Litir ó Mheiriceá – Los Angeles ar lasadh!

Litir ó Mheiriceá – Los Angeles ar lasadh!

Nuair a shroicheamar California na blianta ó shin, ní raibh mótarbhealach nó saorbhealach feicthe againn riamh cheana ach amháin ar an teilifís. Bhí an débhealach ó Bhaile Átha Cliath go dtí an Nás an rud ba chosúla a bhí againn in Éirinn an tráth sin.

Bhí eagla an domhain orm rompu agus rinne mé mo dhícheall fanacht glan orthu. D’éirigh liom ar dtús, ach tháinig deireadh leis sin go tapa nuair a thiomáin mé suas caolbhealach isteach de thaisme. Ní raibh faic le déanamh ansin ach dul leis an sruth agus ansin bhíomar ar an saorbhealach! Bhí greim báis ar an roth stiúrtha agam agus mé cromtha anuas air. Bhí mé ag bárcadh allais! D’fhan mé sa lána mall agus lean mé ag tiomáint. Thuigeamar go mbeadh orainn tiomáint amach caolbhealach amach chomh luath agus ab fhéidir linn nó chríochnóimis suas i San Francisco.

Faoi dheireadh, d’éirigh liom éalú ón saorbhealach ag áit ar a dtugtar ‘Pacific Palisades’ air. Seans go n-aithneofá an t-ainm mar tá sé i mbéal an phobail ar fud na cruinne faoi láthair.

Sna laethanta luatha sin cheapamar go raibh muid i Neamh ar thalamh. Bhí an aimsir go breá gach lá agus bhí cultúr na caoithiúlachta i bhfeidhm. Ba ghearr a mhair sé, ar an drochuair, agus tháinig deireadh tobann lenár mí na meala lá amháin nuair a bhí crith talún ann. Bhí an teilifís ar siúl againn agus chuaigh an tuairisceoir nuachta i bhfolach faoin deasc nuachta gan mhoill. Bhí ár bhfoirgneamh ag luascadh anonn is anall ach d’fhan sé slán. Shílfeá nach stopfaí an croitheadh, ach faoi dheireadh stad sé.

Rinne sé go leor báistí ann le linn sa chéad gheimhreadh a bhíomar inár gcónaí i Los Angeles, agus dá bhrí sin bhí sciorrthaí talún agus láibe agus scriosadh roinnt tithe.

Cé gur tharla falscaithe inár laethanta tosaigh i gCalifornia a rinne damáiste suntasach, d’éirigh cúrsaí níos measa le himeacht ama. Tarlaíonn falscaithe níos minice agus iad níos contúirtí sa lá atá inniu ann ná riamh. Is dócha go bhfuil baint ag téamh domhanda leis sin. Bhíomar inár gcónaí ar imeall cainneoin ar feadh roinnt mhaith blianta, agus muid aineolach go hiomlán ar chontúirt dóiteáin. Cheannaíomar teach in aice na farraige fiche cúig bliana ó shin ionas go mbeimis níos gaire dár n-ionaid oibre, agus táimid ann fós. Níor thuigeamar ag an am go raibh buntáiste mór ag baint leis sin – is annamh a bhíonn falscaithe anseo, mar níl na sléibhte gar dúinn. Bhí falscaí uafásach sa chontae seo (San Diego) sa bhliain 2003, agus chaill roinnt mhaith de mo chomhghleacaithe a tithe san fhalscaí sin –  an ‘Cedar Fire’. Bhí ar mo mhac agus mé féin tiomáint in aice leis an bhfalscaí sin agus muid ag teacht abhaile tar éis turas bóthair. Chuir sé eagla an domhain orainn a bheith gar do lasracha a theagmhaigh leis an spéir féin. Bhí an t-aer te agus bhí boladh dó láidir ann. Bhíomar in ann cnagarnach challánach na tine a chloisteáil freisin. Nuair a fheiceann tú agus cloiseann tú falscaí chomh mór sin agus chomh gar duit, bíonn tuiscint nua agat faoi dhainséar, scála agus scóip falscaithe. Fanann tuiscint mar sin leat go deo.

Gan dabht, chonaic tú na falscaithe i ‘Pacific Palisades’ agus in ‘Altadena’ ar an teilifís, agus chuala tú an nuacht go léir faoi. Tá na falscaithe ag réabadh agus ag scriosadh gach rud ina bealach, beag, meánach nó mór agus tá na fobhailte sin díreach sa bhealach. Idir ‘Pacific Palisades’ agus ‘Altadena’, dódh níos mó ná 12,000 foirgneamh go dtí seo. Fuair 25 duine ar a laghad bás faoin am seo. Is tubaiste uafásach é ag cur isteach go mór ar go leor teaghlaigh, agus beidh sé an-deacair dóibh siúd le blianta fada as seo amach.

Tá dhá phríomhchúis leis na falscaithe uafásacha seo. Ar an gcéad dul síos, táimid buailte ag triomach le 8 mí anuas. Dá bhrí sin, tá an fásra go léir an-tirim. Ar an dara dul síos, tá gaotha tirime na bhfásach (‘Santa Anas’) ag séideadh ina ngála le seachtain anuas, ar ardluas suas go 160 km san uair. Le dálaí aeráide mar sin, ní thógann sé ach spréach amháin chun falscaí a lasadh agus is é sin díreach a tharla sna cásanna seo.

Bíonn sé deacair i gcónaí déileáil le tubaistí chomh mór sin de réir mar a tharlaíonn siad, agus cé go raibh foireann dóiteáin ar an láthair tapa go leor, agus cé go raibh aerárthaigh múchta tine ag ligean anuas dómhoillitheach, tháinig fadhbanna éagsúla chun solais go luath. Níl a dóthain acmhainní ar fáil ag an bhfoireann dóiteáin, dá bhrí leithdháileadh a buiséid a bheith ciorraithe bliain i ndiaidh bliana. Chomh maith leis sin, thriomaigh cuid de na hiodraint dóiteán níos faide suas na sléibhte, ionas nach raibh uisce ar fáil do chomhraiceoirí dóiteáin ag am criticiúil. Níl an córas uisce cónaithe deartha chun déileáil le héilimh chomh mór agus a cuireadh air. Déanfar go leor imscrúduithe chun na ceisteanna seo a phlé agus a thuiscint chun féachaint cad is féidir linn a dhéanamh chun cúrsaí a fheabhsú.

Faoi láthair, tá 8 bhfalscaí ar lasadh sa réigiún, agus tá na mílte comhraiceoirí dóiteáin ag obair go dian chun iad a mhúchadh. Tháinig comhraiceoirí dóiteáin ó gach cearn le cuidiú – ó Chalifornia, ó stáit eile sna Stáit Aontaithe, ó Cheanada agus ó Mheicsiceo. Tá FEMA (an tÚdarás Feidearálach um Bainistiú Éigeandála) ar an talamh ag tabhairt aire agus comhairle d’íospartaigh na tubaiste, agus ag cur airgid ar fáil dóibh. Tá na céadta póilíní (LAPD) agus gardaí náisiúnta ar patról sa cheantar, chun coireacht a chosc.

Is tréimhse an-deacair é dóibh siúd a bhfuil baill teaghlaigh nó cairde caillte acu. Níl sé éasca dóibh siúd atá gan dídean anois ach an oiread, go háirithe iad ar dódh amach as a gcuid tithe iad. Tá beagnach 100,000 duine faoi ordú aslonnaithe faoi láthair, agus an-deacair dóibh dídean a fháil anois. Tógfaidh sé go leor ama chun glanadh suas a dhéanamh, agus na blianta fada chun atógáil a dhéanamh.

Ach is é fírinne an scéil go bhfuil Deisceart California faoi bhagairt leanúnach maidir le tubaistí nádúrtha, creathanna talún san áireamh. Is dócha go n-éireoidh na falscaithe, na tuilte agus na sciorrthaí níos measa le himeacht ama. Leis sin, méadóidh na dúshláin romhainn agus beidh sé níos dainséaraí a bheith inár gcónaí anseo. Cé gur Neamh ar thalamh é formhór an ama, is Ifreann ar thalamh é uaireanta eile!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

.

.

.

.

.

Na Cloig Bhuile Arís!

Na Cloig Bhuile Arís!

Réamhrá

Scríobh Peadar Bairéad (m’athair) alt fiche bliain ó shin ag fágáil slán ag bliain amháin agus ag cur fáilte roimh bhliain eile. Tá an t-alt sin chomh húr agus chomh hoiriúnach sa lá atá inniu ann agus a bhí sé nuair a scríobhadh é. B’fhéidir nach rud maith é sin, mar chinn orainn (an cine daonna) mórán dul chun cinn a dhéanamh san idirlinn, agus táimid ciaptha leis na fadhbanna ceannann céanna fós. Ach bíonn súil le muir agus tá dóchas go smior ionainn. Mar sin, ní stadfaimid riamh ár streachailt i dtreo domhan níos fearr – domhan ina bhfuil an tsíocháin i réim i gcónaí! Agus gan a thuilleadh moille, seo alt Pheadair féin.

Annual Lament

Tá tráth na gclog buile úd tagtha agus imithe uainn arís. Cad iad na cloig atá i gceist agam anseo, an ea?

Na cloig a bhuailtear le bás bliana amháin a chaoineadh, agus le breith bliana úire a chomóradh, agus ní gá dom a chur i gcuimhne dom’ léitheoirí go mbainimse úsáid, bliain i ndiaidh bliana, as línte oiriúnacha as an gcaoineadh breá cumhach, úd, a chum Alfred Lord Tennyson, i gcuimhne a charad, Arthur Hallum, sa bhliain 1841, le bás bliana a chaoineadh, mar sa dán sin, tharla go bhfuil ceathrúna breátha, ag fágáil slán leis an mbliain a bhí ag sleamhnú isteach in umar na staire, agus ag an am céanna, ag fáiltiú roimh an bhliain úr, agus roimh an saol sona séimh a chuirfeadh an bhliain úr chéanna sin ar fáil don chine daonna.  Agus ó tharla go mbeadh sé deacair véarsaí an dáin chéanna sin a shárú le “Ave atque Vale” a chur in iúl, ar an ócáid chumhach seo, shocraigh mé, mar sin, ar úsáid a bhaint as na véarsaí céanna sin, uair amháin eile, leis an ngnó sin a dhéanamh dom.

Atmosphere

Mar sin, breathnaigh mar a chruthaíonn Tennyson atmaisféar oiriúnach don ócáid, le bualadh na gclog buile céanna sin:

“Ring out wild bells to the wild sky,

The flying cloud, the frosty lights.

The year is dying in the night,

Ring out, wild bells, and let him die.”

Sea, clingigí libh a chloig chaointe, nó tá an bhliain ag síothlú i lár na hoíche seo, clingigí libh, agus lig di bás d’fháil. Sin í an teachtaireacht a sheolann an file chugainn, síos thar áirsí na mblianta.

B’fhéidir nárbh í an bhliain ba mheasa fós í, an bhliain sin a d’imigh uainn, ach ag an am céanna, d’fhéadfadh an bhliain úr a bheith i bhfad níos fearr fós. Níl dabht ar domhan, ach gur tharla roinnt mhaith rudaí i rith na bliana sin 2024, arbh fhearr an saol dá n-uireasa. Ní gá dom tagairt a dhéanamh do na tuilte, do na falscaithe, do na creathanna talún, do na cogaí, do na hionsaithe gnéis, do na drugaí, don mhugáil, don fhoréigean, ná do na hoilc eile uilig, a chráigh an cine daonna i rith na bliana atá anois seolta isteach i muileann an ama, an bhliain sin ár dTiarna, 2024.

The Tailor’s farewell!

Agus ó tharla go bhfuil an bhliain chéanna sin síothlaithe anois, is féidir linn sciolladóireacht a dhéanamh uirthi. Sa nath úd na Rómhánach “De Mortuis Nil Nisi Bonum”, níor cuireadh bac ar bith orainn ár rogha rud a rá fúithi, sea, agus is féidir linn beannacht an táilliúra lena shnáthaid bhriste a chur léi.

Ring out the want, the care, the sin,

The faithless coldness of the times.

Ring out, ring out my mournful rhymes,

But ring the fuller minstrel in.

Bíodh sin mar atá, ach is dócha go bhfuil a liosta féin ag chuile dhuine againn de na buanna, agus de na buntáistí, a bhaineamar féin as an mbliain atá anois imithe uainn, nó nach mbíonn dhá thaobh ar chuile scéal. Nach féidir linn uilig smaoineamh ar na caismirtí a socraíodh, ar na fadhbanna a scaoileadh, ar an ocras a sásaíodh, ar an tart a múchadh, ar an bhfaoiseamh a tugadh, agus ar na coireanna a maitheadh le linn na bliana. 

The Thousand Years Of Peace

Ach sin uilig ráite, nach bhfuil chuile dhuine againn ag guí Dé, go mbeidh an bhliain úr seo 2025, i bhfad Éireann níos fearr fós dúinn, ná an fear atá ag éalú uainn.

Ring out old shapes of foul disease,

Ring out the narrowing lust of gold,

Ring out the thousand wars of old,

Ring in the thousand years of peace.

Sea, nach bhfuil chuile dhaonnaí, geall leis, ar thóir na síochána? Agus nach cuimhin linn uilig fís álainn, chorraitheach, Ísáia fáidh, agus nárbh é a chan go fileata faoi laethanta úd na síochána a bhí le teacht. Caithfidh gur mhair sé féin i ré a bhí corraithe go leor, ach faoi anáil Dé, d’éirigh leis féidearthacht eile a leagan os ár gcomhair, mar chine, ré nuair a chuirfí deireadh go deo le troid, agus le cogaíocht; le hár agus le heasaontas; sea agus le trioblóid agus le foréigean. Ní bheadh cogaí, nó fiú a ráflaí ann a thuilleadh, dhéanfaí dearmad de scileanna cogaíochta, agus ní dhéanfaí airm a dhearadh, nó a dhéanamh, i measc daoine feasta…

“Agus buailfidh siad a gclaimhte amach ina soic chéachta,

Agus a sleánna ina gcorráin,

Ní thógfaidh na ciníocha an claíomh in aghaidh a chéile feasta,

Ná ní chleachtfaidís cogadh arís go brách.”

Nach álainn go deo an fhís í sin, a scalann anuas chugainn trí dhorchadas oíche na staire daonna? Sin é mian chroí an duine daonna, agus an tráth seo bliana, guímid arís an tseanghuí, guí úd na nAingeal…

“Glóir do Dhia sna hArda, agus ar talamh, síocháin do lucht a pháirte”.

Utopia not here yet

Ach níl an ré sin buailte linn fós. Níl deireadh fós le cogaí, nó le ráflaí cogaidh, nó níl an ruaig curtha againn ar an ngorta, nó ar na plánna uilig a chéasann, agus a chránn an cine s’againne, ach más ea féin, tá an Réalta Eolais úd ar an spéir, le sinn a threorú, agus a bhrostú, i dtreo Fhís Ísiáia fáidh. Sin an ród atá romhainn, sin an bóthar atá le bualadh againn sa bhliain seo 2025, agus nach é sin an bóthar a thabharfaidh go Tír Tairngire sinn?

Agus muid anois ag seoladh linn isteach sa bhliain úr sin, níl le déanamh agamsa ach athbhliain faoi bhláth, is faoi mhaise, a ghuí oraibh uilig, agus gura seacht fearr a bheas muid uilig bliain ó anocht.

Ring out the old, ring in the new,

Ring happy bells across the snow,

The year is going, let him go.

Ring out the false, ring in the true.

 

Go mbeirimid beo ar an am seo arís.

Stór focal: cumhach, nostalgic; umar, trough; Ave atque Vale, hail and farewell; ag síothlú, dying; sciolladóireacht, scolding; caismirtí, conflicts; faoi anáil Dé, by Divine inspiration; Réalta Eolais, guiding star; Tír Tairngire, the Promised Land 

 .

Nollaig Shona Daoibh!

Nollaig Shona Daoibh!

Bhí áit speisialta i gcroí m’athair (Peadar Bairéad) ag an Nollaig, agus b’fhéile draíochtúil í dó, gan dabht. Spreag sé cuimhní óna óige in Iorras na nIontas i dteannta a mhuintire agus a gcomharsan, san áit ab fhearr dó ar domhan, ag ceiliúradh an chreidimh a bhí chomh tábhachtach agus chomh láidir agus chomh lárnach dó agus dóibh ag an am sin. In ainneoin nach raibh acu ach ón lámh go dtí an béal, agus b’fhéidir dá bhrí sin, bhí pobal na háite an-mhór le chéile agus bhí siad ró-fhial ar fad.

Chuir an Nollaig na páistí go léir faoi dhraíocht, agus is as an draíocht sin a d’eascair fís na Nollag ag Peadar. Fiú agus é fásta agus ag dul in aois, níor chaill sé an fhís shoineanta sin a bhí aige mar pháiste.

Seo, ina fhocail féin, gearrchuntas ar Mhaidin Lá Nollag nuair a bhí Peadar ina ghasúr sna 1920idí, thall in Iorras na nIontas i gContae Mhaigh Eo.

Maidin Lá Nollag

D’fhéadfadh muid dearmad a dhéanamh tamall ar na Stocaí Nollag. Bheadh spórt againn leosan i ndiaidh an Aifrinn… Ach’ First things First’… mar a déarfá.

Ach bhí chuile dhuine ag fáil réidh don Aifreann faoi seo.  Ní raibh aon chaint ar bhricfeasta, nó bhí chuile dhuine againn ag dul ar Aifreann ina throscadh.  Nár dheas caoin é solas an lampa pairifín an mhaidin bheannaithe sin?

 Bhí sé in am bheith ag triall ar an Séipéal anois, mar bhí muintir an bhaile ar a gcois, cheana féin, agus iad ag triall ar an séipéal ina mbuíonta beaga tostacha, agus bhí sé in am dúinne an cleas céanna a dhéanamh.  Ní cuimhin liom báisteach nó sneachta riamh ar mhaidin Nollag; sioc, cinnte; agus spéir lom a bhí lán de réaltóga geala lonracha.  Bhí naofacht agus diagacht rúnda ag baint leis an bhfuacht agus leis na réaltóga.  Bhí láithreacht Dé le mothú iontu.

Chasadh mná an bhaile orainn.  Iad sona, sásta, ag filleadh abhaile ón Aifreann luath, le dul i mbun cócaireachta.  Gé a bhíodh againne don Nollaig, an t-am sin.  Ní raibh an turcaí i mbéal an phobail, an uair úd.  Ní raibh aon chultúr iasachta imithe i bhfeidhm orainn, an tráth sin.  Nós trasatlantach is ea nós an turcaí, nach raibh glactha leis fós in Iorras.

Agus i gcás an tséipéil sin, sa Gheata Mór, ní raibh suíocháin ann ach do shiopadóirí, do mhúinteoirí, agus do dhaoine deisiúla eile an pharóiste, ach d’fhanadh an chosmhuintir ar a gcosa!  Ach nár chuma.  Ba é Teach Dé é, agus fáilte is fiche aige i gcónaí roimh chuile dhuine, pé bocht saibhir é.  Ní raibh de sholas sa séipéal sin ach solas na gcoinnle, na coinnle sin a thug solas bog, buí, órga, dúinn, solas a raibh boige, cineáltas, agus teas, ann, solas a raibh draíocht na sástachta ag baint leis. Deireadh an Aifrinn, agus breacadh an lae, ag teacht i bhfochair a chéile. Bhuel, sin mar is cuimhin liomsa é.

Bheadh an chuid eile den lá faoin tor againn, faoi mar a deireadh Peig Sayers fadó.  Féasta, agus spórt go hoíche againn, agus bí cinnte freisin, go mbeadh a ghuinnín gé féin ag beirt againn, i ndiaidh dúinn slán a fhágáil le gé mhór na Nollag, mar, faraor géar, ní bhíodh ar ghé ar bith ach an dá sciathán! 

Agus nach mbeadh lá fada, tuirsiúil romhainn leis an Dreoilín, an lá dár gcionn?

Nár mhéanar a bheith beo, ach nár neamhaí bheith óg, na laethanta úd fadó, in Iorras thiar, agus go mbeirimid beo ag an am seo arís!

Nollaig na hÓige

Um Nollaig, is na réaltaí ag rince,

Mar a rinc siad i mBeithil fadó,

Filleann chugam smaointe ina dtáinte,

Mar aingil ag canadh a dtráth.

 

An choinneal mhór ghorm ar lasadh

I bhfuinneog na cistineach glé,

Le teaghlach na Maighdine a mhealladh

Trí shioc is trí shneachta na ré.

 

Mo Mham i mbun cácaí is cístí,

Ag fuint is ag bácáil gan stró,

Agus sinne ag spraoi is ag comhrá,

Sa teach beag ceann tuí úd fadó.

 

An tine mhór ghorach dom mhealladh,

Le teas is le bladhairí go hard,

Dom shuaimhniú, dom chiúnú, dom spreagadh,

Lena físeanna geala gan chrá.

 

An dtiocfadh San Nioclás ar chuairt chugainn,

San oíche is an réalt Nollag thuas,

Nó an dtiocfadh an Naí is a Mhamaí,

Nuair a luífeadh an teaghlach faoi shuan?

 

Filleann chugam cuimhní na hóige,

Anocht fhéin, is an aois uaim ar strae,

Is molann an gasúr im chroíse

An leanbh a luigh sa mhainséar.

 

Nollaig shona, agus athbhliain faoi shéan is faoi mhaise, dár léitheoirí uilig.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

.

.

.

.

.

An tSiria!

An tSiria!

 “Bíonn deicheanna de bhlianta nuair nach dtarlaíonn dada; agus bíonn seachtainí ina dtarlaíonn deicheanna de bhlianta.” – Vladimir Lenin, bunaitheoir Pháirtí Chumannach na Rúise.

Tháinig deireadh tobann go dtí an cogadh cathartha a bhí ar siúl sa tSiria ón mbliain 2011 – Earrach na nArabach, am a bhí léirsithe agus agóidí ar siúl sa domhan Arabach, an tSiria san áireamh. Sheas an deachtóir Bashar al-Assad an fód an t-am sin. Bhí arm láidir aige agus le cabhair ón Liobáin (agus go háirithe fórsaí Hezbollah), ón Rúis agus ón Iaráin, chuir sé an t-éirí amach faoi chois go brúidiúil. Tuairiscítear gur maraíodh níos mó ná leathmhilliún Siriach agus gur ruaigeadh na milliúin as a gcuid tithe le linn an chogaidh, agus go bhfuil sé milliún teifeach i dtíortha eile dá bharr sin.

Ní raibh an bua aige in aghaidh na reibiliúnach an uair seo. Cén fáth?

Lag Trá Comhghuaillíochtaí!

Bhí gach rud difriúil an t-am seo. Ghearr fórsaí na reibiliúnach tríd an tír mar scian trí im, agus ba ar éigean a chuir an t-arm oifigiúil ina gcoinne in aon chor. Is é an grúpa is mó i measc na reibiliúnach ná “Hayat Tahrir al-Sham” (HTS), grúpa míleatach Ioslamaíoch a bhfuil Abu Mohammad al-Jolani i gceannas air. Cé go bhfuil na grúpaí sin ann ó thús an chogaidh, d’aithin siad laigí ar thaobh Uachtarán Bashar al-Assad, agus go háirithe i gcúpla tír thábhachtach a bhí i gcomhghuaillíocht leis – An Rúis agus an Iaráin. Thapaigh HTS an deis stairiúil sin, agus d’éirigh go hiontach leo. Ach cén fáth nach raibh dé ná deatach ar an Rúis agus an Iaráin an t-am seo?

An Rúis

Chonaic an domhan cá ndeachaigh an deachtóir gránna Bashar al-Assad nuair a d’fhill an feall ar an bhfeallaire. Rinne sé mar a dhéanfadh aon mheatachán sceimhlithe agus theith sé chomh luath agus ab fhéidir leis. Agus cá ndeachaigh sé ach go Moscó, áit ina bhfuil sé slán sábháilte, faoi choimirce an uachtaráin – Vladimir Putin. Beidh siad in ann comhbhrón a dhéanamh le chéile faoi cad a tharla sa tSiria. Bhain na caillteanais ollmhóra ní hamháin do al-Assad, ach do Putin freisin. Mar a dúirt iar-aire gnóthaí eachtracha na hÚcráine Dmytro Kuleba: “Chaith Putin faoin mbus Bashar al-Assad, ionas go mbeadh sé in ann fad a chur leis a chogadh san Úcráin. Tá ganntanas acmhainní air, agus níl sé chomh láidir agus a ligeann sé air féin!” Bhí cúpla focal le rá fiú ag Donald Trump, a dúirt: “Toisc go bhfuil an Rúis chomh cheangailte suas san Úcráin, agus toisc gur chaill sí níos mó ná 600,000 saighdiúir ann, ní raibh sé de chumas aici stad a chur leis an máirseáil tríd an tSiria, tír a chosain siad le blianta anuas.”

Níl aon dabht ach gur léirigh an bua a fuair fórsaí na reibiliúnach ar réimeas al-Assad nach bhfuil ar bun ag Putin taobh amuigh den Rúis ach buaileam sciath.

An Iaráin

Le míonna beaga anuas, níorbh fhéidir leis an Iaráin bac a chur ar oibríochtaí Iosrael. Maraíodh ceannaire polaitiúil Hamas, Ismail Haniyeh, i dTehran. Rinne Iosrael ionsaithe ar timpeall 20 targaid mhíleata san Iaráin. Tar éis feachtas míleata ina n-aghaidh, tá Hamas agus Hezbollah buailte go dona ag Iosrael, agus a gcumhacht mhíleata déghrádaithe. Bhí an Iaráin ag tabhairt tacaíochta do Hamas agus Hezbollah mar bíonn siad ag troid ar a son. Bhí an Iaráin agus Hezbollah ag úsáid na Siria chun airm agus soláthairtí a iompar go dtí an Liobáin. Níl an rogha sin ar fáil acu níos mó, agus mar sin tá an Ais Fhrithbheartaíochta (an Iaráin, an tSiria suas go dtí seo, Hezbollah, Hamas, na Houthi ón Éimin agus cúpla grúpa eile san Iaráic) thíos chomh dona sin, go gceapfá go bhfuil sí marbh. Feicfimid linn.

An tSiria

Cad atá i ndán don tSiria féin? Tá HTS ag iarraidh rialtas idirthréimhseach a chur in áit, le Mohammed al-Bashir mar thaoiseach. Bhí sé ina thaoiseach ar chríocha HTS in iarthuaisceart na tíre roimhe seo. Beidh go leor deacrachtaí ag an taoiseach agus ag HTS cobhsaíocht a bhaint amach don tír.

Tá grúpaí eitneacha éagsúla sa tír: Arabaigh, Coirdigh, Turcánaigh, Asairigh, Airméanaigh, Ciscisigh, Druze, Alawítigh, Yazidigh agus teifigh Phalaistíneacha. Chomh maith leis sin, tá reiligiúin éagsúla ann: Moslamaigh (idir Sunni agus Shia), Alawítigh, Críostaithe, Yazídigh, Ismailigh agus Giúdachas.

Tá drochbhail ar gheilleagar na tíre mar iarsma den chogadh cathartha. Tá an geilleagar ag crapadh le breis is 13 bliain anuas – aon séú chomh mór faoi láthair agus a bhí sé roimh an gcogadh.

Tá breis is leath de dhaonra na tíre díláithrithe, agus meastar go bhfuil cúnamh ag teastáil ó 16.7 milliún duine. Is dídeanaithe nó iarrthóirí tearmainn thart ar 6.3 milliún, agus tá go leor daoine ag iarraidh filleadh abhaile anois.

Is tír straitéiseach í an tSiria sa Mheánoirthear, agus tá teorainneacha aici leis an Tuirc ó thuaidh, an Iaráic san oirthear, an Iordáin ó dheas, agus Iosrael agus an Liobáin san iardheisceart. Beidh an tír in ann tionchar mór a bheith aici ar chothromaíocht na cumhachta sa Mheánoirthear, agus gan dabht beidh leas dílsithe ag go leor tíortha eile sa tSiria dá bhrí sin.

Lámh shocair?

Suas go dtí seo, ní fhaca mé ach cúpla tír atá páirteach sa tSiria – Stáit Aontaithe Mheiriceá agus Iosrael. Ach in ionad cabhair a thabhairt don tír, bhíodar ag buamáil targaidí míleata go trom ann. Cén saghas cabhair í sin? Ní chuireann iompar mar sin an teachtaireacht cheart in iúl don tSiria, nó fiú don domhan mór.  

Ach is féidir tacaíocht a thabhairt don tSiria tríd an ngéibheann. Ba cheart do na tíortha a bhfuil smachtbhannaí acu ar an tSiria iad a mhaolú go luath, agus maoiniú a ghealladh di chun a hinfreastruchtúr a atógáil. Tá géarchéim dhaonnúil sa tír freisin, agus tá cabhair dhaonnúil ag teastáil go géar. Chomh maith leis sin, bheadh sé oiriúnach do na Náisiúin Aontaithe fórsa coimeádta síochána a thabhairt isteach mar bheart eatramhach, go dtí go mbeidh téarnamh marthanach agus cobhsaíocht pholaitíochta le feiceáil sa tír.

Cé gur ábhar dóchais é gur cloíodh réimeas uafásach al-Assad, níl deireadh déanta fós, agus níl ach suíochán leochaileach sa tSiria faoi láthair. Bímis ag súil nach é sin an ciúnas roimh anfa, ach tá sé róluath a rá fós.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

.

.

.

.

.

Olltoghchán 2024 – Scamaill dhorcha ag bun na spéire!

Olltoghchán 2024 – Scamaill dhorcha ag bun na spéire!

 

Ó tharla go bhfuil an t-olltoghchán críochnaithe, agus an mhargántaíocht faoi lán seol, ceapaim go bhfuil sé in am scrúdú iarbháis a dhéanamh air.

Dá dtabharfá súil ghasta ar cad a tharla san olltoghchán, cheapfá go bhfuil muintir na tíre sásta go leor. Níor caitheadh amach na príomhpháirtithe sa rialtas – Fianna Fáil agus Fine Gael, ach fuaireadar níos mó suíochán in olltoghchán 2024 – 86, ná in olltoghchán 2020 – 73. Beidh sé níos éasca dóibh 88 suíochán a shroicheadh an uair seo, agus comhrialtas a dhéanamh. 

Vóta Muiníne?

An vóta muiníne sa rialtas reatha atá i gceist? Sin an cheist mhór, i mo thuairim. Chun í a phlé, is gá féachaint taobh thiar de na torthaí.

Ar an gcéad dul síos, níor vótáil ach 59.7% de na toghthóirí sa tír, ceann de na céatadáin is measa riamh. Ní comhartha maith é sin, mar léiríonn sé míshástacht na ndaoine nach mbíonn páirteach sa phróiseas. Nuair a bhíonn an céatadán sin ag titim, mar a tharla sa chás seo, is cosúil go bhfuil an daonlathas ag dul chun donais agus níos lú muiníne ag daoine sa chóras sin.

Ar an dara dul síos, ní raibh an dara rogha ag toghthóirí ach Fianna Fáil agus Fine Gael a chur i gcumhacht arís. Dála an scéil, bhí an Comhaontas Glas ina cheap milleáin agus chuir Fianna Fáil agus Fine Gael an locht orthu leo maidir le haon cháineadh géar a fuair an rialtas reatha – go háirithe maidir le polasaithe glasa an rialtais, cé go raibh dualgas orthu ón Aontas Eorpach iad a chur i bhfeidhm. Chaill na Glasaigh 11 suíochán san olltoghchán, agus mar chuid den sléacht sin, chaill an tAire Turasóireachta, Cultúir, Ealaíon, Gaeltachta, Spóirt agus Meán, Catherine Martin TD, a suíochán agus a hAireacht. Beidh faitíos ar aon mhionpháirtí dul isteach i gcomhrialtas le Fianna Fáil agus Fine Gael as seo amach!

Cé go gceapfá uair amháin go mbeadh Sinn Féin san iomaíocht an uair seo, chaill siad tacaíocht den chéad uair i 35 bliain. Gan dabht, bhain siad cor coise astu féin le cúpla botún a ndearnadar. Agus bhíodar rómhall ag aithint nach raibh sciar mór dá lucht leanúna sásta le seasamh Shinn Féin ar cheist na hinimirce. Chaill siad tacaíocht ó dhaoine a raibh dearcadh diúltach acu maidir le hinimirce, agus ar mhaith leo polasaithe inimirce láidre a bheith i bhfeidhm, chun srian a chur ar líon na n-imirceach ag teacht i dtír. Is cosúil go ndeachaigh roinnt dóibhsean i dtreo páirtithe ar an eite dheas – Aontú nó Independent Ireland, mar shampla. Ar aon nós, níl sé de chumas Shinn Féin comhrialtas a chur le chéile, go príomha mar níl mórán seans go rachadh Fianna Fáil nó Fine Gael i gcomhrialtas leo. Mar sin, is léir nach bhfuair Fianna Fáil agus Fine Gael aon saghas mandáite ó mhuintir na hÉireann, agus go leanfaidh siad i gcumhacht in ainneoin na bhfadhbanna tábhachta nár réitigh siad fós, tar éis ceann amháin nó an dá cheann acu a bheith i gcumhacht le fada an lá. Tá géarchéimeanna móra ann agus Fianna Fáil agus Fine Gael fós ag caint fúthu agus ag rá cad a dhéanfaidh siad – ach níl mórán dul chun cinn le feiceáil, i ndáiríre. Táim ag caint go bunúsach faoi chúrsaí tithíochta, easpa dídine agus cúrsaí sláinte, gan trácht ar chúrsaí inimirce. Ní féidir an rialtas aon leithscéal a dhéanamh mar gheall ar a easpa gnímh maidir leis na géarchéimeanna leanúnacha sin nach bhfuil réitithe le níos mó na deich mbliana anuas. Tír shaibhir atá againn, agus barrachas trádála againn le blianta anuas, gan trácht ar an cháin amhantair (€13 billiún) ó Apple atá chun teacht isteach sa státchiste go luath. Is deacair a shamhlú go mbeadh daoine sásta le Fianna Fáil nó Fine Gael, maidir lena dtaifead polaitiúil uafásach sin.

I gcoinne an tsnáithe

Tá sé soiléir nach bhfuil formhór na ndaoine ar fud an domhain sásta lena gcuid rialtais dhaonlathaigh. Sa bhliain 2024, lagaíodh nó caitheadh amach formhór na bpáirtithe a bhí i gcumhacht. Tharla a leithéid i Meiriceá, sa Bhreatain, sa Fhrainc, sa Ghearmáin, san Iodáil, san Ostair, sa tSualainn, san Fhionlainn, sa Ghréig, san Airgintín, san Eacuadór, sa tSeapáin agus san Afraic Theas. Ach níor tharla sé sin in Éirinn, agus is eisceacht í.  Mar a dúirt mé níos túisce, ní raibh rogha inmharthana ag daoine, i gcodarsnacht leis na tíortha thuasluaite. Sna tíortha sin, bhí daoine in ann a mhíshástacht a léiriú go polaitiúil, mar bhí páirtithe láidre eile ar fáil mar roghanna dóibh. Níl sé mar sin in Éirinn fós, ach níl sé deacair a shamhlú go dtiocfadh ceann feadhna carasmatach chun tosaigh a bheadh in ann labhairt go díreach leis na daoine a mothaíonn nach bhfuil ionchur sa phróiseas polaitiúil acu. Is cosúil go mbeadh an duine sin ar an eite dheis, le fís an-difriúil ó na páirtithe i gcumhacht. Má tharlaíonn sé sin, agus má fhaigheann duine mar sin agus a pháirtí mandáit in olltoghchán na tíre, gach seans go dtiocfadh athstruchtúrú rialtais ina theannta. Gan dabht, bheadh an daonlathas faoi mar is eol dúinne é, i dtrioblóid sa chás sin. Féach, mar shampla, ar cad atá ar siúl sna Stáit Aontaithe, a bhí mar léaró an daonlathais don domhan suas go dtí 2016. Le Trump mar Uachtarán Mheiriceá, beidh sé deacair don tír an daonlathas a thabhairt shlán. Agus tá a fhios againn go léir conas a chríochnaíonn scéal an deachtóra!

Moltaí

Ní breac é go mbíonn sé ar an bport, agus tá seans againn fós in Éirinn rialtas leatromach a sheachaint. Caithfidh baill an rialtas dul amach ina ndáilcheantair i measc a dtoghthóirí, caithfidh siad éisteacht leo maidir leis na fadhbanna atá acu a bheadh an rialtas in ann a réiteach. Ansin, is gá dóibh polasaithe a chur le chéile chun dul i ngleic leis na fadhbanna sin, agus beart de réir a mbriathar a dhéanamh. Tá sé thar am don rialtas a bheith gníomhach, agus tá a fhios acu cheana féin faoi na fadhbanna tábhachtacha leanúnacha atá fós ann, agus ag éirí níos measa. Tá sé ríthábhachtach dúinn mar thoghthóirí brú a chur ar ár dTeachtaí Dála cur lena ngealltanais, mar caithfear ár n-ionadaithe a choinneáil cuntasach dúinn.

Mura n-athraíonn an rialtas a chur chuige agus a bpolasaithe a chur i bhfeidhm gan mhoill, chomh maith le dul i ngleic le haon fhadhbanna eile atá ag a dtoghthóirí, seans maith go mbeidís as obair tar éis an chéad toghcháin eile. Ar an drochuair, thógfadh mí-éifeachtacht mar sin seans mór don eite dheas toghthóirí a mhealladh ina treo, agus caithfear é sin a sheachaint ar ais nó ar éigean.

 

 

 

 

 

.

.

.

.

.

.

Olltoghchán 2024 – Scamaill dhorcha ag bun na spéire!

Olltoghchán 2024 – Príomhcheisteanna agus Moltaí na bPáirtithe (FF,FG,SF)!

Olltoghchán 2024 – Príomhcheisteanna agus Moltaí na bPáirtithe (FF,FG,SF)!

Tá an t-olltoghchán beagnach buailte linn! Tá na polaiteoirí ag scaipeadh a ngealltanais go flúirseach ar na meáin traidisiúnta agus sóisialta, agus tá forógraí fada foilsithe ag na páirtithe ar líne. Conas is féidir linn an grán a scaradh ón lóchán?

Manifestos

Léigh mé na forógraí atá foilsithe ag Fianna Fáil, Fine Gael agus Sinn Féin, agus tá an t-uafás sonraithe iontu. Ní raibh sé éasca polasaithe na bpáirtithe a chur i gcomparáid le chéile, mar tá struchtúir dhifriúla ag na forógraí go léir. Níos measa ná sin, fiú tar éis polasaithe áirithe a aimsiú sna trí fhorógra, tá tú fós ag cur dubh agus bán i gcomparáid le chéile. Ba cheart go mbeadh buiséad, cuspóir agus spriocdháta ag baint le gach polasaí, ach go minic níl ann ach spriocanna ardaidhmeannacha, gan na sonraí. Tá forógra Sinn Féin níos fearr ná na cinn eile maidir leis a bpolasaithe a shonrú go soiléir.

Ar aon nós, tar éis dom na forógraí a léamh, rinne mé achoimre faoi na príomhcheisteanna sa toghchán agus na pleananna atá ag na trí pháirtí chun dul i ngleic leo. Roinnfidh mé é leat anseo, agus b’fhéidir go mbainfidh tú úsáid as.

Achoimre: Príomhcheisteanna agus Moltaí na bPáirtithe (FF,FG,SF)

  1. Costas Maireachtála: Is cúis mhór imní an costas maireachtála, cé go bhféadfadh rátaí úis a bheith ag titim agus an féirín buiséid de €10.5 billiún an phian a mhaolú.
  • Fianna Fáil: An Pinsean Stáit a ardú go €350 sa tseachtain ar a laghad; teorainn le táillí cúraim leanaí ag €200 in aghaidh na míosa.
  • Fine Gael: An tairseach do na bandaí cánach is airde a ardú faoi €2,000 gach bliain; creidmheasanna cánach príomha a mhéadú faoi €75 gach bliain; athruithe chun an Muirear Sóisialta Uilíoch (MSU) a laghdú; athruithe chun cáin oidhreachta a laghdú; teorainn le táillí cúraim leanaí ag €200 in aghaidh na míosa.
  • Sinn Féin: Deireadh leis an MSU ar an gcéad €45,000 d’ioncam, ag sábháil €1,100 in aghaidh na bliana; faoiseamh cíosa €1,000; faoiseamh morgáiste sealadach suas le €1,250 in aghaidh na bliana; cúram leanaí €10 in aghaidh an lae.
  1. Géarchéim Tithíochta: Dar le pobalbhreith an bhliain seo caite, dúirt 61% na bhfreagróirí go bhfuil an ghéarchéim tithíochta ar cheann de na fadhbanna is measa in Éirinn. Ní haon ionadh go bhfuil tithíocht mar phríomhthosaíocht ag Fianna Fáil, Fine Gael, agus Sinn Féin ina bhforógraí.
  • Fianna Fáil: Tógáil tithe a leathnú go 60,000 in aghaidh na bliana faoi 2030; tosaíocht do thithe inacmhainne agus sóisialta.
  • Fine Gael: 300,000 teach a thógáil faoi 2030, le buiséad €40 billiún.
  • Sinn Féin: 370,000 teach a thógáil faoi 2030, lena n-áirítear 125,000 teach sóisialta agus inacmhainne faoi 2029; reo cíosa ar feadh trí bliana.
  1. Cúram sláinte: In ainneoin barrachas buiséid de bheagnach €2.2 billiún, léiríonn daoine a míshástacht leis an gcóras cúram sláinte, go háirithe maidir le plódú ospidéil agus liostaí feithimh fairsinge.
  • Fianna Fáil: Amanna feithimh a laghdú trí leapacha ospidéil, comhairleoirí, agus dochtúirí teaghlaigh a leathnú; clinicí Nua Seachtracha Rochtana Tapa a chur ar fáil; táillí sláinte a laghdú; cártaí dochtúra saor in aisce do gach leanbh faoi bhun 12 bliana, agus seirbhísí speisialtóra do chúram ailse agus do shláinte na mban.
  • Fine Gael: Acmhainn cúram sláinte a leathnú le 5,000 leaba ospidéil nua, sé mhol máinliachta, agus ceithre ospidéal roghnacha; cúram dochtúra teaghlaigh saor in aisce a leathnú do dhaoine faoi bhun 18 mbliana d’aois, agus teorainn le costais oideas ag €50.
  • Sinn Féin: Cúram sláinte uilíoch le hoidis a sholáthar saor in aisce; 5,000 leaba ospidéil nua, agus ceithre ospidéal roghnacha a bheith i bhfeidhm faoi 2031; seirbhísí dochtúirí teaghlaigh a leathnú; cúram meabhairshláinte agus tacaíochtaí do dhaoine faoi mhíchumas a fheabhsú; 40,000 oibrí cúram sláinte a earcú; €15 billiún a infheistiú in infreastruchtúr, agus €1 billiún a shábháil trí leasuithe éifeachtacha, ag cinntiú cúram sláinte cothrom agus nua-aimseartha.

Agus An Ghaeilge?

Seo na moltaí is mó atá beartaithe ag na trí pháirtí maidir leis an nGaeilge.

  1. Ceannaireacht Rialtais agus Beartais
  • Sinn Féin: Post nua a chruthú sa Rialtas d’Aire Sinsearach don Ghaeilge agus an Ghaeltacht, chun tosaíocht a thabhairt do cheisteanna Gaeilge agus Gaeltachta.
  1. Maoiniú agus Infheistíocht
  • Sinn Féin: Clár Caipitil Teanga Gaeilge tiomnaithe a bhunú chun Cultúrlanna a chruthú agus Ceathrúna Gaeilge a fhorbairt i gceantair uirbeacha.
  • Sinn Féin: €50 milliún breise a chur ar fáil i maoiniú reatha thar chúig bliana agus €75 milliún i gcaiteachas caipitil go sonrach don Ghaeilge agus d’fhorbairt Ghaeltachta.
  1. Oideachas
  • Fianna Fáil: Líon na nGaelscoileanna agus na nGaelcholáistí a mhéadú, oiliúint múinteoirí a fheabhsú, agus an Scéim Aitheantais Scoileanna Gaeltachta a leathnú.
  • Fine Gael: Naíonraí a neartú laistigh agus lasmuigh den Ghaeltacht, agus tumoideachas Gaeilge a leathnú do leanaí bunscoile sa Ghaeltacht.
  • Sinn Féin: Leabhair Ghaeilge saor in aisce a chur ar fáil do gach páiste agus déagóir, uair amháin le linn na bunscoile agus uair eile le linn na meánscoile.
  1. Tacaíocht Chultúrtha agus Phobail
  • Fine Gael: Obair le mná tí agus coláistí samhraidh chun tacaíocht a thabhairt do chláir thumoideachais Gaeilge.
  • Sinn Féin: Cultúrlanna a fhorbairt agus Ceathrúna Gaeilge a chruthú le maoiniú breise do phleanáil teanga.
  1. Lucht Oibre agus Cearta Dlí
  • Sinn Féin: Suímh ghréasáin stáit a bheith dátheangach; riachtanais teanga a leathnú chuig fógraí clóite agus ar líne.
  • Sinn Féin: 20% de sheirbhísigh phoiblí dhátheangacha a bhaint amach faoi 2030, le riachtanas inniúlachta Gaeilge B2+ do róil stáit.

Conclúid

Tá súil agam go dtógann na comparáidí thuasluaite tuiscint níos fearr duit faoi na difríochtaí idir pleananna Fianna Fáil, Fine Gael agus Sinn Féin maidir leis na polasaithe is mó atá ag dó na geirbe dúinn mar shaoránaigh, agus mar Ghaeilgeoirí. Ach níl ann ach píosa amháin den scéal. Rud amháin é gealltanas a dhéanamh, ach rud ar fad eile é a chomhlíonadh.

De réir na bpobalbhreitheanna, is cosúil go mbeidh Fine Gael agus Fianna Fáil in ann comhrialtas a bhunú le tacaíocht ó pháirtí eile (na Glasaigh mar shampla).

Is é an rud is tábhachtaí ná comhrá a bheith agat leis na hiarrthóirí polaitiúla i do cheantar féin, agus a chur in iúl dóibh cad atá ag teastáil uait uathu. Má aontaíonn siad do thoil a dhéanamh, faigh a ngealltanas faoi sin roimh do vóta a chaitheamh ar a son. Má thoghtar iad, bí cinnte brú leanúnach a chur orthu a ngealltanais a chomhlíonadh – ach go háirithe maidir leis an nGaeilge!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

.

.

.

.

.

gaGaeilge