh Peadar Bairéad in Iorras in iarthuaisceart Chontae Maigh Eo agus bhí cónaí air i gCill Chainnigh sula bhfuair sé bás sa bhliain 2019.

Múinteoir Ghaeilge, agus scríbhneoir prós agus filíochta ab ea Peadar Bairéad. Foilsíodh ceithre chnuasach filíochta (Duilleoga Fómhair, Cleití na hAislinge, Fataí Rómhair agus An Fómhar Deireanach) leis, chomh maith lena dhírbheathaisnéis (Doirse Dé). Bhí sciar maith dá chuid filíochta ar chúrsaí scoile agus léinn. Foilsíodh scríbhinní Pheadair i go leor irisí: Feasta, Comhar, An Sagart, An Timire, Anois, agus Scéala Éireann san áireamh. Colúnaí seachtainiúil ab ea é sa Kilkenny People freisin, ó 1979 – 2018. Tá 805 dá cholúin ar fáil ar mo shuíomh.

Chun scríbhinní Micheál agus Peadar a léamh, breathnaigh ar mickgb.com.

Tá súil agam go mbainfidh tú féin sult as mo shuíomh, agus go gcuirfidh tú daoine eile ar an eolas faoi!

.

.

Ranganna Gaeilge beo ar líne!

Ranganna Gaeilge beo ar líne!

Gaelchultúr

Is ar éigean a bhí mé ar ais i Meiriceá tar éis samhradh iontach a chaitheamh in Éirinn ná go raibh mé ag lorg deis nua mo chuid Gaeilge a chleachtadh agus a fheabhsú. Bhí sé i gceist agam rang nua a aimsiú ar líne, nach raibh déanta agam cheana féin. Nuair a bhí mé ag brabhsáil, tháinig mé ar shuíomh suimiúil a raibh cuma na maitheasa air. Gaelchultúr.com atá i gceist, agus tar éis dom sliocht a léamh faoi Ghaelchultúr, bhí mo spéis múscailte. Seo blas dá raibh ann.

Is é Coláiste na hÉireann/Gaelchultúr, a bunaíodh i 2004, an soláthraí is mó cúrsaí Gaeilge ar domhan agus an chéad institiúid tríú leibhéal lán-Ghaeilge. Tá Gaelchultúr lonnaithe i mBaile Átha Cliath agus tá sé ag freastal ar lucht foghlama na teanga i ngach cearn den domhan.

Cuireann Gaelchultúr cúrsaí agus acmhainní foghlama Gaeilge ar an gcaighdeán is airde ar fáil, atá dírithe ar dhaoine fásta ar fud na cruinne a bhfuil spéis acu sa teanga. Tá sé mar sprioc againn seirbhísí den scoth a thairiscint d’fhoghlaimeoirí agus do chainteoirí líofa chun iad a spreagadh lena gcuid Gaeilge a fheabhsú agus a shaibhriú. Tá cúrsaí Gaeilge á reáchtáil ag Gaelchultúr timpeall an domhain, agus múinteoirí cumasacha ina mbun.

Dar fia, arsa mé liom féin, gheall siad na hoirc agus na hairc dúinn. Ach an mbeidís in ann beart a dhéanamh de réir a mbriathair? Sin an cheist! Ní raibh ach dóigh amháin teacht ar an bhfírinne, agus ba é sin triail a bhaint as. Nuair a thosaigh mé ag freastal ar chúrsaí ar líne ar dtús, ní raibh sé ródheacair dom rang a fháil a bhí oiriúnach dom, ó thaobh na caighdeáin de. Ach le himeacht ama, agus rang i ndiaidh ranga déanta agam, d’éirigh sé ní ba dheacra rang oiriúnach a fháil. Cé go raibh rogha mhór ranganna ar an mbunleibhéal agus an meánleibhéal, bhí easpa ranganna ar an ardleibhéal. Bhí dhá rang ag an ardleibhéal ag Gaelchultúr, agus cheap mé gur comhartha maith é sin. Mar sin, chláraigh mé leis an rang ag Ardleibhéal 2 agus sceitimíní orm. Deich rang a bhí i gceist – gach rang dhá uair ar fhad.

An Rang

Tháinig lá an chéad ranga faoi dheireadh agus thosaigh ochtar dúinn ag freastal ar an rang leis an aip Zoom. Bhí múinteoir againn darb ainm Maitiú Ó’Coimín. Tá ina chónaí in Indreabhán i gContae na Gaillimhe. Fear iontach ábalta atá ann – aisteoir, iriseoir, scríbhneoir, láithreoir, eagarthóir, eachtránaí agus múinteoir is ea Maitiú agus, ar ndóigh, sárGhaeilgeoir ó dhúchas!

Bhí stíl neamhfhoirmiúil aige agus mar sin chothaigh sé atmaisféar réchúiseach sa rang, rud atá an-tábhachtach, i mo thuairim. Bhíomar go léir compordach le chéile, agus mar sin bhíomar in ann labhairt go héasca agus gan srian as Gaeilge. Éireannaigh ó dhúchas muid go léir, as gach cearn– seisear ina gcónaí in Éirinn, fear amháin ina chónaí sa Ghearmáin, agus mise i Meiriceá. Bhí Gaeilge líofa ag gach duine, agus canúint de gach saghas le cloisteáil uainn. Chuireamar aithne ar a chéile sa chéad rang agus caithfidh mé a rá gur thaitin gach duine sa rang go mór liom, Maitiú san áireamh.

Cuireadh an t-ábhar teagaisc don chúrsa go léir ar fáil dúinn roimh ré, agus bhí sé sin an-úsáideach ó thaobh ullmhúchán agus staidéar de. Cé go raibh an struchtúr céanna ag na ranganna, bhí ábhar difriúil ag baint le gach rang. Bhí cothromaíocht dheas ann freisin, le béim ar Ghaeilge labhartha, mar is ceart i rang mar seo.  Gach seachtain, bhí ábhar difriúil againn. Mar shampla, seo cúpla ábhar seachtaine a bhí againn: An Ealaín agus na hEalaíona, cúrsaí oideachais, an pholaitíocht agus stair na hÉireann. Ag tús an ranga, tar éis dúinn dul tríd na freagraí ag baint leis ár n-obair baile, bhíodh stór focal le foghlaim againn, dírithe ar ábhar na seachtaine.

D’úsáid Maitiú seomraí i Zoom go héifeachtach, chun muid a bhriseadh suas i ngrúpaí beaga de bheirt nó triúr. Bhíomar in ann ár nGaeilge labhartha a chleachtadh go maith mar sin, agus deis ag gach duine a bheith ag caint. Thagadh Maitiú isteach agus amach ó na seomraí, ag éisteacht agus ag tabhairt comhairle agus cabhrach dúinn. Bhíodh clár oibre againn, agus ceisteanna ar ábhar na seachtaine le pagainn. Tar éis gach seisiúin sna seomraí, bhailímis ar ais sa seomra mór agus roinnimis achoimre agus tuairimí le chéile. Bhíodh trí sheisiúin sna seomraí beaga againn gach seachtain, ar a laghad. Ag deireadh gach ranga, agus muid go léir bailithe le chéile arís, bhíodh beagán gramadaí le foghlaim, agus ansin d’fhaighimis obair baile le haghaidh an chéad ranga eile.

Conclúid

Mholfainn an rang seo gan aon agó d’aon duine a bhfuil Gaeilge réasúnta líofa acu, agus a bhfuil fonn orthu í a fhorbairt agus a leathnú amach. Má fhaigheann tú Maitiú mar mhúinteoir, buntáiste sa bhreis a bheadh ann!       

.

.

  

.

.

.

.

gaGaeilge