Curadh ar lár.

C u r a d h a r l á r

( I gcuimhne Phroinsias Mhic Aonghusa.)

.

******************

.

Crann eile i gcoill Gael ‘nois sínte,

Crann taca ár muintir’ ar lár,

Crann díreach gan chaime, ’na bhrúscar,

Cé seasann na camchrainn faoi bhláth.

.

Ba ghlinn, glé, a radharc ar chúrsaí,

Abhus, is i gcéin, agus thall,

An rud adúirt, bhí sé ráite,

Is an bhreith a thug sé, níor dhall.

.

Mo shlán leat ó chroi ‘nois, a Phroinsias,

Ar do bhealach go Dún Rí na Reann,

Mothóimid uainn thú, in Osraí.

I Ríocht seo na nGael is na nGall.

.

Luafaimid t’ainm ag ár nDaonscoil,

Mar ar labhair tú linne go binn,

Nó ba bhlasta uait labhairt na Gaeilge,

Ach ba luachmhaire fós linne do chiall.

.

Gura sómhar do chúinne sna Flaithis,

Gan chrá ar bith feasta, go deo,

Ach suaimhneas gan chríoch do do chumhdach,

I nDún Dé faoi shíocháin is só.

.

.

***************************************

.